เด็กหญิงข้างหน้าต่าง บ้านพักบนสถานีรถไฟบ้านป่ายังอยู่ในความทรงจำ ผังมาตรฐานของบ้านพักนายสถานียุคปีสองพันห้าร้อย ที่พักตั้งอยู่ด้านบนของสถานีรถไฟ เชื่อมต่อขึ้น-ลงสถานีด้วยบันไดด้านข้าง เป็นห้องนอนใหญ่ขนาดหนึ่งห้อง พร้อมระเบียงด้านหลัง สถาปนึกใหญ่ผู้เชี่ยวชาญจัดแจงดัดแปลงต่อเติมช่องบันไดเป็นห้องนอนส่วนตัวของเด็กดำ ปูพื้นกระดานวางเตียงเหล็กยาวเท่าความกว้างของบันไดชิดหน้าต่างระบายอากาศฝั่งติดทางรถไฟ แถมด้วยตู้โต๊ะเครื่องแป้งสามกระจกให็เป็นสมบัติส่วนตัว ด้านล่างของตู้เป็นชั้นเก็บเสื้อผ้าและสมบัติบ้า เด็กดำใช้เก็บตุ๊กตุ่นตุ๊กตาและตำราพิชัยสงคราม อาทิ การ์ตูนชัยพฤกษ์ และ หนูจ๋า ที่ต่อมาก็พัฒนาสู่อินเตอร์ตาหวานฉ่ำ แคนดี้ จอมใจจอมแก่น และ ไออิ กับ มาโกโต้ ตามลำดับ กลับจากโรงเรียนสวย เด็กดำพร้อมสมุนตุ๊กตาเริงระบำกันอยู่บนเตียงริมหน้าต่าง ตุ๊กตาน้อยรางวัลของการเป็นที่หนึ่งนอนเรียงรายคลุมด้วยผ้าผืนสวย หอมไกลด้วยแป้งที่โรยเต็มตัว บางเพลา ( เพลา : เพ-ลา) พ่อทำงานเข้าเวรแม่อยู่ไหนไม่รู้ เตร็ดเตร่เดินเล่นทำหน้าตาเหงาหงอย ได้เจอคุณอาใจดีมีหนังสือวรรณคดีที่ยืมมาจากห้องสมุดหยิบยื่นให้อ่านก่อน เด็กดำดีใจคว้าหนังสือวิ่งปร๋อกลับวิมาน ตั้งหน้าตั้งตาอ่านเอาเรื่อง ติดใจนักหนากับสังข์ทอง พระรถเมรี ลอยไปกับตัวหนังสือ คราวนี้ลืมเหงา ลืมคิดถึงเพื่อนได้พักใหญ่ โลกทั้งใบ .. เป็นของเด็กดำ ณ วิมานเหนือบันไดแห่งนี้
|
บทความทั้งหมด
|