^^^ เหนื่อยกาย (ยัง) ไม่เหนื่อยใจ ^^^  ภาพถ่าย : Chutando 2007 คนถ่ายภาพ : [ cas ] (flickr.com) เพิ่งเสร็จจาก งานกองโต ทั้ง present เสร็จเมื่อบ่าย ทั้งประชุม lab กับอจ. ฝ่ายไทย (วันก่อน เเกมาทำธุระที่เมกา เลยเเวะมาเยี่ยม จริงๆ อยากคุยกับเเก มากกว่านี้ เเกเป็นอจ.ที่เด็กทุกคนได้คุย จะสบายใจ ตอนอยู่เมืองไทย เวลาเราเครียดๆ เราชอบเดินไปหาเเกที่คณะ ไปนั่งคุยกับเเก หายากมาก อจ.เเบบนี้ เเต่วันนั้นไม่มีเวลา เจอกัน คุยเเต่เรื่อง lab) ลืมบอกไป เราเป็นเด็กเเลกเปลี่ยน เป็นเด็กวิศวะจากเมืองไทย ไม่ใช่เด็กที่นี่ เราเลยมีอจ. สองคน สองที่ เราก็เรียนหนังสือ โดยใช้ภาษาไทยมาตลอด เหมือนคุณๆส่วนใหญ่นั่นเเหละ จริงๆ เหมือนเราไม่ใช่นักเรียน เหมือนเรามาทำ lab อย่างเดียวมากกว่า เพราะเเค่ทำ lab ก็ไม่มีเวลานอน อย่าว่าเเต่จะเจียดเวลาไปลงเรียน ประชุม lab อาทิตย์นี้ เครียดจริงๆ เพราะผล lab เพิ่งทำเสร็จช่วงสายๆ (เริ่มทำ เช้าตรู่ หนึ่งวันก่อนหน้านั้น) พอตกบ่าย ก็ประชุมเลย ไม่มีเวลาคิด ไม่ต้องพูดถึงเวลานอน วันนั้นอดนอนติดต่อกัน มากกว่า 32 ชม. มึนมาก มาก โดนอัดเยอะ ตามคาด วันนั้น สมองกลวงโบ๋ ถ้านี่เป็นครั้งเเรก (ที่โดน) ก็คงเป๋เหมือนกัน เเต่เคยโดนมาเเล้ว สอง สาม ที เรียนป.เอกที่นี่ (จริงๆ เราว่า มันก็ทุกที่เเหละ) เวลาคุณประชุม lab อารมณ์มันไม่ต่างจากที่คุณประชุมใน office (ตอนคุณทำงานบริษัท) ถ้าวันไหนคุณไม่พร้อม คุณก็เตรียมตัวไว้ได้เลย กับเรา ถ้าโดนหนักๆ ก็มีเสียกำลังใจ (บ้าง) เเต่ยัง(พอ)ยิ้มได้ สำหรับเรา ประชุมเเต่ละครั้ง มีผลกับเรามากกว่านั้น ผลงาน ความก้าวหน้า การเตรียมตัว ของเรา มีผลต่อทุนที่เราจะได้โดยตรง ดังนั้น ถ้าอยากได้ทุน ก็ต้อง dedicate ตัวเอง ได้ไม่ได้ มันก็อีกเรื่องนึง ทำงานเเบบนี้ เเทบจะเรียกว่า ทุกอย่างออกมาจากตัวเอง คิดเอง เดาเอง ทำ lab เอง อันนี้เเน่นอน ดังนั้น งานเราเเทบจะเป็นลายเซ็นของเรา เป็นชีวิตของเรา อจ.มีหน้าที่ผลักดัน ให้นร.ใช้ศักยภาพในตัวเอง ให้เต็มที่ เเต่ สำหรับนร. อย่างเรา บางทีก็ คิดไม่ออก ไม่รู้ทำไงต่อ ไม่รู้จะปรึกษาใครเหมือนกัน คืนอังคาร ร่างกายถึงจุด peak ประชุมเสร็จกลับมา ข้าวไม่กิน หลับเลย หลับยาวไป 12 ชม. ตื่นมา ไป check ตารางเวลา ที่ต้อง present งง มีคนมาเปลี่ยนของเราอ่ะ จากศุกร์เป็นพฤหัส เร็วกว่าเดิมหนึ่งวัน ใครก็ไม่รู้ ซวยสุดๆ เพราะวางเเผนทุกอย่างไว้ เป็นศุกร์ สุดท้ายต้องตัดงาน present ออกไปเยอะมาก เพราะไม่มีเวลาเตรียม สำหรับคนที่เเวะมาอ่าน เเวะมาฟังเพลง ถ้าคุณอ่าน คุณอาจคิดว่ามันง่าย present เเป๊บๆ ทำ ppt เเป๊บๆ นั่นก็จริงอยู่ เเต่การ present เรื่องอธิบายยาก เป็นภาษาอังกฤษไม่ใช่เรื่องง่าย สำหรับทักษะต่ำเเบบเรา มากกว่านั้น การเข้าใจเนื้อหา + ความคิดเชิงวิจารณ์ คือสิ่งที่สำคัญยิ่ง ในการ present งานประเภท research คุณอาจต้องใช้เวลา ในการคิดทบทวน ที่มาที่ไป เพื่อเตรียมหาคำตอบให้กับงานคุณเอง ก่อนที่คุณจะ present ซึ่งไม่ง่าย สำหรับเรา ที่มีเวลาไม่มาก เเต่ก็ดี บ่นมาตั้งนาน มันผ่านมาเเล้ว ให้คะเเนนตัวเอง present + เนื้อหา ก็ถือว่าเเค่พอผ่าน กับเวลาเท่านี้ รู้สึกว่า ทักษะการพูด การ present เริ่มดีขึ้น ไม่ อื้ออ้า เหมือนก่อน ดูลื่นขึ้นนิดนึง เเม้เนื้อหาจะยัง ห่วยเเตก เหมือนเดิม มีคนถามสอง สามคน ก็พอตอบได้ ก็เค้าก็ถามไม่ยากอะไร ถ้าถามยากๆ คิดว่าคงตอบไม่ได้ คืนนี้ งานหลายอย่างเสร็จ อย่างน้อยก็วันนี้ วันนี้ คงต้องนอนให้ยาว พรุ่งนี้ ค่อยว่ากันต่อ พูดเหมือนมันง่าย จริงๆ เเล้ว กับคนบางคน เเม้เเต่หลับยังยาก ^^ เพลงประกอบ : don't dream it's over ของ the crowded house ^^
อะอ่ะ พักผ่อ่นนะครับ
 โดย: เหมียวออก้า (orcahappy
 ) วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:10:21:09 น.สู้ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไปได้เนอะ
(อันนี้บอกตัวเองเหมือนกัน) โดย: อันติกา
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:11:06:47 น.ฉันชอบเข้ามาฟังเพลงในบล็อกของคุณคะ ชอบฟังเพลงสไตล์นี้แต่ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องเพลงซักเท่าไหร่
แต่ก็ฟังเพลงได้ทุกแนว ยกเว้นเพลงร็อคและเพลงลูกทุ่งหมอลำ ทั้ง ๆ ที่เป็นคนอีสานแท้ ๆ แต่คนชอบถามฉันว่าเป็นคนแถวนี้รึเปล่า เพราะหน้าตาดันไปเหมือนคนกรุง (ไม่ใช่เรื่องน่าดีใจหรอกนะเพราะฉันเห็นว่าหน้าตาดีมันไม่ใช่สำคัญ) พรุ่งนี้ฉันกับนักเรียนอีก 50 ชีวิตจะไปช่วยกันทำความสะอาด ถางหญ้า ปลูกต้นไม้ ที่บริเวณวัดบนภูเขา เพราะพระท่านมาขอให้ไปช่วย (จังหวัดที่ฉันอยู่มันไม่ค่อยมีภูเขา มีก็มีแค่ที่นี่ที่เดียว) เป็นกำลังใจให้คะ ขอให้งานของคุณผ่านไปได้ด้วยดีคะ สู้ ๆ สู้ตาย โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee
) วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:14:32:42 น... กี๊ด .............................. รู้ได้ไงว่าทิชอบเพลงนี้ ^^ วันนี้ไม่ได้อยู่ที่มหาลัยเลยอ่ะ มีสัมมนาเชิงวิชาการ KM แต่เช้า ไปม.ศรีปทุม บางเขนมา โหย .. ฝนตกรถติด 2 ชั่วโมงครึ่ง ทิจะบ้าตาย ..  เพิ่งกลับมาถึงเดี๋ยวนี้อ่ะ ตกลงว่าผ่านไปด้วยดีใช่ป่าวคะพรีเซนต์อ่ะ ไม่เป็นไรนะ ถึงจะโดนเลื่อนมาวันนึง พี่เก่งอยู่แล้ว ..  ช่วงนี้ก็พักผ่อนตุนไว้เยอะ ๆ ก่อน เดี๋ยวก็ต้องมีงานอีก อดนอนอีก ถ้าล้มพับไปซะก่อน อยู่ทางโน้นมันลำบาก เป็นกำลังใจให้น๊า ^^ ฝันดี .. ((( ป่านนี้หลับไปตั้งนานแล้วล่ะมั้ง ตี 4 จะตี 5 แล้วนี่ ))) เทคแคร์คับ ^^ .. โดย: ทิ .. (Ka - Ti
) วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:16:30:17 น.อูย 12 ชั่วโมงนี่เด็กๆ นะ
ทางนี้ 15 16 ทำมาแล้ว บางทีข้ามวันเสียด้วย เป็นพวกสันหลังยาวอ่ะ อิอิ โดย: แอบชอบ คห. ข้างล่าง
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:18:20:22 น.ดีใจคะที่คุณเข้าไปให้กำลังใจที่บล็อก แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจเขียนบล็อกเพื่อให้คนยกย่องหรือชื่นชม (แต่ก็ขอบคุณมากคะ) เพียงแค่ให้ได้คิดและอาจจะเป็นกำลังใจให้คนอื่นบ้างเท่านั้น ฉันอยากให้คุณใช้คำแทนตัวฉันว่า "คุณ" มากกว่า คำว่า "ครู" นะคะ เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยคุ้นที่ คนที่ไม่ใช่นักเรียนของตัวเอง แล้วเรียกตัวเองว่าครู มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก
นาน ๆ ครั้งฉันถึงได้ไปดูหนังที่โรงหนัง หลังจากเรียนจบก็ได้อาศัยดูหนังแผ่นเหมือนที่คุณว่า แต่ก็ยังชอบดูอยู่ดี และก็ไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสือมากเหมือนเมื่อก่อน ฉันไม่ใช่คนเก่ง ไม่ได้ร่ำรวย เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่เข้าใจชีวิต และอยากเห็นสังคมมีความสุขเท่านั้น ขอให้มีความสุขกับชีวิตคะ สู้ ๆ สู้ตาย โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee
) วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:1:33:45 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [