เรื่องเล่าจากทางบ้าน...



คำเตือน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเรื่องนี้เป็นความเชื่อเฉพาะบุคคล และก่อนใช้ยา ควรอ่านฉลากก่อนทุกครั้งนะก๊ะ

Image hosted by Photobucket.com


เมื่อคืนวันอาทิตย์ พ่อโทรมาหาฉันและเล่าให้ฟังว่า คืนวันศุกร์ซึ่งเป็นวันพระ เวลาประมาณสามทุ่มพ่อพาเจ้าไปป์ไปวิ่งเล่นในวัดบริเวณหน้าวิทยาลัยสงฆ์ ซึ่งเป็นอาคารเรียนของพระสงฆ์ มีทั้งหมดห้าชั้นและตรงพื้นล่างบริเวณหน้าอาคาร กำลังปูพื้นด้วยอิฐบล๊อค


ตอนกลางคืนจะเปิดไฟนีออนเพียงหลอดเดียว ตรงอาคารด้านหน้าซึ่งมีรถยนต์จอดอยู่หนึ่งคัน ตรงนั้นจึงจะมืดสลัวๆ

พ่อบอกว่า..พ่อเห็นเหมือนขาคนกำลังเดินมาจากป้ายชื่อของวิทยาลัยสงฆ์..แต่มีเพียงขา พ่อจ้องมองอยู่นาน เพราะคิดว่าตัวเองตาฝาดไป อีกทั้งตรงบริเวณนั้นก็มืดด้วย และเจ้าไปป์ที่กำลังคุ้ยเขี่ยเล่นอยู่บนกองทรายกองใหญ่ที่เค้าเทไว้ ก็อยู่ในอาการชะงักงัน หูตั้ง จ้องมองตามขาคู่นั้น โดยที่ไม่เห่าหรือหอนทั้งสิ้น แล้วขาคู่นั้นก็เดินหายไปในพุ่มไม้ พ่อบอกว่า..พ่อไม่กลัว เพียงแต่รู้สึกว่าตกใจเล็กน้อย

Image hosted by Photobucket.com


พ่อจึงส่องไฟฉายที่พกติดตัวมา มองหาเจ้าของขาคู่นั้น เพราะยังไม่ปักใจเชื่อแน่ว่าตัวเองเจอผี ยังคิดว่าอาจเป็นคนที่เดินผ่านมาแถวนั้น


พ่อจึงไปถามสามเณรรูปหนึ่ง ที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่แถวนั้นว่าคุยอยู่กับใครหรือเปล่า หรือเห็นใครเดินผ่านมาแถวนี้ไหม และพ่อก็เล่าให้ฟังถึงสิ่งที่พ่อเห็น แล้วสามเณรรูปนั้นก็บอกกับพ่อว่า..."ที่โยมเห็นน่ะคงไม่ใช่คนหรอก มีคนเห็นหลายคนแล้วล่ะ เค้าคงเห็นว่าโยมเป็นคนใจบุญสุนทาน เลยมาขอส่วนบุญน่ะ"

พอวันต่อมาพ่อก็นำอาหารไปถวายพระ และทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ และคิดว่าคงจะไม่มีอะไร


แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นสิคะ เมื่อคืนฉันโทรคุยกับแม่ แม่บอกฉันว่า..พ่อถูกหวย ไอ่ฉันรึก็งง ว่าหวยงวดไหนล่ะ เพราะเพิ่งจะวันที่ 12 เอง แล้วแม่ก็เล่าให้ฟังว่า...

เมื่อวันอาทิตย์พอดีแม่ออกไปทำธุระข้างนอก วันนั้นเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกัน กำลังจะยกตู้ซึ่งมีขนาดใหญ่ พ่อจึงไปช่วยเค้ายกด้วย ตู้ใบนั้นก็หนักพอสมควรเพราะต้องยกถึงสามสี่คน ก่อนที่จะยกตู้ใบนั้นต่างก็ถามกันแล้วว่า ข้างบนตู้มีอะไรอยู่หรือเปล่า ให้เก็บออกให้หมดเดี๋ยวมันจะหล่นลงมาโดนหัว เค้าก็บอกกันว่าไม่มี เพราะเก็บออกหมดแล้ว

พอยกไปได้สักพัก แผ่นเหล็กซึ่งหนักพอสมควร หล่นมาโดนหัวพ่อของฉันอย่างจัง ตรงบริเวณไรผม เลยขมับซ้ายไปนิดหน่อย เลือดซึมออกมาเยอะมาก แต่ไม่ถึงกับแตก มันปูดบวมเท่าลูกมะนาว ตอนที่โดนพ่อบอกว่าแค่รู้สึกมึนๆ ไม่เจ็บ ทุกคนก็เลยไม่รู้ อีกทั้งแผ่นเหล็กที่ว่านี้ จริงๆ เค้าตอกตะปูยึดติดกับตู้แล้ว ไม่รู้ว่ามันหลุดออกมาได้ยังไง

พอแม่กลับมาก็พาพ่อไปโรงพยาบาล เอ๊กซเรย์ดูแล้วหมอบอกไม่เป็นอะไร และให้ยาพาราฯ มากินแค่นั้นเอง


หลังจากเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ทุกคนต่างก็มาคุยกันว่า คงเพราะพ่อเห็นผีวันนั้นแน่ๆ หลายคนบอกว่า พ่อยังโชคดีที่เจอแค่นี้ อีกทั้งก็ได้ทำบุญไปก่อนหน้านี้แล้ว

ส่วนเจ้าไปป์...Image hosted by Photobucket.com ตอนนี้มันก็ไม่สบาย มีอาการซึมๆ แม่เอายาแก้ไข้ให้กินสองสามวันแล้วก็ยังไม่หาย ปกติเวลามันไม่สบายกินยาแค่วันเดียวก็หายแล้ว

แม่บอกว่า...พรุ่งนี้ถ้ามันยังไม่หายจะพามันไปหาหมอ หรือไม่ก็จะไปขอน้ำมนต์ที่วัดมาพรมให้มันซะหน่อย


พอหลังจากที่พ่อเจอผีวันนั้น พ่อก็ไม่พาเจ้าไปป์ไปแถวหน้าตึกวิทยาลัยสงฆ์ในตอนกลางคืนอีกเลย แต่เปลี่ยนไปแถวหน้าโบสถ์แทน พ่อบอกว่า...ตั้งแต่อยู่บ้านใกล้วัดมาเกือบสามสิบปี ก็เพิ่งจะเจอผีในวัดก็คราวนี้


Image hosted by Photobucket.com


...บ้านฉันที่ต่างจังหวัดอยู่ใกล้วัดมาก เพราะเดินไปไม่ถึงสิบเก้าก็ถึงประตูวัดแล้ว และวัดนี้ก็อยู่ในตัวเมือง จึงดูไม่น่ากลัวนัก ตอนดึกๆ บางครั้งก็มีรถวิ่งผ่าน เพราะวัดนี้มีประตูเข้าออกสี่ทาง ฉันเองก็คุ้นเคยกับวัดนี้มาตั้งแต่เด็กๆ จำได้ว่าตอนดึกๆ บางคืนก็ได้ยินเสียงหมาหอนเคยคิดสงสัยเหมือนกันว่า...หมามันเห็นผีหรือเปล่านะถึงได้หอนแบบนี้....แต่ไม่กล้าไปพิสูจน์หรอกนะ เรื่องผีสาง สัมพเวสีแบบนี้ ส่วนตัวแล้วชอบฟัง (เดอะช็อค) ชอบอ่าน (หนังสือผี) แต่ไม่อยากเจอ...ยอมรับว่ากลัวค่ะ

...ถึงแม้จะเคยสัมผัสเป็นเสียง หรืออะไรสักอย่างที่ทำให้รู้สึกว่ามันผิดปกติ แต่ก็ยังไม่เคยเจอแบบจะๆ (โป๊กๆๆ)

แล้วเพื่อนๆ ล่ะคะ เคยเจอเหตุการณ์ชวนให้ขนหัวลุกบ้างหรือเปล่า....


Image hosted by Photobucket.com






Create Date : 13 ธันวาคม 2548
Last Update : 20 เมษายน 2551 2:38:16 น.
Counter : 1994 Pageviews.

38 comments
: รูปแบบของความจริง : กะว่าก๋า
(26 เม.ย. 2567 05:08:53 น.)
ซีรีย์วายในไซต์งาน จันทราน็อคเทิร์น
(25 เม.ย. 2567 22:57:54 น.)
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 350 "คำมั่นสัญญา" โจทย์โดยคุณ จันทราน็อคเทิร์น multiple
(23 เม.ย. 2567 05:50:06 น.)
15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)
  
ไม่กล้าอ่านอ่ะ นั่งคนเดียวทักทายนะจ๊ะ
โดย: คนขี้เหงาคนหนึ่ง IP: 61.91.127.213 วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:18:14:16 น.
  
โดย: Puklook วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:18:28:20 น.
  
BG เป็นสีดำจริงๆเหรอคะ มุ๋มมองไม่ค่อยเห็นตัวอักษรเลยค่ะ แต่อ่านหมดแล้วค่ะ
น่ากลัวจังค่ะ แต่โชคดีที่คุณพ่อไม่เป็นอะไรนะคะ ขนาดโดนแผ่นเหล็กเนี่ยน่ากลัวมากๆ
เห็นเขาว่ากันว่าที่หมาหอน เพราะมีคลื่นเสียงอะไรสักอย่างส่งมาที่หูหมาเลยหอน มุ๋มเคยอ่านเจอตอนเด็กๆก็จำไม่ได้ อีกอันไม่แน่ใจว่าหมามันเหงารึเปล่านะคะ
ปรกติ มุ๋มไม่เชื่อเรื่องผีนะคะ ไม่เคยเจอจังๆแต่เฉียดๆ เลยเพิ่งจะรู้ว่าห้องที่ตัวเอง(แมนชั่นเช่าอยู่สมัยเรียนค่ะ)อยู่มีผีค่ะ เพราะพี่สาวเจอจะๆกรี๊ดร้องไห้เลยค่ะ (ตอนนั้นเราไม่อยู่) อยู่เป็นชั่วโมงไม่ไปไหนเลยค่ะ ทั้งๆที่ตี5แล้ว ห้องก็เปิดไฟ แต่พี่สาวใส่ชุดนอนค่อนข้างโป๊หน่อย เค้าไม่กล้าหนีออกไปนอกห้อง
โดย: Fruit_tea วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:18:29:02 น.
  
อ่ะหว๋าย

น่ากลัวจัง

ตอนแรกนึกว่าเจ้าของขามาให้หวย

หวยแบบนี้ไม่ดีเลยอ้ะ

คุณพ่อหายเร็วๆนะคะ
โดย: PADAPA--DOO วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:18:47:09 น.
  
มีแต่มีเพื่อนเป็นคนเห็นผี
ตัวเองไม่เคยเจอหรอก
ไม่คิดอยากเจอด้วยจ้ะ

ยังไงก็ขอให้คุณพ่อหายดีไม่เจ็บไม่ไข้นะคะ
โดย: ปลาทอง วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:19:18:04 น.
  
ไม่เคยเจอแบบจังๆ
เจอแบบโดนผีอำ สู้กันหมดหยดไปเลย
โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:19:33:53 น.
  
ยังไม่เคยเลยค่ะคุณแจน ...แต่ว่าถ้าเจอเหมือนพ่อคุณแจนนิดก็คงทำเหมือนกันคือรีบไปทำบุญที่วัดอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เค้าไป

ถึงมันจะเป็นเรื่องบังเอิญเรื่องของแผ่นเหล็กที่ตกใส่คุณพ่อคุณแจนนะค่ะแต่ก็นะทำไมมันช่างบังเอิญได้ขนาดนั้นล่ะน๊อ แล้วก็จริงๆ ไม่น่าเกิดเลยด้วยซ้ำเพราะเราก็ไปทำบุญแล้วด้วย ... ขอให้คุณพ่อหายดีไม่เป็นอะไรมากเร็วๆ นะค่ะ ...
โดย: JewNid วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:19:47:59 น.
  
ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆนะคะ
โดย: Petit Patty วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:19:56:48 น.
  
ไม่ดูหนังผีอ่ะค่า แง๊วๆ

ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆ นะคะ ^^


...
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:05:33 น.
  
ไม่เคยเจอขนาดนี้ค่ะ เคยเจอแบบเหมือนแค่รุ้สึกได้...

คุณพ่อมีสติดีนะคะ เป็นพลอยฯคงสติแตกไปเลย

ห่วงเจ้าไปบ์ ขอให้หายเร็วๆ นะไปบ์น๊า
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:05:43 น.
  
มาฟังเรื่องผี ตอนก่อนนอน ถ้าฝันร้ายจะโทษคุณแจน อิอิ
โดย: ปลายเทียน วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:18:00 น.
  
น่ากลัวค่ะ ... ตัวเองไม่เคยจะๆ แต่มีความรู้สึกแปลกๆ ตอนที่ไปไหว้กระดูกย่า และก็ตอนที่พี่สาวเสีย ... ที่เคยเล่าเอาไว้ในบล็อกน่ะค่ะคุณแจน ... เรื่องวิญญาณโดยส่วนตัวแล้วเชื่อนะคะ แล้วก็ไม่ลบหลู่ ถ้าเจอหรือรู้สึกอะไแปลกๆ ก็จะไปทำบุญค่ะ ...
โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:37:00 น.
  
มาอ่านตอนดึก ยังไม่อาบน้ำเลย...น่ากลัวจัง...

บีจีสีสันคมเข้มสะใจมากเลยครับ...

โดย: Arefa Gold วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:51:44 น.
  
อ่านข้ามหมดเลยค่ะ
มันมืดแล้วอ่ะ
โดย: rebel วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:55:10 น.
  
พี่แจน แบมพึ่งฝันเห็นผีอะพี่แจน กลัวววววววววววววว

อ่านแล้วขนแขน สแตนอัพเลยค่ะ
โดย: yadegari วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:21:06:35 น.
  
น่ากลัวจังเลยค่ะ
โดย: Batgirl 2001 วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:21:21:26 น.
  
เอิ๊กกก น่ากลัวอ่ะค่ะ

ไม่ค่อยเจออะไรกับตัว แต่คนใกล้ๆ เจอประจำ
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:21:50:09 น.
  
ไม่เคยและไม่อยากเจออ่ะ ถูกหวยก็ไม่เอาหรอก
โดย: mungkood วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:22:30:27 น.
  
มุ๋มอาจจเป็นประเภท คนบ้า ผีเลยไม่กล้าเข้าใกล้รึเปล่าน๊า อึ๋ย ไม่เอาอ่ะค่ะ กลัวนะ ถ้าเจอก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ เชื่อว่าผีมีจริงก็ตอนพี่สาวเจอนี่แหล่ะค่ะ เหวอไปเลยเหมือนกัน
ตอนอยู่ต่างจังหวัด หมาชอบหอนพร้อมๆกันหมดค่ะ นอนคนเดียวต้องรีบคลุมโปงค่ะ กลัว
ฮานะโยริ อาทิตย์นี้ก็จะจบแล้ว มุ๋มยังสงสัยอยู่เลย ว่ามันจะจบยังไงเนี่ย
งั้นมุ๋มไปนอนก่อนนะคะ คุณแจน ราตรีสวัสดิ์นะคะ ฝันดีค่ะ
โดย: Fruit_tea IP: 58.9.9.163 วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:22:39:39 น.
  
เรื่องน่ากลัว บล็อคสีมืด ๆ กึ๋ย



เอาอีก ๆ ๆ
ฮี่ ๆ
โดย: ultraman seven วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:22:46:31 น.
  
ในบล็อกที่แปะเอาไว้พอดีมันเป็นทะเลช่วงก่อนซัมเมอร์น่ะค่ะคุณแจน ( ขายของเก่า ) ถ้าหากว่าเป็นช่วงซัมเมอร์คนก็คงระเบ้อกว่านี้แน่นอนเลยค่ะ แต่ว่าขนาดวันที่ไปไม่ใช่ช่วงหน้าร้อนนะค่ะแต่ว่าอากาศดีไม่หนาวเกินไปมีแดดเล็กๆ มันก็ยังมีคนพอสมควรเลยล่ะค่ะ ทัวร์มาลงก็เยอะเลยเหมือนกัน

ส่วนตรงทางเดินที่เป็นลานดินแดง จริงๆ แล้วเขียนผิดไปน่ะค่ะ เพราะส่วนด้านหน้านั้นจริงๆ มันเป็นส่วนของพื้นที่ลานหน้าร้านอาหารมากกว่าอ่ะค่ะ แต่ว่ามันเป็นลานกว้างน่าเดินเล่นดีเลยล่ะค่ะเดินไปก็เหมือนเป็นลานซ่องสุมไปเลยเพราะคนจะเดินกันขวักไขว่เพราะมันมีเก้าอี้นั่งหย่อนใจแถวนั้นด้วยน่ะค่ะต่อจากร้านอาหาร

สำหรับร้านรวงอย่างที่บ้านนี่วันอาทิตย์จะหยุดค่ะแต่ว่าถ้าเป็นเมืองใหญ่จริงๆ ก็มีเปิดอยู่นะค่ะแต่ว่าไม่ทั้งหมดเหมือนวันธรรมดา อย่างนิดนี่ถ้าบ้างทีไปเที่ยวก็ถือว่าดีเลยสำหรับวันอาทิตย์เพราะร้านไม่เปิดคนก็ไม่เยอะดีเดินดูอะไรถ่ายรูปก็ได้ตามสบายอ่ะค่ะ

คุณแจนนิดมะล่ายไปวันพรุ่งนี้ค่ะ นิดไปวันศุกร์จ้า... เหลืออีกจ๋องวันแน่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรล่วงหน้านะค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:22:59:33 น.
  
พี่แจน ฝันดีนะคะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆ
โดย: yadegari วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:0:04:41 น.
  
อ่านจนจบ แต่ยังไม่กล้าเม้นท์ไรมากน่ะค่ะ คุณแจน
โดย: Black Tulip วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:0:33:27 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับImage Hosted by ImageShack.us
โดย: ไอดินและกลิ่นฝน วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:4:31:38 น.
  
เง้อออ
โดย: เจ้าสำราญ วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:5:30:46 น.
  
มาอ่านเรื่องเล่าเช้านี้ อะไม่ใช่เรื่องเล่าจากความมืด
โดย: ชายคา วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:9:27:13 น.
  
อึ๋ยยยย
น่ากลัวอ่ะค่ะ
แม่ริกลัวผีที่ซู๊ดดดด
ไม่เคยเห็น ไม่อยากเห็น
แต่ยูริเห่าตอนดึก ๆ ทุกวันพระเรย เค้าว่าน้องหมาเห็นผี
โดย: แม่ยูริค่ะ วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:11:35:39 น.
  
55 สงสารไปป์อ่ะ คงเห่าไม่ออกอ่ะ ตะลึงซะงั้น

เล่นสีเขียวเลยนะจ๊ะ แจ่มดี
โดย: ฉันเองแระ คิคิ ป้านิงัย IP: 125.24.4.237 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:11:47:42 น.
  
น่ากัวววววววว โธ่อุตส่าห์ทำบุญไปให้แล้วยังปล่อยให้เหล็กหล่นใส่อีกเนี่ย ใจร้ายๆ

จขบ.ขยันจังค่ะ มีบล็อกน่าสนใจเพียบเลย (ขยันจริงๆมีตั้งแต่ออกกำลังกายยันสิ่งประดิษฐ์เลยเนี่ย)
โดย: M1ku วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:11:57:39 น.
  

น่ากลัวจังเนอะคุณแจน

โดย: p_tham วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:12:40:06 น.
  
อ่านตอนกลางวันไม่เป็นไรค่ะ
ขอให้เจ้าไปป์หายเร็วๆนะค่ะ
โดย: Pink IP: 210.250.74.130 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:13:21:31 น.
  
หายศีรษะไปไหนย่ะ ไปแอบอยู่ตรงไหน เด่วผีหลอกนะจะบอกให้
โดย: ฉันเองอ่ะ IP: 125.24.4.237 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:13:52:46 น.
  
เรื่องสยองๆที่เคยเจอรึครับ
ก็มีเรื่อง
ส่องกระจกเจอตัวเอง ช็อกไปเลยครับ


เรื่องนี้น่ากลัวจริงด้วย เป็นผม ผมตัวแข็งก้าวขาไม่ออกไปแล้วนะเนี่ย
โดย: Bird (House Of FlyingBird ) วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:16:43:37 น.
  
แหงะกลัวอ่ะค่ะแล้วก็ไม่อยากจะเจอด้วยย
โดย: MeTaBoLism (MeTaBoLism ) วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:18:39:55 น.
  
น้อง jan พี่กลับมาแล้วจ้ะ อิอิ ...เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านตอนเช้ากลัวอ่ะ
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:23:51:19 น.
  
คุณแจน ... สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมเยียนเห็นคุณแจนหายไปหนึ่งวันแล้วอ่ะค่ะ ... สงสัยว่าหายไปไหนน๊อ
โดย: JewNid วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:0:46:21 น.
  
โดย: tee IP: 203.113.76.73 วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:13:28:27 น.
  
หน้ากลัวตาย
โดย: nush IP: 202.5.90.178 วันที่: 26 ธันวาคม 2549 เวลา:15:01:16 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Star-crystal.BlogGang.com

jan_tanoshii
Location :
Japan  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด