21 มีนาคม 2567
แฟนมายนัส : พี่ปานวาด พี่ยังไว้ใจไอ้พี่กี้เรื่องความรักอยู่อีกหรอ
ปานวาด : พี่พอเข้าใจน่ะสิ
แฟนมายนัส : พี่ปานวาดรู้มั้ยว่าต่อหน้ามายนัสพี่กี้มันนิสัยอย่าง พออยู่ที่อื่นมันก็นิสัยอย่าง ผู้ชายปริ้นปร้อนหรือเปล่า ผมว่าพี่กี้มันมีพี่บุ๋มเพราะมันจะเลือกดึงมายนัสของผมไปเป็นของมันน่ะ ผมดูสถานการณ์แล้วมันคงไม่กลับมาหาพี่ปานวาดนะ มันรู้ตัวหรือเปล่าว่ามันมีเมียอยู่แล้วมันเสือกไม่ยอมรับตัวเองมันจะแย่งผู้หญิงของชาวบ้านอีก มายนัสเขาก็พยายามเคลียร์กับผม และที่ต้องคิดคือพี่กี้เขามีอำนาจ มายนัสไม่มีเหตุผลที่ผมจะเข้าใจ ผมรู้ว่าผมแข็งแรงมันอ่อนแอสู้ใครไม่ได้ แต่แผนการของมันน่ะค่อนข้างน่ากลัว
ปานวาด : พี่บอซซ์มันก็ไม่รู้หนิว่าน้องมายนัสเขามีแฟนเพราะพี่บอซซ์มันก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามันมีพี่หรือเปล่า น้องคิดว่าเรื่องมายนัสนี่มันเข้าข้างตัวเองไปหรือเปล่าล่ะ
แฟนมายนัส : มันไม่มีคุณสมบัติเป็นแฟนใคร ทำตัวยังกะไม่รู้เรื่องยังกะคิดเข้าข้างตัวเองว่ามายนัสไม่มองผมอะ มันดูถูกผม มายนัสไม่รักไม่คุยกับมันตังหากล่ะ พี่ปานวาดรู้มั้ย คนอย่างมันมายนัสนิ่งเงียบแต่ไม่โทษตัวเองนะน่ะ เอาตัวเองเป็นที่ตั้งเป็นศูนย์กลางเรื่องมายนัสคิดว่าเธอชอบแน่ตลอดเวลา .... ชอบตายล่ะ แถมมันโยนความผิดเรื่องมายนัสเนี่ยมาให้ผมเป็นคนผิดอีกที่เป็นแฟนเธอ มันนิสัยอย่างนี้แต่มายนัสยังคงขอเคลียร์กับผมหลายครั้งที่เหมือนเราเป็นคู่กันมายาวนานต้องมาถึงเวลาจบลง แล้วรู้มั้ย ผมไม่ยอมมันหรอก
ปานวาด : ........
แฟนมายนัส : ผมจะไม่คบพี่ปานวาดไปตลอดหรอก เพราะพี่กี้มันไม่รู้จักเมียตัวเองในตอนแรก มันรู้แล้วว่าพี่ปานวาดเป็นเมียมันเพราะมันขอให้คนหลุดปาก แล้วพี่มาอยู่กับผมแล้วมันก็รู้ ...รู้เลยมันไม่กลับมา ผมว่าไอ้พี่กี้มันไม่ได้รักพี่ปานวาดเลยนะ
ปานวาด : ........น้องมีสิทธิ์ไปฟ้องอะไรคนมีอำนาจอย่างมันล่ะ มันน่ะใจอำมหิต น้องจะไปมีปัญหาฟ้องตำรวจเอาผิดมันเรื่องผิดลูกผิดเมียในเรื่องมายนัสแต่น้องเอาตำรวจสู้อำนาจพ่อกับแม่มันไม่ได้ น้องจะยอมมันเรื่องมายนัสมั้ย
แฟนมายนัส : ผมไม่ได้กลัวมันมาต่อยเตะ ผมสู้มันแน่ แต่ที่ผมกลัวคืออำนาจเหี้ยๆของมันเพราะพ่อแม่มันมีตำแหน่งใหญ่โตควบคุมตำรวจไม่ให้จับคนอย่างมันน่ะ แม้ว่ามันจะมีความเหี้ยแท้ๆเลยก็ตาม .....คนบ้าอะไรทำความผิดได้ดีเข้าตัว......ผมกังวลว่าสักวันผมต้องเสียมายนัสให้มัน ไม่งั้นปัญหามายนัสจะไม่จบ ..... มันจะเอาอำนาจพ่อกับแม่มันแย่งมายนัสไปจากผม ทั้งๆที่มันมีพี่ปานวาดอยู่แล้ว พี่บุ๋มก็ไม่ใช่เมียมันด้วย
ปานวาด : ในด้านดีของพี่บอซซ์เขาก็ดี ..... ถ้าเขามีแต่ความสุข
แฟนมายนัส : พี่ปานวาด พี่บอกผมมาเลย ว่าผมควรทำยังไงถ้าพี่กี้มันต้องการแย่งมายนัสของผมไป ผมต้องสูญเสีย พี่ปานวาดก็ไม่ได้พี่กี้กลับมา
ปานวาด : พี่ว่าอย่าไปสู้เอาชนะความเหี้ยอย่างมันนะ พี่ไม่มีอะไรแนะนำนอกจากน้องลืมมายนัสเถอะ
แฟนมายนัส : พี่....เดี๋ยว ทำไมพี่พูดแนะนำคนเป็นแฟนกันอย่างผมกับมายนัสอย่างนี้ล่ะ ว่าผมต้องลืม พี่ปานวาดให้อะไรแบบกัดฟันสู้หน่อยสิ พี่กี้อะจะได้เป็นของพี่ปานวาด พี่จะยอมในเรื่องความไม่ยุติธรรมที่มันทิ้งพี่ไปได้ไง
ปานวาด : หยุด !! ถ้าน้องจะว่าเขามากๆ น้องอย่ามายุ่งกับชีวิตพี่
แฟนมายนัส : .......ผมทำอะไรผิด? ผมอุตส่าห์ช่วยพี่แล้วนะ พี่ปานวาดต้องการอะไรกันแน่ พี่เข้าข้างมันหรอ มันหักอกพี่นะ
ปานวาด : น้องไม่มีสิทธิ์ไปว่าพี่กี้อย่างโน้นอย่างนี้
แฟนมายนัส : ............ตกลงพี่ปานวาดไม่คิดอะไรกับมันแล้วหรอ
ปานวาด : ........ถ้าน้องเสียมายนัสน้องจะไปต่อยหน้ามันใช่มั้ย แต่พี่ว่าพี่ไม่สนับสนุนให้ทำอย่างนั้น ......
แฟนมายนัส : ...........ที่จะช่วยกันกลับกลายเป็นผิดอีก........ผู้หญิงนี่......พี่ปานวาด แล้วสักวันพี่จะรู้ ........
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [