หมอวัตสัน (บุ๋มบิ๋ม) บุ๋มบิ๋ม (บทบาทสมมติ) คุกกี้ยืนอยู่ข้างหน้ากวินทราคลีนิก เขากำลังใช้กล้องดิจิตอลถ่ายภาพสถานที่แห่งนั้นเก็บไว้ แชะ แชะ หมอบุ๋มที่ทำงานกับลูกค้ารายหนึ่งเสร็จแล้วเดินออกมาเห็น : หืม นั่นบอซซ์(คุกกี้)รึเปล่า? คุกกี้ได้ยินเสียงก็หันไปมองทางนั้น : บิ๋มหรอ? บุ๋ม : นี่โฮล์มมาหาวัตสันหรอ ? คุกกี้ : ฉันมาคุยทักทาย......แฟนมายนัสเหมือนจะกลับมา บุ๋ม : หรอ แล้วนายเข้าใจว่าเป็นคนไหน คุกกี้ : ถ้าเป็นกรณี thiti อาจจะไม่ได้หน้าตา แต่ฉันพอจะมีข่าวว่ามีแฟนหน้าตาดีอยู่ ฉันจริงใจโดยจะขอให้ตัวเองไม่ได้หนีหายไปจากมายนัส..... บุ๋ม : ....พูดก็พูดได้ ฉันเห็นอยู่จะๆขณะนี้ ที่ตรงนี้นายมันไม่ได้หนีหายไปจากฉันตังหาก แหมๆ ...หืม มองซ้ายมองขวา โอเค มายนัสไม่ได้อยู่แถวนี้ ฉันเกาะแขนเอาหน้าซบเซอร์ไพรส์ ! คุกกี้ยื่นบางสิ่งให้หมอบุ๋มที่ซบอยู่ข้างๆ : ...... เอ้านี่ แบงค์ 50 บาท บุ๋ม : อ้าว ทำไมนายเหมือนรู้เลยว่าต้องจ่ายค่าจ้าง เหมือนรู้ว่าฉันไม่ได้พิศวาสนายจริง คุกกี้ : ฝ่ายฉันเองก็ไม่พิศวาสเธอแล้วเหมือนกัน บุ๋ม : ที่นายมาเล่าเรื่องมายนัสให้ฟังนี่ นายกล้าขนาดว่ามายนัสอยู่กับแฟนกับนาย สามคนเลย แล้วฉันเผลอจินตนาการเอาว่ามายนัสโดนประกบเป็นท่าแซนด์วิช คุกกี้ : ......แน่ใจนะ ว่าเนี่ยคือหมอ บุ๋ม : ก็หมอน่ะแหละ แต่ความคิดอับปรีย์นี่ฉันเอาไว้คุยกับนายโดยเฉพาะแหละบอซซ์(คุกกี้) คุกกี้ : ฉันมาหาบิ๋มเพราะบิ๋มเองก็เป็นความรักเก่าแก่และฉันเคยต้องการไล่ตามเรื่องตัวบิ๋มจนจบเรื่องแล้ว ตอนนี้บิ๋มอาจจะบอกฉันเรื่องความรักของบิ๋ม.....ฉันอยากมาดูเธออีกครั้ง เผื่อเธอจะแต่งงานกับคนรักสักครั้ง บุ๋ม : แหะๆ นายอยากเห็นฉันในชุดเจ้าสาว วันนั้นคือวันที่ฉันจะดูสวยสง่างามมาก ฉันเคยเป็นความต้องการของนาย นายคิดเรื่องฉันเนี่ย มันกี่ปีนะ? เป็นสิบกว่าปีได้ล่ะมั้ง คุกกี้ที่ยืนมองทิวทัศน์ แววตาเศร้าสร้อย บุ๋ม : นาย.....นายอกหักเรื่องฉันที่เป็นคนรักเก่า ? คุกกี้ : เปล่า ฉันนึกถึงมายนัสน่ะ ว่าฉันใส่ความหวังลงไปแล้วฉันกังวลใจ บุ๋ม : บอซซ์(คุกกี้) ถ้าฝ่ายผู้ชายเขามาแล้ว ทางที่ดี นายต้องให้เกียรติแฟนมายนัสเขานะ เรื่องนี้ทำให้นายคิดอะไรมากก็ปล่อยเธอ ปล่อยวาง ฉันว่าเธอน่ะ จะไม่ได้คุยกับนายแล้วล่ะตอนที่มันมีปัญหาแบบนี้ นายมันคงมีคนที่รักนายอยู่แต่นายไม่ได้นึกถึง คุกกี้ : ฉันอาจจะถูกเธอฆ่าได้เลยล่ะ บุ๋ม : ฉันก็อยากจะเห็นใจนะ ความรักของคนสองคน แต่มีนายอยู่กับเขารวมกัน คุกกี้ : ฉันค้างคา ฉันถึงบ้าที่จะตัดสินใจอยู่ด้วยกัน แต่ฉันว่าควรปลีกตัวออกมา สามคนน่ะ ฉันอยู่ไปหวังไป มายนัสน่ะดูจะไม่ยอมยุ่งกับฉัน บุ๋ม : อือ นายก้าวออกมาจากพวกเขาเถอะ จริงๆนายพบอะไรแบบนี้หรือยัง? คุกกี้ : หืม? บุ๋ม : คือ การที่ฝ่ายผู้ชายมีโอกาสเข้ามาหามาคุยกับนาย ไม่ใช่ฝ่ายมายนัสน่ะ คุกกี้ : ฉันก็ไม่รู้ แต่ฉันก็คิดไว้อย่างนั้นว่าถ้ามีคนรักเข้ามา มุมมองบางอย่างมีเข้ามาใหม่ บุ๋ม : ใช่ นายต้องรู้สึกดีให้มากกว่าโกรธ ถ้านายรุนแรงแล้วฉันเชื่อเลยนะ มายนัสยิ่งไม่มองนายไปกว่าแฟนของเธอ คุกกี้ : อีกอย่าง แฟนเธอก็ตรงสเปคของเธอนะ บิ๋ม ฉันว่าฉันยังมีอะไรค้างเรื่องบิ๋มเอาไว้ บุ๋ม : อือ ว่าไง คุกกี้ : ถ้าเธอลงเอยกับไอ้แจ้ ฉันก็ไม่ว่าอะไร แจ้ที่คุยกันในไลน์มันเผยออกมาว่ามันเป็นซึมเศร้า และฉันก็อยากคุยกับเขาถึงเรื่องเขาจะเป็นเจ้าของบิ๋ม มันบอกว่าไม่ใช่ .... ถ้าการซึมเศร้าน่ะ แจ้คงได้รู้เรื่องบิ๋ม อาจจะเป็นเพราะบิ๋มรักหัวโต แต่ฉันไม่ได้ซึมเศร้าเรื่องหัวโตหรอก บุ๋ม : อืมๆ นายสามารถรู้ได้ถึงอดีตเพื่อนเป็นคนสำคัญกับความรักของใครๆ คุกกี้ : ฉันว่ามายนัสเคยชอบเหมือนกัน หัวโตนี่ฉันมีเรื่องนึงที่คิดมาตลอด ว่าฉันมีโอกาสยอมยกมายนัสให้หัวโต ฉันก็จะโดดเดี่ยวอีกแล้ว หัวโตที่เคยเป็นเพื่อนกันมา เรื่องจอยกับบิ๋มน่ะ หัวโตเริ่มพาไปโน่นนี่ตั้งแต่ขึ้นม.ปลาย ถ้ามีจอย หัวโตก็ชวนไปวัด ไปทำบุญกุศลกัน แต่ฉันที่มันคิดกับบิ๋มถอนตัวไม่ขึ้นในสมัยนั้น บิ๋มมีความแตกต่างกัน เรื่องบิ๋มคือท่องเที่ยว ฉันที่มีปัญหาไม่ได้คิดกับจอยก็ทำให้หัวโตเป็นสองแบบ พาเที่ยว แต่เที่ยวแบบชมวัดเข้าวัดต่างๆ คิดถึงการไปเที่ยวนครปฐมที่บิ๋มอยู่มหิดลวิทยานุสรณ์ เรานั่งรถไฟจากกรุงเทพฯไปเที่ยวพระปฐมเจดีย์ วัดไร่ขิง และรูปปั้นพระพุทธรูปที่อยู่พุทธมณฑล .... ตั้งแต่ม.ปลายฉันเจอกับปัญหาหัวโตที่สมัยนั้นฉันไม่เข้าใจพฤติกรรมเรื่องนี้.....มันก็ไม่ใช่ว่ายืมเงิน เขาอยากขอเลยที่ฉันตอนนั้นมีพอจะให้ บุ๋ม : เอ๊ะ ถ้าเขาจะพาไปเรื่องบุญกุศลเพราะเขาเข้าใจว่านายคิดกับจอย ... เอาเงินไปแล้วบุญกุศลจะเกิดได้ยังไง คุกกี้ : เพราะฉันไม่คิดกับจอย ฉันคิดกับบิ๋มไว้น่ะก็เจอมันขอเงิน .... ตอนสมัยเก่าฉันไม่รู้เหตุผล เวลาต่อมาเป็นรุ่นมหาลัย ฉันว่าฉันพอจะเข้าใจล่ะ บุ๋ม : หมายความว่า ? คุกกี้ : ฉันมันคิดกับบิ๋ม หัวโตมันแสดงการขอเงินอย่างนี้ .....รู้มั้ยทำไม? เพราะ...... บิ๋ม เธอน่ะ เธอรักหัวโตเขาน่ะสิ และฉันก็ต้องค้นหาความเป็นจริงในตัวบิ๋มให้ได้ .... หัวโตเขาจะทำพฤติกรรมที่ไม่ได้เลวร้ายรุนแรง เขาจะทำใบ้บอกให้ฉันเข้าใจได้เองว่าผู้หญิงบางคนไม่รัก บิ๋มกลายเป็นคนเรียนระดับหมอเพราะจอยที่หัวโตคิดจะรัก จอยมันเสือกคิดกับฉันแล้วจะให้ทำไงล่ะ ฉันเคยทะเลาะกับหัวโตแล้วแมวชื่อบุ๋มมันโกรธฉันจริงๆนะ บุ๋ม : อืมๆ นายจะเห็นถึงความ hot ของเพื่อนนาย คุกกี้ : ก็ตั้งแต่ฉันค้างคาเรื่องบิ๋มมาหลายปี ความรักของบิ๋มต่อหัวโตทำให้เกิดหัวโตฟีเวอร์ได้ มีผลต่อผู้หญิงหลายๆคนที่จะแอบรักเขา เมื่อบิ๋มเป็นคนพัฒนาระดับหมอ เธออาจจะทำให้หัวโตเลือกเธอไว้ ..... บิ๋ม เธอน่ะ เธอก็มีโชคลาภดีๆหรือเปล่าล่ะ ได้คู่กับหัวโต ถ้าเป็นแจ้ เขาจะ hot เท่ากันมั้ย มีแจ้คุยกับฉัน แล้วฉันมันต้องนึกถึงบิ๋ม ฉันว่าบิ๋มมีโชคลาภนะ ในด้านความรัก บุ๋ม : บอซซ์ (คุกกี้) เมื่อนึกถึงยุคเก่า บอซซ์(คุกกี้)มันต้องคลั่งอกแตกตาย นายมันรุนแรง หวงในตัวฉันไม่ให้ใครเอาไป สุดท้ายนายไม่ได้รุนแรงแบบนั้น นายได้ให้ฉันมีโอกาสเลือกความรัก นายต้องให้มายนัสเช่นกัน คุกกี้ : บิ๋ม ... จูบ บุ๋ม : ....จ้ะ จูบ คุกกี้กับบุ๋มประกบริมฝีปาก บุ๋ม : นาย กลิ่นบุหรี่หึ่งเลย คุกกี้ : ขอจูบกัน 3 นาทีได้มั้ย บุ๋ม : ไม่อะ นายไปใช้น้ำยาบ้วนปากเลย คุกกี้ : ......บิ๋ม ... ถ้าเธอถามว่า ฉันรักมายนัสจริงหรือเปล่า ? ฉันต้องคิดก่อน บุ๋ม : หืม? นายยังไม่มีคำตอบหรอ? อ้าวแล้ว...ถ้าแฟนมายนัสมีโอกาสจะถามนายล่ะ? นายต้องเตรียมคำตอบให้นะ คุกกี้ : ....... บุ๋มใช้ศอกกระทุ้งเย้าแหย่คุกกี้ : นายนี่เก็บอาการอายเอาไว้เนียนๆน่ะสิ พยายามไม่แสดงอาการเขินหน้าแดง นี่ ยังไงก็ สู้ๆนะ คุกกี้ : ขอบใจ ...... บุ๋ม : บอซซ์(คุกกี้) ยังไงก็ขอบใจเรื่องอดีตที่นายอยากได้ฉัน ..... บอซซ์(คุกกี้) ฉันอาจจะได้จัดงานแต่งงาน ใส่ชุดเจ้าสาวสวยๆ ให้นายเห็นสักที คุกกี้กับบุ๋มโอบกอดจูบกันสิบวินาที และถอนริมฝีปาก บุ๋ม : โชคดีกับความรักนะ คุกกี้ : บิ๋มก็เช่นกัน โชคดีนะ ..... บุ๋ม : นายกอดฉันแล้วทำไมนายต้องเลื่อนมือลงมาที่ตูดฉันยะ? คุกกี้ : นั่นสินะ ฉันไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย บุ๋มวิ่งไล่ : ไม่รู้ตัวเรอะ!?..ไอ้คนบ้าตูด จ่ายมาสามร้อยเลยนะนายนี่
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [