ตลก โลกนี้!
.....

ตอนเป็นเด็กอยากเป็นผู้ใหญ่
พอโตเป็นผู้ใหญ่กลับอยากเป็นเด็ก

ตอนเป็นโสดก็อยากแต่งงาน
หลังแต่งงานกลับอยากเป็นโสด

ตอนจีบกันใหม่ “หุงข้าวแข็งก็บอกว่าบริหารฟัน”
ตอนอยู่ด้วยกัน “พ่อแม่เธอไม่สอนเหรอ ข้าวแข็งอย่างนี้ใครจะไป แด-ร๊กลง”

ตอนเป็นคนซื้อ “ทำไมขายแพงจัง ขูดเลือดกันชัดๆ”
ตอนเป็นคนขายบ้าง “ถูกกว่านี้ก็แจกแล้ว ค่าเช่าฉันออกจะแพง ”

ตอนอยู่บ้านนอกอยากเข้าเมืองกรุง
พออยู่เมืองกรุงอยากกลับบ้านนอก

ตอนเป็นหนุ่มใช้สุขภาพมาแลกเงิน
ตอนชราให้เงินที่หามาแลกกับสุขภาพ

ตอนเป็นลูกจ้างนินทาว่าเจ้านายจู้จี้
พอเป็นเจ้านายบ้างกลับชอบจู้จี้ลูกน้อง

ตอนสมัครงานเที่ยวบนบาน “เจ้าประคุณ ขอให้ได้เถอะ”
ตอนได้งาน “ใครบันดาลให้ฉันเลือกงานที่นี่เนี่ย”

ตอนหางาน “ให้ผมทำอะไรก็ได้ ขอเพียงมีงานทำ”
พอเริ่มงาน “ใช้กูยังกะวัวกะควาย ใครจะไปทนไหว”

ตอนรอรถเมล์ “สาธุ ขอให้จอดเถิด จะได้ไปทำงานทัน”
ตอนนั่งอยู่บนรถเมล “สาธุ ขออย่าให้จอดเลย เดี๋ยวจะไปทำงานไม่ทัน”
.....

บ้านที่มีเงินมักขาดแคลน “ความรัก”
บ้านที่มีความรักมักขาดแคลน “เงิน”
บ้านที่สามีดี ภรรยามักทำชั่ว
บ้านที่สามีชั่ว ภรรยามักแสนดี
ลูกที่พ่อแม่รักมักทำตัวเลว
ลูกที่ทำตัวดีแต่พ่อแม่กลับไม่ค่อยรัก
ยามพ่อแม่อยู่กลับไม่รู้รักถนอม
ยามพ่อแม่ตายกลับอาลัยและโหยหา
ตลก โลกนี้
โปรดจำไว้ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อครอบครองสิ่งที่ดีที่สุดในโลก จงสุขที่สุดกับสิ่งที่เรามี แค่นี้ชีวิตก็เป็นสุข!

.....