นิพพาน
เกิดแล้วแก่ แก่แล้วเจ็บ เจ็บแล้วก็ตาย
บางทีเกิดแล้วก็ตายเลย
บางทีเกิดแล้วเจ็บก็ตาย
เมื่อเกิดแล้วทุกข์ย่อมตามมาเหมือนเงาตามตัวตลอดจนตาย แล้วก็วนเกิดวนตายอยู่อย่างนี้ร่ำไปทำไงจะไม่เกิดหล่ะ ทำความเข้าใจในสังขารและเข้าใจสภาพไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ไม่เที่ยง นำมาซึ่งความทุกข์ ทุกข์ประจำและจร จนตายไปจากสังขารนี้ ถ้ายึดว่าเป็นตัวตนของเรา ก็จะมีตัวเราของเรา มีสุขมีทุกข์วนอยู่ร่ำไป หมดเราก็หมดทุกข์
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [