เห้ออ ไม่รอดเลยตู ..

ตั้งแต่ผมได้งานที่นี่ แล้วก็เริ่มเข้ามาทำงานที่นี่ก็รู้สึกแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าตัวเองมีเรื่องให้ต้องลาหยุดบ่อยเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ยังไม่พ้นโปรแท้ๆ


ไหนจะลาไปรับปริญญา ลาไปสอบโน่นนี่ ล่าสุดนี่ก็ลาไปสอบ toeic ล่ะคับ


และแล้วก็มีเรื่องให้ลาอีกจนได้ .. คราวนี้คงลางานอีกเจ็ดวัน


วันศุกร์ที่ผ่านมาผมนั่งทำงานท่ามกลางความหนาวเย็นของแอร์ที่กระหน่ำเปิดโดยไม่เกรงใจร่างน้อยๆ ของผม (เดาว่าคนเปิดแอร์คงเคยเสวยชาติเป็นหมีขั้วโลกมาก่อนเป็นแน่แท้) นั่งพิมพ์ นั่งอ่านไปสักพักก็เริ่มรู้สึกว่าอุณหภูมิในร่างกายเริ่มปั่นป่วน เริ่มร้อนๆ เย็นๆ พิกล


วันรุ่งขึ้นผมลางาน จำต้องหอบสังขารไปสอบ toeic ก็ทำม่ายค่อยได้หรอกนะ เหอๆๆ .. หลังจากสอบเสร็จก็รีบตรงแด่วมาที่บ้าน เพราะรู้สึกมึนหัว มีไข้


กลับมาถึงบ้านก็กินยาแก้ปวดหัวแล้วเข้านอนทันที พร้อมกับตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวอย่างแรง เลยลุกไปล้างหน้าล้างตา อาบน้ำดีกว่า


พออาบน้ำเสร็จ กำลังจะเช็ดตัวนี่สิครับ เริ่มสังเกตอะไรบางอย่างได้ ..


.. อ้า ปกติแล้วคนเซ็กส์จัด ฮอร์โมนพุ่งพล่านอย่างผมนี่จะมีสิวเยอะทั่วไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ตามตัว .. สิวที่หลังบริเวณช่วงไหล่นี่ก็มีบ้างประปราย ..


.. แต่ทำไมวันนี้สิวมันลามมาถึงเนื้ออ่อนๆ บริเวณต้นแขนขวาได้ล่ะเนี่ย .. แถมสิวตัวนี้มันรูปร่างแปลกๆ เม็ดมันใสๆ พิกล ..


.. จ้องดูที่หน้าก็มีสิวอักเสบรูปร่างแปลกๆ นี่ขึ้นมาเหมือนกัน มีอยู่สองเม็ด เอายากรดวิตามินเอทาๆ หน่อยดีกว่า ..


.. อ๊า แสบๆๆ ปรากฏว่ามันยิ่งเป่งๆ แดงๆ ขึ้นมาเลย ..


.. เป็นไรวะเนี่ย ตู ..


.. เวงกำ ไม่ใช่สิวแน่ๆ .. แล้วไอ้ที่ปวดหัว มีไข้อยู่นี่ก็คงไม่ใช่ไข้หวัด


.. วันรุ่งขึ้นเลยจัดการไปบอกพ่อล่ะคับ ว่าปวดหัว มีไข้ .. พ่อจัดการมาเปิดเสื้อดูที่หลังก็ได้ข้อสรุปเลย ไม่ต้องสงสัย ..


.. เป็นอีสุกอีใส แน่ๆ ..


.. แว๊กกก !!


ตอนเด็กๆ ผมมักจะเห็นเพื่อนในชั้นเรียนบางคนลาเรียนไปหลายวัน พอกลับมาเรียนอีกครั้ง ก็กลับมาพร้อมกับรอยบนผิวหน้าเป็นจุดๆ


.. แต่ไม่เคยรู้ว่ามันทรมานยังไง ใครๆ ก็บอกว่า ในชีวิตคนเราจะเป็นอีสุกอีใสครั้งนึง มักจะมีคนมาถามว่า เป็นรึยังๆๆ


.. ผมก็ยังไม่เป็นอะครับ .. ผมรอดพ้นช่วงวัยเด็กมาได้โดยปราศจากอีสุกอีใสมารบกวน ..


.. แต่ที่ไหนได้ ไม่นึกเลยว่า มันจะมาเล่นงานเอาตอนผมอายุ 22 เหอๆๆ ..


.. เป็นตอนโตนี่ลำบากกว่าตอนเด็กๆ อีกนะ .. อยากกินไรก็กินไม่ได้ ..


.. แถมน่าเกลียดอีกต่างหาก จะออกไปซื้อไรกินก็ไม่ได้ ออกไปทำงานก็ไม่ได้ คงจะต้องลางานอยู่บ้านอีกเจ็ดวัน ..


.. วันนี้เป็นวันแรกของการลางาน .. เมื่อเริ่มส่องกระจกดูตามตัวก็พบว่า เม็ดแดงๆ เริ่มโผล่มามากขึ้น แถมบนหน้าก็มีมากขึ้นด้วย ..


ย่งจ้องมองเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองทุเรศมากขึ้นเท่านั้นเน้อ .. นี่ผมเพิ่งรักษาสิวจนหายนะเนี่ย หน้าใสได้แค่สองอาทิตย์ มรสุมใหญ่ก็พัดผ่านมาอีก ..


.. หลังจากหาย มันคงจะทิ้งรอยแผลเป็นไว้แน่ๆ ..


.. เอ้าๆ ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกแย่ ไหนๆ ก็เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตละ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะแย่แค่ไหน .. ไว้มีไรจะมาเขียนอีกวันหลังละกันคับ ..

Create Date : 20 มีนาคม 2549 Last Update : 20 มีนาคม 2549 11:11:36 น. Counter : 886 Pageviews.		13 comments
Share Tweet

	Fukuoka Dream Destination : Day 14 รถไฟ รถบัส เฟอร์รี่ ดั้นด้นจนพบเธอ "ไอโนะชิมะ" mariabamboo (14 ม.ค. 2568 14:33:16 น.)		งานซ้อมใหญ่พยุหยาตราทางชลมารค 2567 (6) ผู้ชายในสายลมหนาว (10 ม.ค. 2568 14:17:46 น.)
	3 M E A L S_ A D A Y ป้ายเหลืองสไตล์ nonnoiGiwGiw (8 ม.ค. 2568 15:18:41 น.)		BlogGang Popular Award ครั้งที่ 21 BlogGang.com (6 ม.ค. 2568 10:13:44 น.)