คน ตจว. ขอเงินกลับบ้าน ..

คืนนี้เป็นอีกค่ำคืนที่เด็กชายหัวหอมต้องเดินออกมาจากที่ทำงานภายใต้บรรยากาศมืดๆ ของเวลาสองทุ่มกว่าๆ เพราะต้องสอนภาคค่ำ (แต่วันนี้โชคดีหน่อยนึง ตรงที่มีนักเรียนใจดีพาซ้อนมอไซค์ออกมาส่งตรงปากซอย)


พอเดินเลียบถนนพหลโยธิน ตรงข้ามเมเจอร์ รัชโยธิน มาได้สักพัก ก็เจอป้าคนนึงส่งเสียงเรียกเราด้วยสีหน้าเศร้าๆ ทำนองว่ามีอะไรอยากให้ช่วยสักหน่อย เนื่องจากป้ากับหลานกำลังจะกลับอยุธยา อยากจะขอเงินไปขึ้นรถไฟที่บางเขนคนละ 12 บาท


นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอเหตุการณ์แบบนี้นะครับ ผมเคยเจอคนต่างจังหวัดเดินเข้ามาขอเงิน ทำหน้าเศร้าๆ แบบนี้มา 3-4 ครั้งแล้วล่ะ บางครั้งให้เงินเขา บางครั้งก็ไม่ให้ แล้วก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาว่า เหตุการณ์แบบนี้เป็น "เรื่องจริงที่แสนเศร้า" หรือเป็น "มุขเก่าๆ ที่ใช้ในการขอเงิน" กันแน่


แต่ที่แน่ๆ น้ำเสียงสั่นๆ สีหน้าเศร้าๆ ของป้า ก็ทำให้ผมยอมหยุดเดิน แล้วควักแบงค์ 20 บาทให้ไป 1 ใบ (ลืมนึกไป ว่าแกมากับหลาน) จากนั้น ป้าก็บอกด้วยสีหน้าที่เศร้ายิ่งกว่าเดิมว่า ขอป้าอีกสัก 20 บาทจะได้ไหม เพราะค่ารถมันคนละ 12 บาท ป้าจะต้องไปกับหลาน (มีเด็กเล็กๆ กับผู้หญิงอีกคนเดินมาด้วยกัน)


เด็กชายหัวหอมได้ยินดังนั้นก็หยุดคิดสักพัก แล้วก็ส่ายหน้าปฏิเสธกลับไป สื่อความหมายทำนองว่า 'คงจะไม่ได้แล้วล่ะ' ซึ่งทำให้ป้าก็ยอมเข้าใจ พร้อมกับมอบถ้อยคำขอบคุณกลับมาให้


ผมก็เดินกลับมาพร้อมกับว่าสงสัยว่า นี่มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าล่ะ ถ้ามันเป็นเรื่องจริง .. ผมก็น่าจะช่วยป้าเขาสักหน่อย เพราะสำหรับเรา การเสียเงิน 40 บาทมันก็ไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อนอะไรนักหนา (เงิน 40 บาท ซื้อข้าวได้ 2 จานได้ล่ะมั้ง) ถ้าเงินเพียงแค่นี้มันจะช่วยให้ป้ากับหลานได้กลับบ้านจริงๆ มันคงจะเป็นเศษเงินที่มีคุณค่าสำหรับพวกเขามาก .. คิดแล้วก็นึกสงสาร เสียดายที่ไม่ได้ช่วย จากนั้นก็แอบรู้สึกเศร้าไปด้วยจนน้ำตาคลอว่าถ้าเราเป็นคนจน แล้วถึงเวลาเข้าตาจน จนต้องยอมอายมาขอเงินคนอื่นแบบนี้ มันคงรู้สึกเศร้าแท้ๆ


แต่ในทางกลับกัน ถ้านี่เป็นแค่เรื่องโกหก เงินนั้นคงจะเป็นแค่เศษส่วนน้อยๆ ที่ป้าหลอกต้มมาจากคนหน้าตาโง่ๆ คนนึงที่เดินผ่านมาตอนค่ำๆ .. แล้วสักพัก มันอาจจะรวมกันได้เป็นเงินก้อนใหญ่พอควร มากพอที่ป้าจะเอาไปทำอย่างอื่น ที่ไม่ใช่การขึ้นรถไฟกลับบ้าน


คิดไปคิดมา สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้เอาแบงค์ 20 บาทอีกใบกลับไปให้ป้าหรอกครับ แค่เอามาใช้เป็นเงินขึ้นรถซูบูรุกลับบ้าน ... พร้อมกับเอาเรื่องราวของคุณป้าที่ได้พบเจอในคืนนี้ มาเขียนลงในนี้ดีกว่า ..


อยากบอกว่าคืนนี้เหนื่อยมากๆ เหนื่อยไม่แพ้ป้า เหนื่อยไม่แพ้คุณๆ ที่กำลังอ่านอยู่ .. เหนื่อยไม่แพ้คนอื่นๆ เหนื่อยจนบางครั้งก็อยากร้องไห้


ขอใช้เวลาช่วงสั้นๆ เสียน้ำตาให้กับเรื่องเศร้าๆ ทั้งเรื่องของตัวเอง และเรื่องของคนอื่นๆ .. หลังจากนั้น ข้าก็ขอสัญญาว่า ข้าจะพยายามทำทุกอย่างให้ดี ไม่ให้มีเรื่องเศร้าๆ เกิดขึ้นอีก ..

Create Date : 21 พฤษภาคม 2551 Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 22:27:47 น. Counter : 986 Pageviews.		20 comments
Share Tweet

	อุ้มสีมาทำบุญ ๙ วัด ในวันขึ้นปีใหม่ที่จ.อุบลราชธานี อุ้มสี (3 ม.ค. 2567 19:10:02 น.)		ไม่ลอดช่องโหว่ ปัญญา Dh (2 ม.ค. 2567 13:44:30 น.)
	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		ประสบการณ์ ทำพาสปอร์ตที่สายใต้ใหม่ newyorknurse (2 ม.ค. 2567 17:45:17 น.)