พวกเธอจงเพียรเพ่งฌาน  พวกเธอจงเพียรเพ่งฌาน พ.ดูกรอานนท์ อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นดังนี้ ฯลฯ ซึ่งอมตะ คือความหลุดพ้นแห่งจิตเพราะไม่ถือมั่น ดูกรอานนท์ ด้วยประการนี้แล ฯลฯ อาศัยเหตุนี้ เป็นอันเราแสดงปฏิปทาเครื่องข้ามพ้นโอฆะ คือวิโมกข์ของพระอริยะแล้ว ดูกรอานนท์ กิจใดอันศาสดาผู้แสวงหาประโยชน์เกื้อกูล ผู้อนุเคราะห์ อาศัยความอนุเคราะห์ พึงทำแก่สาวกทั้งหลาย กิจนั้นเราได้ทำแล้วแก่พวกเธอ ดูกรอานนท์ นั่นโคนไม้ นั่นเรือนว่าง เธอทั้งหลายจงเพ่งฌาน อย่าได้ประมาท อย่าได้เป็นผู้เดือดร้อนในภายหลัง นี้เป็นคำพร่ำสอนของเราแก่พวกเธอ ฯ (อาเนญชสัปปายสูตร) ^ ^ จากพระสูตรพระพุทธองค์ทรงแสดงแบบชัดๆ เป็นลำดับ เป็นอันเราแสดงปฏิปทาเครื่องข้ามพ้นโอฆะ (แก่พวกข้าพระองค์) คือวิโมกข์ของพระอริยะแล้ว ผลคืออมตะ คือความหลุดพ้นแห่งจิตเพราะไม่ถือมั่น แล้วปฏิปทาอะไรเล่าเป็นเครื่องข้ามพ้นโอฆะเพื่อเป็นอมตะ พระพุทธองค์ทรงเน้นว่า "เธอ(ภิกษุ)ทั้งหลาย" หมายความว่า ภิกษุทุกรูปไม่มีการยกเว้นให้ภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง จงเพ่งฌาน อย่าได้ประมาท คือไม่เกียจคร้านในการเพียรเพ่ง อย่าได้เป็นผู้เดือดร้อนในภายหลัง บุคคลที่จะไม่เดือดร้อนในภายหลังได้นั้น ต้องเป็นบุคคลที่มีสติ มีปัญญาเท่านั้น ที่จะไม่เดือดร้อนในภายหลัง พระพุทธองค์ทรงเน้นย้ำเพราะเป็นห่วงพวกชอบมักง่าย เกียจคร้าน เอาสบายเข้าว่า มักอ้าง สมาธิไม่สำคัญ เอาแค่สงบบ้างก็พอ ขอให้จิตมีคุณภาพก็ใช้ได้แล้ว แบบนี้เรียกว่า พูดเอาแต่ได้เป็นการคลายความเพียร เวียนไปสู่ความมักง่าย ห่างไกลจากมรรคผล คืออมตะ คือความหลุดพ้นแห่งจิตเพราะไม่ถือมั่น ลองพิจารณาด้วยใจเป็นธรรม จะเห็น เพียงแค่จิตสงบ ยังไม่ตั้งมั่น(ฌาน) จิตย่อมมีโอกาสกลับไปวุ่นวายซัดส่ายได้ทุกเวลา เมื่อผัสสะกับอารมณ์ที่ชอบ ที่ชัง จิตแบบนี้หรือจะมีคุณภาพได้ เป็นการหลอกตนเองไปวันๆ เท่านั้น แม้บุคคลที่เพียรเพ่งฌาน ต้องไม่ประมาท จะได้ไม่เดือดร้อนในภายหลัง เมื่อภาวนาจนจิตสงบ ตั่งมั่นแล้ว ยังต้องเพียรเพ่งต่อ เพื่อให้จิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว นี้เป็นคำพร่ำสอนของเรา(พระพุทธเจ้า) แก่พวกเธอ(ภิกษุทั้งหลาย) ฯ เจริญในธรรมทุกๆ ท่าน ธรรมภูต
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [