ผู้เข้าถึงฌาน มีจิตเป็นสมาธิ มีปัญญา มีสติ  ผู้เข้าถึงฌาน มีจิตเป็นสมาธิ มีปัญญา มีสติ พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้น จันทิมสเทวบุตร เมื่อปฐมยามสิ้นไปแล้ว มีวรรณงามยิ่งนัก ยังพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้วก็ถวายบังคมพระผู้มีพระภาค แล้วได้ยืนอยู่ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ [๒๕๒] จันทิมสเทวบุตร ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า ก็ชนเหล่าใด เข้าถึงฌาน มีจิตเป็นสมาธิ มีปัญญา มีสติ ชนเหล่านั้น จักถึงความสวัสดี ประดุจเนื้อในชวากเขา ไร้ริ้นยุง ฉะนั้น ฯ [๒๕๓] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ก็ชนเหล่าใด เข้าถึงฌาน ไม่ประมาท ละกิเลสได้ ชนเหล่านั้น จักถึงฝั่ง ประดุจปลา ทำลายข่ายได้แล้ว ฉะนั้น ฯ (จันทิมสสูตรที่ ๑) ^ ^ พระพุทธพจน์ชัดเจนจนไม่ต้องตีความใดๆ ทั้งสิ้นเลย บุคคลเหล่าใดเข้าถึงฌาน จิตที่เป็นสมาธิ ย่อมมีสติ และมีปัญญา สติและปัญญา ย่อมเกิดขึ้นกับจิตที่ได้รับการอบรมการปฏิบัติสมาธิดีแล้ว (เข้าถึงฌาน) ชนเหล่าใด เข้าถึงฌาน ไม่ประมาท ละกิเลสได้ ไม่เป็นผู้เดือดร้อนในภายหลัง ชนเหล่านั้น จักถึงฝั่ง ประดุจปลา ทำลายข่ายได้แล้ว ฉะนั้น ฯ ฌานย่อมไม่มีในผู้ที่ไม่มีปัญญา ปัญญาย่อมไม่มีในผู้ที่ไม่มีฌานเช่นกัน ผู้ที่มีทั้งฌานและปัญญา จึงจะอยู่ใกล้พระนิพพาน (พระพุทธโฆษาจารย์) แม้พระอรรถกถาจารย์ระดับพระพุทธโฆษาจารย์ ท่านยังไม่ล่วงเกินพระพุทธพจน์ เพราะท่าน ตรวจสอบ สอบสวน เทียบเคียงกับพระสูตร(ธรรม) ลงกันได้กับพระวินัย แต่สาธุชนคนรุ่นใหม่ที่มักง่าย เอาแต่สบายเข้าว่า กลับปฏิเสธ "การเพ่งฌาน" ว่าไม่สำคัญซะงั้น เจริญในธรรมทุกๆ ท่าน ธรรมภูต
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [