ชอบเพลงนี้ตั้งแต่ได้ยินครั้งแรก.. แง่งาม..

ในบางช่วงของชีวิต
ก็ต้องมีจุดดิ่งเหว
จุดจิตตก
หรือพีคขึ้นสูงสุด
ก็แล้วแต่ละวัน
แต่ละเหตุการณ์หมุนเวียนกันไป

ณ วันนี้ ยังไม่มีเรื่องอะไรทำให้ใจหนัก
ยังสนุก มีความสุขในทุกๆ วัน
เศร้ามา ก็ยังยิ้ม หัวเราะได้

เขียนเปิดหน้าบล็อคนี้เอาไว้
เมื่อวันไหน จิตตกแบบไม่ไหวแล้ว
ในวันที่แย่ที่สุด
ก็จะได้เอามาเปิดฟัง
เอามาเปิดอ่าน
ดึงความรู้สึกดีๆ กลับมาให้กับชีวิตเราโดยเร็ว

เคยอ่านหนังสือเล่มนึงบอกว่า เมื่อตอนยังสุขอยู่ ให้เขียนถึงสิ่งดีๆ
หรือเหตุการณ์ที่ทำให้เราสุขนั้น เก็บไว้
ทุกข์เืมื่อไหร่ เอามาเปิดอ่านอีกที
ของเรานั้นมีจดได้เยอะเลย
เช่น ไปเที่ยวโน่นนี่กับเพื่อนกับแฟน, ความรู้สึกดีๆ ตอนเดินออกจากโรงหนังเรื่องนั้นเรื่องนี้, วันที่พาแม่ไปกินข้าวไกลๆ, วันที่ประกาศผลสอบโทจุฬาได้, วันที่เล่นวาดรูปกับเพื่อน, วันที่ทำข้าวมันไก่ให้แฟนกินครั้งแรก ฯลฯ

แต่วันนี้มีเพลงนี้มาอีกเพลง
เผื่อไว้ ตอนโคตรเศร้าจนเอาไม่อยู่

ไปได้ฟังมาจากบล็อค hi5 เพื่อน
เพื่อนคนนี้ กำลังจะลาออกจากงาน แบบยังไม่ได้งานใหม่
มองย้อนไป เหมือนเราตอนนั้นเลย
มันคงเครียดแน่ๆ.. ก็เป็นกำลังใจให้กันไป



..เพลงแง่งาม
เพลงพิเศษเนื่องในโอกาสฉลองสามสิบปี มาม่า
คำร้องโดย ประภาส ชลศรานนท์
ทำนอง ธานินทร์ เคนโพธิ์
ขับร้อง ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว..

เคยมีดังหวัง เคยนั่งยอมแพ้
มีเปลี่ยนแปรผันไปทุกปี
ผ่านทั้งร้อนหนาว ข่าวทั้งร้ายดี
ทุกคนต่างมีชีวิตของตัวเอง

เคยวิ่งตามฝัน เคยหวั่นลมฝน
ได้หม่นได้หมองได้ร้องเพลง
หมื่นพันเรื่องราว เศร้าและครื้นเครง
ทุกที่ต่างมีความงดงามอยู่

* ชีวิตไม่เคยมีทางตัน
มันอยู่ตรงจะเห็นเป็นมุมใด
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
สุขมันอยู่ข้างในทุกตัวคน

เดินขึ้นภูเขา ใช่มองแต่จุดหมาย
เมฆหมอกดอกไม้ก็ใกล้กัน
สิ่งที่สวยงาม เกิดขึ้นทุกวัน
สำคัญที่เราได้หันไปมองดู

( * )

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
สุขมันอยู่ข้างในทุกคืนวัน >


ฟังแล้วเหมือนนั่งกรอเทปย้อนไปเห็นตัวเองเป็นฉากๆ เลย