move out man! life is fleeting by.
do something worthwhile, before you die.
leave behind a work sublime,
that will outlive you and time.
.
.
 -- alfred a. montapert
 

ชีวิตคนเรา สั้นนัก
ต้องรู้จักทำประโยชน์ก่อนจะสาย
ทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์หลังความตาย
มีความหมายคงอยู่... ตลอดไป
 

จู่ ๆ ก็รู้สึกอยากกลับบ้าน
และเลยซื้อตั๋ว one way กับ ANA ในบัดดล
จากนั้นก็เคลียร์ธุระปะปังในแอลเอ 7 วัน
อาทิ... ไปหาหมอตรวจสุขภาพที่เหลือ ๆ
เช่น ตรวจแมมโมแกรม ตรวจเลือด

พอผลออกมาโอเค ก็ถึงวันบินพอดี

คืนก่อนเดินทาง ข้างบ้านเดินมาร่ำลา
และเขาเสนอว่า จะฝากกุญแจบ้านไว้ที่เขามั้ย
เผื่อมีเหตุฉุกเฉิน

ที่จริงก็ตั้งใจเช่นนั้นตลอดมา แต่ไม่เคยฝากเพราะไม่กล้าเอ่ยปาก
หนนี้เลยได้ฝากกุญแจไว้เสร็จสรรพ

พอไปถึงสนามบินตอน 8.00 เช้า ก็ไปเช็คอินคนแรกเลย
และไปนั่งในเลานจ์
มีฝรั่งหญิงสูงวัยมาถามด้วยว่า
เลานจ์ของบัตร Amex อยู่ไหน
เลยพาไปส่ง เพราะของฉันคือเลานจ์ ANA

เข้ามาก็ยึดมุมสงบ ไม่อยากนั่งมองลงไป
เพื่อเห็นความขวักไขว่ของสนามบิน LAX




พอมานั่งสักพัก เริ่มมีคนเข้ามานั่งโซนนี้บ้าง
ชอบความนั่งอ่านหนังสือเล่มของคนตรงนั้น
ดูสงบดี

สักพัก ชายจีนสูงวัยคนหนึ่ง เดินเข้ามา
แล้วคุยโทรศัพท์เสียงดัง
ฝรั่งหนุ่มใหญ่ในชุดสูท น่าจะหัวหน้างานวันนี้เดินเข้ามาเตือน
พอรอบ 2 ก็มีการเชิญออกไป เพราะส่งเสียงรบกวนคนอื่น

ชอบจริง ชอบความเข้มงวด    

นั่งอยู่จนใกล้เวลาขึ้นเครื่องก็เดินออกไปที่เกต
และเลือกจะเข้าไปในเครื่อง คนสุดท้าย
เพราะไม่มีสัมภาระอะไรต้องไปจัดเก็บ

...
พอมาถึงกรุงเทพฯ ระอุอ้าวเช่นคุ้นชิน
ผ่าน ตม. คนแรก
ใช้เวลาหน้า ตม. ไม่ถึง 1 นาที

รวดเร็วมาก

นับเวลาที่ออกจากเครื่อง จนมาถึงจุดรับกระเป๋า
สิริรวมเวลา ไม่เกิน 10 นาที

หนนี้ไปพักบ้านน้องชาย เพราะขนครีมทามือมาแบบ 100 หลอดน่ารัก
มาให้น้องชายและน้องสะใภ้ เอาไปแจกเพื่อนร่วมงาน
เป็นของขวัญปีใหม่
เลยไปเปิดกระเป๋าเดินทางที่บ้านน้อง

บวกกับ ซื้อตั๋วการบินไทยกลับบ้านเกิดในเย็นวันนั้น
เลยไม่ได้พักโรงแรมเช่นเคย

ระหว่างนั้น ไม่ได้นอนเลย
หนนี้แปลกที่นอนไม่หลับ

ตอนกลางวัน น้องชายลางาน พาไปนั่นนี่
เช่น พาไปเดินหาเอสเปรสโซ่ ร้อน กิน
เดินจนทั่วเมกกะ ที่สุดก็ต้องยอมเข้าไปพึ่งพี่บั๊กส์
เพราะร้านอื่น ไม่มีเอสเปรสโซ่ ร้อน
แปลก, เดาว่า หาไม่เจอ

หลังจากนั้นก็ไปเดินหาธนาคาร จัดการแอป
เพราะพอเปลี่ยนมือถือ ก็เข้าแอป scb ไม่ได้
พยายามแล้ว ที่สุดก็ต้องไปพึ่งเจ้าหน้าที่
เสียเวลาไม่นาน แต่นานตรงรอคิว

จากนั้นก็ไปกินชาบูราคาแพงลิบในเมกกะ
ก็โอเคนะ พนักงานน่ารักดี
ขายเก่ง

ผลคือ นั่งตัวเหม็นกลิ่นชาบูในเครื่อง
ทว่า หลับสนิท หลับอย่างนิ่งนาน 1.30 ชั่วโมง
.
.

มาถึงบ้าน มองจากหน้าต่างห้องนอน
เห็นน้ำในคลองปริ่มคอสะพานแล้ว
โอ้ มายยยยยยยยยยยยยย ...



สรุปคือ น้ำท่วมค่า
บ้านหลังติดคลอง ท่วมถึงอก เพราะบ้านหลังนี้
สร้างหลังแรกในย่านนี้ เลยพื้นต่ำเท่าระดับถนน
เมื่อน้ำท่วมเลยหอบหิ้วปีกแม่วัย 84 ไปบ้านอีกหลัง
ซึ่งสร้างบนที่สูงกว่าบ้านริมคลอง มากถึง 8-9 ขั้นบันได
ผลคือ อพยพปั๊บ ท่วมปุ๊บ ปริ่ม ๆ หลังเท้า

บ้านริมคลอง ชั้นล่างเละเทะจนทิ้งทุกอย่าง
ด้วยขนไม่ทัน
บ้านบนเนิน ท่วมแค่ขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ เลยแค่โคลนเข้าบ้าน
ยกเว้น ชั้นวางหนังสือ พื้นท่วมนิดหน่อย พอบวม ๆ

...
น้ำท่วมอยู่ 4 วัน นอนอ่านนิยายแกล้มยาแก้หวัด
ด้วยกลับมาเจอฝนเลยเป็นหวัด
ครั้งแรกในรอบ 6 ปี



หลังน้ำลด แม้จะมีคนเตือนว่า ระวังท่วมอีกรอบในวันที่ 12
แต่ทนความเหม็นโคลนในบ้านไม่ได้
เลยจ้าง 2 คน มาช่วยกันทำความสะอาดบ้าน 2 หลัง
จ่ายไปทั้งสิ้น 7,000 บาท

และจ่ายอีก 600 บาท สำหรับจ้างรถมาขนเฟอร์นิเจอร์ไปทิ้ง
เพราะถ้ารอรถเทศบาลมาจัดเก็บ น่าจะกองพะเนิน

ทว่า คนขับรถเก็บขยะก็น่ารักทุกราย
มาเก็บที่เหลือแบบดีมาก ๆ

งานนี้ บินมาเพื่อจ่าย กับมาเพื่อทิ้งของจริง ๆ

หลังคลีนบ้านจนสะอาดเอี่ยม ก็ถึงเวลาซื้อ
ซื้อตู้เย็น ซื้อฟูกใหม่ให้แม่ ซื้อเครื่องซักผ้า
และซื้อโซฟาใหม่ ...
สุดท้ายก็ซื้อของใช้จุกจิกในบ้าน
ที่...น้ำท่วมจนไม่กล้าเสี่ยงใช้ต่อ เช่นหม้อหุงข้าว กาต้มน้ำร้อน

เหนืออื่นใด ต้องเปลี่ยนเครื่องสูบน้ำบาดาล ใหม่
และเลยสั่งให้ช่างยกขึ้นไปอยู่เหนือระดับพื้น
เพราะตลอด 50 ปีที่ผ่านมา เครื่องสูบน้ำบาดาลจมน้ำท่วม
ทุก ๆ ปี

...
ผ่านมาทั้งหมด ได้คำตอบว่า
ทำไมถึงนึกอยากกลับเมืองไทยแบบกะทันหันเช่นนี้
และยังบินกลับบ้านเกิดทันทีทันควัน วันเดียวกันด้วย

ด้วยเหตุเหล่านี้, นี่เอง.