never gone from my heart you may be gone from my sight, but you are never gone from my heart.  เมื่อพี่น้อง 3 คน มาพร้อมหน้ากัน เรื่องเดียวที่เราต้องทำคือ ไปไหว้กระดูกพ่อ และสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ พวงมาลัยดอกมะลิ น้ำมะพร้าว และซาลาเปาร้านประจำของพ่อ น้ำมะพร้าว และซาลาเปา ไม่ได้ซื้อมาวางหน้าบัวพ่อ แต่ซื้อไปแจกคนยากไร้และเด็ก ๆ ในวัดนั้น เหมือนที่พ่อชอบทำ มีเพียงพวงมาลัยมะลิ 4 พวงที่เราจะแขวนให้พ่อหอมกรุ่น ทั้ง 4 มุมบัว ((ภาษาถิ่น-ใต้, อีสาน) น. ที่บรรจุอัฐิ สร้างเป็นรูปดอกบัวตูมบนฐานเตี้ย ๆ.) และวันนี้ เราก็ตกลงกันว่าจะไปไหว้พ่อ ทว่าก็ไม่ได้รีบไปแต่เช้า เพราะฝนพรม วางแผนว่าจะออกไปสาย ๆ จนใกล้เที่ยง จะได้ไปถึงสักช่วงบ่าย ๆ ที่จริง พวกเราคิดถึงพ่อทุกวัน และฉันก็ยังทำทุกอย่าง ปกติ เหมือนว่าพ่อยังอยู่ นั่นคือ เปลี่ยนผ้าปูที่นอน+ปลอกหมอนให้ คลุมเตียงให้ทุกเช้า, เหมือนผ่านคืนที่พ่อนอนและตื่น ออกไปเดิน และฉันก็ยังชอบพูด "คนเดียว" กับพ่อ เหมือนพ่ออยู่ข้าง ๆ อย่างอัตโนมัติ ด้วยเคยชิน จนทุกคนเริ่มชินกับนิสัยนี้ของฉันเช่นกัน ...คิดถึงพ่อนะ หลายครั้งที่หงุดหงิดกับแม่วัย 84 แต่ก็ดึงสติกลับมาคิดได้ว่า เรามาอยู่ เพื่อให้แม่มีความสุขในบั้นปลายสุดท้าย ดังนั้น เราก็อย่าคิดเปลี่ยนนิสัยแม่ เพราะที่แม่ทำนั้น เป็นปกติสุขนิสัยของแม่แล้ว พอดึงสติแล้วก็จะกระซิบบอกพ่อ "เห็นมั้ยพ่อ ลูกทำตามพ่อสั่งได้, อีกครั้ง แล้วนะ" พ่อไม่ต้องห่วงผู้หญิงของพ่อ, มากไปแล้วนะ ห่วงแค่พอดี ๆ เพราะเราจะดูแลแม่ให้ดีพอ อย่างพอดี
|
BlogGang Popular Award#21
 delicate pudding
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
