when wind whistles past my ears "...เหมือนคุณจะอยู่ผิดที่ ผิดทาง และไม่มีความสุข..." "...ที่ที่คุณยิ้มได้ ที่นั่นแหละ คือของจริง..." . . life on mars (2018)  น้องสองขาใหญ่ผมยาวแล้ว แต่ไม่ตัด ฮีเลยสนุกกับที่คาดผมซะงั้น ถนนสายหน้าบ้าน พุ่งขึ้นไปจนสุดสายคือบ้าน, ที่คิดถึงแล้วตอนนี้ พวงชมพูริมรั้วมาจากไหนไม่รู้ เลื้อยสีหวานเชียว dirty coffee ในร้านที่เคยยกให้เป็นที่ 1 วันนี้ไม่อร่อยดังเดิมเพราะเปลี่ยนบาริสต้า หลังจากพาคุณนายไปรับเครื่องช่วยฟัง ที่แผนกหูคอจมูก คุณหมอช่วยดูแลดีอย่างยิ่ง ปรับจนเสียงดัง ฟังชัดขึ้นแล้ว ชีวิตที่บ้านก็สุขสงบขึ้น ไม่ต้องพูดกับแม่ แบบเสียงดังข้ามไปฝั่งคลองโน้นแล้ว . . . ช่วงนี้ แดดจัด แดดแรง แดดเปรี้ยงมาก ดังนั้น แม้ที่บ้านจะมีเครื่องอบผ้า ก็ยังแค่ซักเครื่อง แล้วเอาออกไปตากกลางแจ้ง เพราะเสื้อผ้าหอมกลิ่นแดด, ละมุนใจกว่าเมื่อพับเก็บ เด็กหญิงข้างบ้าน มองลงมาจากระเบียงน้อย ตะโกนถามว่า ทำไมป้ามีแต่กางเกงขาสั้นล่ะคะ บางวันก็มีแต่เสื้อ บางทีก็มีแต่กางเกงขายาว และเมื่อวาน มีแต่ชุดนอน อืมมม เพิ่งรู้ว่า ปิดเทอมแล้ว และมีกล้องส่องมาจับตามมองด้วยนะเนี่ย ตอบไปแค่ว่า ป้าซักผ้าแบบแยกประเภทค่ะ เวลาแขวนตาก ดูสวยดี แล้วเด็กน้อยก็ถาม ป้ามีตะกร้าผ้ากี่ใบกัน? ตอบว่า มี 2 ใบค่ะ ใบเล็ก ใบใหญ่ เวลาจะซักผ้าก็แค่แยกประเภท แล้วมาซักวันละประเภท เด็กน้อยยกมือปิดปากที่มีฟันหลอ 2 ซี่ ...ขำล่ะซี่ ตากผ้านอกบ้าน กลางลานดอกไม้ก็สนุกดี มีเพื่อนคุยด้วย ... แล้วก็นึกได้ว่า สมัยเด็ก ๆ ฉันก็เป็นคนตากผ้าแบบนี้ นั่นคือ แยกตากตามประเภทราวแขวนสูงต่ำ นึกไปอีกนิด ได้คำตอบว่า มาจากพ่อ พ่อสอนว่า เวลาตากผ้า ให้แยกตากตามสูงต่ำ กลับบ้านคราวนี้ มีเหตุให้คิดถึงพ่อได้ทุกเรื่องเลยแฮะ
มาส่งกำลังใจค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด
  วันที่: 4 เมษายน 2567 เวลา:7:55:03 น. |
BlogGang Popular Award#21
 delicate pudding
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||||
 |
|
