The God must be carzy - เทวดา ท่าจะบ๊องส์......

สมัยนี้ไม่รู้เหมือนสมัยผมไหมที่วันดีคืนดีโรงเรียนก็จะจัดให้ไปดูหนังกันยกชั้นเรียน

The God must be carzy - เป็นหนังอีกเรื่องที่อยู่ในใจผมเสมอมา จำได้ว่าตอนดูครั้งแรกน่ะเรียนประถมอยู่ ไปกันรอบโรงเรียนจัดให้ ส่วนรอบต่อๆมาก็ขอพ่อเช่าวีดีโอมาให้ดู



เนื้อหาเป็นเรื่องของเผ่าๆหนึ่งในอาฟริกาชื่อเผ่า บุชแมน - Bushmen พวกเขาเป็นเผ่าที่มีชีวิตเรียบง่าย สงบสุข ไม่มีกฎหมาย ไม่ทำโทษเด็ก ไม่สะสม ข้าวปลาอาหารเป็นกองกลาง ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งกัน อยู่อย่างนี้มานานจนวันหนึ่ง ก็มีนักบินที่เพิ่งดื่มโค้กหมดขวดโยนขวดโค้กลงมาตรงกลางหมู่บ้าน - และพวกเขาก็คิดว่าพระเจ้าน่ะ ประทานมาให้


เมื่อแรกพวกเขาก็ตื่นเต้นว่ามันใช้ประโยชน์ให้ความสะดวกได้มากมาย รีดหนังงูก็ได้ ทุบข้าวก็ได้ ใช้ทุบเมล็ดต่างๆก็ได้ เอาไปเล่นเป็นเครื่องดนตรีก็ได้ จึงพากันบูชาเจ้าขวดโค้กนี้ราวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ - จวบจนกระทั้งวันหนึ่ง จากเผ่าที่สงบเรียบร้อยก็เริ่มทะเลาะกันแย่งใช้ เริ่มมีการโกหก เริ่มมีการอยากจะครอบครองไว้เพียงคนเดียว - จนถึงวันนั้น นิเชา ผู้ซึ่งระแวงเจ้าขวดโค้กนี้มาเสมอจึงออกมาโวยวายและตกลงจะเอาไอ้ขวดนี่ไปโยนทิ้งให้สุดขอบโลก

แต่แน่นอนกว่าจะถึงตอนนั้นสังคมก็วุ่นวายไปแยะกันแล้ว

หนังเสียดสีระบบทุนได้ยอดเยี่ยม ขวดโค้กเป็นสัญลักษณ์อย่างดีของ"การรุกราน" ของบรรดาทุนและสินค้าขนาดใหญ่ทั้งหลายต่อสังคมท้องถิ่นทั่วโลกที่ยังบริสุทธิ์อยู่ ส่งสินค้าอำนวยความสะดวกต่างๆมามอมเมาให้พวกเขาหลงใหลในเทคโนโลยี่ จนสภาพสังคมดั้งเดิมบิดเบี้ยว จากสังคมที่เงียบสงบมาเป็นสังคมที่รุนแรง เรื่องที่ไม่เคยเกิดก็เกิดเพราะเจ้าขวดโค้กใบเดียวนี่แหละ


หนังถึงกับให้ตัวละครหัวหน้าเผ่าคร่ำครวญว่า “เราอยู่ของเรากันดีๆ สงบสุข ทำไมเทพเจ้าต้องส่งเจ้านี่มาด้วย เอาคืนไปเถิด เราไม่ต้องการ” พวกเขาอยู่กันแบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว ส่งลงมาทำไม เทวดานี่ บ๊องส์จริงๆ!!!

ผมยังจำตอนต้นเรื่องได้ดี เปิดตัวด้วยสังคมเมืองใหญ่ที่สับสนวุ่นวายและตัดฉับเข้าสู่สังคมธรรมชาติที่สวยงาม เป็นการให้ภาพเล่าเรื่องได้ดีมากๆ รวมทั้งภาพตอนท้ายที่ นิเชา เอาขวดโค้กไปจนสุดฟ้าก็ติดตาอยู่ไม่ลืม



ดูแล้วก็อดคิดไปไม่ได้ - ทุกวันนี้ว่ากันว่าไม่มีอะไรที่ชาวบ้านต่างจังหวัดจะดีใจกันอย่างยิ่ง นอกจากการที่ห้างฯใหญ่ต่างๆไปเปิดที่ตัวอำเภอ


หนังกำกับและเขียนบทโดย Jamie Uys ตอนมาฉายที่บ้านเราประสบความสำเร็จมาก แถมตัวพระเอกของเรื่องอย่าง นิเชา ก็ดังระเบิด เคยมาเล่นหนังโฆษณาของกระเบื้องยี้ห้อหนึ่งด้วย หนังดีแบบ ชาร์ลี แชปปลิ้น ล่ะครับ ดูเอาสนุกก็ได้ เก็บไปคิดก็ได้อีกเหมือนกัน


ระบบทุนนิยมและการสร้างแบรนสามารถปกครองคนได้อย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว


ในหนังยังมีทางออกให้แก่สังคมชาวบุชแมน แต่มองไปในสังคมบ้านเราแล้วก็น่าเป็นห่วง ปัญหาข้อขัดแย้งต่างๆ ทั้งเด็กตีกัน วัยรุ่นแต่งตัวประหลาดๆ ผู้ใหญ่แย่งอำนาจ มองไปมองมาก็ไม่ต่างจากพวกชาวป่ากลุ่มนั้นที่กันเพราะแย่งขวดโค้กสักเท่าไร

คิดถึงตอนเด็กๆ ดูแล้วหัวเราะชอบใจ โตมาถึงได้คิดไปได้อีกอย่าง หัวเราะไม่ค่อยออก แต่ก็ยังอมยิ้มคิดถึงวันก่อนที่นั่งดูหนังเรื่องนี้หัวเราะแหย่กับเพื่อนบางคน (ล้อมันว่าหน้าเหมือนพระเอก - ฮิฮิ ) หนังจบก็เดินกินลูกชิ้น + ไอติม กันกลับโรงเรียน มีความสุขจัง........

Create Date : 09 ตุลาคม 2550 Last Update : 9 ตุลาคม 2550 15:47:21 น. Counter : 3181 Pageviews.		9 comments
Share Tweet

	มิวสิควิดิโอ "I'm OK...I'm not OK." haiku (25 มิ.ย. 2568 09:07:03 น.)		พริกขี้หนูกับหมูแฮม (2532) ไมเคิล คอร์เลโอเน (22 มิ.ย. 2568 16:20:16 น.)
	The Pursuit of Happyness (2006) ยิ้มไว้ก่อนพ่อสอนไว้ ไมเคิล คอร์เลโอเน (20 มิ.ย. 2568 23:03:25 น.)		"How To Train Your Dragon" เปิดตัวอันดับ 1 China Box Office iamZEON (16 มิ.ย. 2568 13:54:58 น.)