เมื่อวานตอนเลิกงานเดินกลับบ้านเจอโรคจิต กับ นน.ขึ้นๆลงๆ เมื่อวานตอนเลิกงานกลับบ้าน ว่าจะเดินไปดูรองเท้า แต่ร้านปิดหมดแล้ว เราก็เดินๆมาจนถึงศูนย์อีซูซุ เห็นมีมอไซค์ ตอนแรกกลัวว่าจะเป็นโจร ก็หนีบกระเป๋าไว้แน่น ไม่ได้ห่วงเล้ยยยว่าจะเป็นโรคจิต พอเดินเข้าซอย(ด้านหน้าจะมีอาคาพาณิชย์ก่อนถึงปากซอยบ้าน) มันก็ขับเข้ามา แล้วก็เรียก "ตัวเองงงง" เราก็หันไปนึกว่าเพื่อนที่แถวบ้าน พอหันไปอ้าวไม่ใช่เพื่อนตรู แล้วมันก็บอกว่า "ขอจับตรูดที" แล้วมันจับก็ไปเลยเราอึ้งไป 3 วิก่อนจะตะโกนด่ามันว่า "ไอ้สัส" แล้วตั้งสติได้เลยวิ่งไปถามยามว่าเห็นทะเบียนมันมั้ย ยามบอกไม่เห็น ไม่ได้สังเกต แล้วก็ถามอยู่นั่นว่ามันทำอะไรพี่ เราก็เล่าให้ฟัง ปกติอ่ะเมไม่เคยเจอแบบนี้ัตั้งแต่อยู่บ้านนี้มา เพราะตรงนั้นจะมีตำรวจมาซุ่มตรงป้อมยาม บางทีมานั่งคุยกะยาม แต่ตอนนี้ยามเป็นเด็กวัยรุ่น พวกลุงๆตำรวจก็ไม่มาหาแล้ว มันเป็นคราวซวยของเราเอง วันนั้นดันถอดคอนแทค แต่จริงๆเราเองก็แต่งตัวล่อแหลม ใส่กางเกงขาสั้น คู่กับถุงน่อง ด้านบนใส่แขนยาว เพราะเมต้องทำงาน ชุดทำงานเป็นโค้ตสีเงินๆ สั้นครึ่งขา ต้องใส่คู่ขาสั้น เท่านั้น ใส่ถุุงน่องได้ เมเลยใส่แบบนั้น เพราะจะได้ไม่้สียเวลาใส่เข้าใส่ออก เราเอาความสะดวกเข้าว่าเองอ่ะ พอมานั่งคุยๆกะเพื่อนในเอ็มแล้วก็กินข้าวที่บ้าน เสร็จแล้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นกางเกงสะดอ(เมชอบใส่สะดอมาก) ตอนสี่ทุ่มเลยไปแจ้งความ หมวดแซวอีกว่ามันฉลาดเนอะ จับแต่คนสวยๆ 555+ หมวดอวยๆ เห็นเมเครียด แล้วบอกว่าถ้าเจอหน้ามันอีกจำแต่ทะเบียนมา จำหน้ามันได้ไม่ช่วยอะไร ภาพสเก็ตบอกอะไรไม่ได้ แล้วก็ให้เบอร์ติดต่อโดยตรง จริงๆที่ไปแจ้งความไม่ใช่อะไรหรอก อยากให้ลุงตำรวจมาตั้งด่านหรือมาซุ่มแบบเมื่อก่อน ตอนนั้นกลับบ้านตีสองตีสามยังปลอดภัย หรือตอนนั้นอ้วนฟะ หมวดบอกว่าตอนนี้เค้าต้องสกัดเสื้อแดงก่อน....อ่าวววว ความเดือดร้อนมาเยือนเราจากคนกลุ่มนี้แล้วนะ เมโดนแค่นี้จริงๆไม่ใช่เรื่องใหญ่ถือว่าให้ทานมันไป แต่ถ้ามันไปฉุดคนอื่นในซอยเปลี่ยวล่ะ เพราะจุดที่เมยืนมีคนเดินไปเดินมาบ่อยๆ รถราก็วิ่ง ตรงนั้นมีแต่บ้านคนเป็นแนวยาว (เมื่อก่อนก็มียามตรงศูนย์อีซูซุ แต่วันนี้ยามหายหัวไปไหน...) มันค่อนข้างปลอดภัยจากการทำอนาจารร้ายแรงเลยล่ะ ก็ถือซะว่าโชคดีที่โดนแค่นี้ ยังไงก็ขอให้เวรกรรมตามมันไปด้วยแล้วกันนะ แต่เราอโหสิ ชาติหน้าอย่าได้พบเจออีก พอแจ้งความเสร็จเลยขับรถเข้าไปหาเพื่อนที่ร้านเกมส์ แล้วเพื่อนๆก็ออกไปเล่นไพ่กันที่บ้านเพื่อนอีกคนนึง เข้าใจแ้ล้วว่าห้องชายโสดมันเป็นแบบนี้นี่เอง ระเกะระกะทุกอย่าง ฝุ่นเยอะมาก แถมพวกมันยังสูบบุหรี่อีก โอ้ My lung เพื่อนสาวเมื่อก่อนอ้วนพอๆกะเราก็ผ้อมผอม อิจฉาแฮะ หน้าสวย ขาเรียวไปเลย เรานี่สิ ขึ้นไป 54 ลงมา53 ไม่ถึง 52ซะที ไปๆมาๆอยู่นั่นแหละ เมื่อคืนนี้กินเยอะอ่ะ ไม่ไหวๆ เมื่อเช้ากลับมาชั่ง ยังโล่ง 53.2 เอ๊งงงง เดี๋ยวจะไปกินหมูกระทะ กะเพื่อนเก่า เม้ามอยๆ วันนี้พี่สาวเพิ่งมาบอกว่างานของบริษัทขายตรงเจ้านึง เค้าเลิกจ้างพวกเรา เพราะหาว่าพี่สาวไปกินเปอร์เซ็นเด็ก จากอิหน้าหมาแดกแฟ้บคนนึง มันเอามาบ่นๆ ตอนนั้นเมทำงานที่ส่วนห้องอาหาร อยู่ในเหตุการณ์ด้วย มันบอกว่าขนาดเมเป็นน้องพี่เค้าแท้ๆ พี่เค้ายังหัก (เมก็บอกมันว่าเปล่า คนอื่นก็ได้ค่าตัวเท่ากันไม่มีใครโดนหัก) เจ้าของงานก็นึกว่าเรื่องจริง ทั้งๆที่จริงแล้ว พี่เค้าได้เงินกันตามหน้าที่ เพียงแต่หาเด็กมาเพื่อช่วยลูกค้าเค้าจะได้จ้างพวกเราไปนานๆ แล้วยังมีบ่างมาใส่ไฟบอกว่านางเค้าหาเด็กแต่ไม่เคยหักเปอร์เซ็น แต่บ่างคนนั้นเจ้าของงานเค้าจะเลิกจ้าง เลยบอกให้พวกเมไปดูการทำงานไว้ พี่เค้าให้งานทุกเดือน สุดท้ายเลยซวยกันทุกคน อดงาน อ้อแล้วบ่างคนนี้บอกว่าน้ำป้าเช็งเป็นน้ำสมุนไพร เอามารดน้ำต้นไม้ได้ ทำไมจะเอามาหยอดตาไม่ได้ ฮ่วย ทั้งๆที่เมกำลังจะไ้ด้เป็น MC อยู่แล้วเชียว แค้นนนน ชั้นลดนน.เพื่องานนี้เชียวนะ อิหมาแดร๊กแฟ้บ แล้วจะหัดงานMC ได้ที่ไหนเนี่ย งานนี้พี่สาวเอาเมเข้าไปได้เลยไม่มีแคส แล้วนังนั่นมันก็ไปทำงานเค้าพังด้วย บอกว่าพูดอะไรดีอ่ะบนเวที ได้ยินกันทั้งฮอลล์ เจ้าของงานเลยนึกว่าพี่ทำงานชุ่ยด้วยไม่คัดเด็กทำเค้าขายหน้ามาก ตอนนี้ก็เหนื่อยกะงาน push girl ไปเรื่อยๆก่อนแล้วกัน แต่พี่ๆที่วัตสันบอกว่าจะลองคุยให้ บริษัทเค้ามี MC ประจำ อาจจะให้เราลองทำดู  ไดเอ็ทไดอารี่เป็นไดอารี่บ่นไปแล้วรึ นานๆจะมาอัพที เอาซะยาวเชียว  แล้วไม่ค่อยเกี่ยวกะไดเอ็ทเท่าไหร่ เอาเป็นว่าเมไม่ยืนขายของอย่างเดียวเพราะมันจะอ้วน เลยเดินไปเดินมา เม้ามอยกะสาวๆบูธอื่น นน.จะได้ลดลงเร็วๆ แล้วก็ขายของไปด้วย แล้ววิธีลดขาบวมง่ายๆ นอนยกขาสูงๆ เมเอาเบาะมาซ้อนกัน 3ใบ ตอนเช้าขาเรียว(หรอ)เหมือนเดิม  อิอิ ต้องลองนอนยกขาสูงๆ บ้างแล้วเมจะได้ขาเรียวๆ กะเมบ้าง (ชื่อเมเหมือนกันเลยค่ะ 555+) ยังไงก็ระมัดระวังนะค่ะ สังคมเด๋วนี้อันตรายรอบตัวคร๊าา
 โดย: maesnake
 วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:14:17:09 น......เคยเจอเหมือนกัน โรคจิต แต่ว่ามันมาแบบ ตามเราเลย....น่ากลัวมาก......แต่ก็ขอความช่วยเหลือจาก ลุงคนขับรถโดยสาร ลุงเค้าก็ใจดี(แกมๆจะเก็บเงิน)ว่า จะพาไปส่งที่บ้านของลุงของหนู....อื้มมม
ณ ตอนนั้น จิตตกเลยแหละ 5555 55 +.........  โดย: rakwahnron
วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:14:24:45 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [