ด้วยความที่ไม่อยากจะรู้สึกว่าตัวเองอยู่อพาร์ทเม้นท์หรือหอพัก ก็เลยคิดๆๆ แปลงห้องให้เป็นบ้านมากที่สุด (เท่าที่จะทำได้ด้วยงบประมาณที่จำกัด)
ไปดูห้องเก่าก่อนดีกว่าว่ารกขนาดไหน แล้วทำไมถึงคิดว่ามันยังไม่เป็นบ้าน
นอนตรงนี้ ตื่นสายไม่ค่อยได้ เพราะแดดเข้าพอดี๊พอดี บังคับตื่นเช้า
ล้างจานตรงนี้ ตู้นี้ถึงคราวโละ เพราะเป็นมรดกของพี่สาว ที่มันไม่เอา ตอนนี้ไม่พอเก็บแล้ว ฮ่าๆ
อย่าเข้าใจผิดว่าห้องกว้างขวางมากนะ มันก็พออยู่ได้คนเดียวล่ะ จัดบ้านไม่ค่อยเป็นหรอก คิดไรไม่ออก ดูหนังสือเป็นสิบเป็นร้อยเล่ม ก็คิดไม่ออกอยู่ดีว่าจะทำไงให้สวยอย่า
บ้านคนอื่น เพราะไม่อยากจ้างมัณฑนากรมาตกแต่งให้ ขี้เหนียวนั่นแหละค่ะ ก็ลากไปลากมา ย้ายไปย้ายมา จนตู้แทบพัง หลังแทบหัก (หนักมากๆ ) แม่ซื้อเฟอนิเจอร์มาลงแล้วตั้งแต่ย้ายมาอยู่ เลยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรมันได้มากกว่านี้
เอ้า ไปดูการเปลี่ยนแปลงกันต่อนะ หลังจากอยู่แบบนี้เป็นปี
) วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:15:41:35 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [