ชาวเมืองไปซื้อมะเขือเทศกับชาวดอย
บนดอยแดดสวย ฟ้าใส อากาศเย็นฉ่ำผิว
ใบไม้เขียวสุดจะเขียว ผลมะเขือก็แดงวาวจับใจ
แต่มองไปทางไหนไม่เห็นสีของแมลงแม้ 1 pixel
และเสียงนกก็เกือบติดลบ decibel

ชาวเมืองมาดอยแต่เช้า มาคุมการเก็บผลมะเขือ
สายยังไม่เสร็จ เที่ยงก็ยังไม่เสร็จ บ่ายเกือบจะเสร็จ
ตกเย็นเริ่มหิว เสบียงที่เตรียมมา แจกบ้างกินบ้างหมดเกลี้ยง
ชาวดอยหุงข้าวในกาละมัง
ข้าวเม็ดสวย ทั้งสีขาว สีแดง และเหลือง
อวบอิ่มเป็นมันผิวลื่น ระเหยไอระอุหอมกลิ่นยางข้าว

ชาวดอยเรียกชาวเมืองกินข้าว มาๆกินข้าวกัน
กลืนน้ำลายเอื๊อกๆ ข้าวเม็ดมันๆ น่ากินกลิ่นหอม หาไม่ได้ในเมือง
น้ำพริกผักสด หอมเปรี้ยว หอมเผ็ดจนเข็ดกราม
อยากจะกิน อยากจะกิน แต่ไม่กล้ากิน
เพราะชาวเมืองคิดมากเรื่องกาละมังใบเดียวของชาวดอย

บ้านชาวดอยมีกาละมังเหล็กหนึ่งใบ
ตอนสายใช้ซักผ้า น้ำซักผ้ายกไปล้างขี้หมู
พอเที่ยงคนกินข้าวเสร็จใช้ล้างจาน
จานสะอาดแล้ว ก็ใส่เศษอาหารคลุกให้หมากิน
หมาอิ่มก็ล้างน้ำหน่อย เคาะๆผึ่งแดดรอแห้ง
ตกเย็นก็ไปหยิบกาละมังที่วางไว้
มาหุงข้าวเลี้ยงแขกชาวเมือง
ข้าวปลูกเองเก็บใหม่ๆ เม็ดโตๆเทในน้ำเดือด
กลิ่นยางข้าวกระจายฟุ้ง ใช้ไม้พายกวนข้าวในกาละมัง
หมาตามกลิ่นมา น้ำลายตกติ๋งๆดูกวนอกกวนใจ
คนหุงข้าวคว้าไม้พายหวดไล่หมา หมายตีหัว
แต่หมาไวหลบพ้น ตีโดนแค่ดากหมาร้อง เอ๋ง เอ๋ง
ข้าวสุกเสร็จ น่ากินกว่าข้าวทุกจานในเมือง
แต่ชาวเมืองทำใจไม่ลง เลยอดกิน

ที่บ้านชาวดอยมีกาละมังหนึ่งใบไม่คิดมาก
เก็บมะเขือเทศงวดนี้เสร็จจะถอยรถหกล้อ
ใช้เงินสดแน่ๆเพราะผ่อนไม่เป็น
ในบ้าน มีรถกระบะที่ตกรุ่น จอดเรียงทิ้งอยู่หลายคัน
คราวนี้ล่ะจะซื้อรถใหญ่หกล้อ ให้ลือไปทั้งดอย
ชาวเมืองผู้มีหกล้อเงินผ่อน (และเป็นเจ้าของอีกสารพัดสิ่งผ่อน)
รู้เข้าก็นึกขำ หกล้อวิ่งบนดอยคงล้อหลุด กระอักน้ำมัน
เครื่องน็อคทีช่างที่ไหนจะปีนขึ้นมาซ่อม
และที่สำคัญจะใช้ขนอะไรไปไหน
ใบขับขี่รถใหญ่จะมี? บัตรประชาชนหาซื้อได้แล้วรึยัง?
โถ โถ มีไปเพื่อประโยชน์โอ่อันใด

ลงดอยไปงวดนี้ได้เงินหลาย
ชาวเมืองไม่คิดมากเรื่องการโกง เอาเปรียบ เหยียบย่ำ
ทำบุญเยอะๆให้คนเห็นเยอะๆ ก็เป็นคนดีไปเอง

กลับถึงตลาดจะขึ้นค่าจ้างลูกน้องอวดร้านข้างๆให้สะใจ
(ค่าจ้างขั้นต่ำ 300 น่าหัวเราะเยาะชิบหาย
และอยากเยาะเรื่องนี้อวดใครต่อใคร)
ถึงเวลาก็ตวัดปากกาขึ้นราคาสินค้า
เอาเงินโยนไปให้ลูกได้ชิลส์ๆ รักเมืองไทย เศรษฐกิจพอเพียง
เป็นคนดีตามแฟชั่นนิยม ดัดจริต ป็อบ ป็อบ
จิ้ม iphone เหยียด local brand
แบกกล้องใหญ่ๆแต่ไม่เคยมองห่าไรจริงๆ
เด็กๆตัดสินสิ่งต่างๆได้รวดเร็ว
ด้วยระบบสำเร็จรูปหมวดการลอกเลียนความสูงส่ง
แค่นั้นแหละ ไม่ต้องคิดมาก

แม่จะถอย jazz ออกคอนโดให้  
สังคมเมืองดูถูกกันโหดร้าย
นอกเมืองก็อึ่งอ่างกันดุเดือด 
แม่ค้าในตลาดไม่อยากให้ลูกคิดมาก ว่าเป็นลูกแม่ค้า
สอนให้ลูกอวดเข้าไว้ pop เข้าไว้
ชิงดูถูกก่อน ก่อนที่จะโดนดูถูก
ความสุขก็แค่นี้แหละ ไม่ต้องคิดมาก