ชั้นจะไม่มีวันกด shift+delete อีกเป็นอันขาด !!!



วันนี้ เพิ่งไปซื้อ card reader มา เพราะทำสายต่อจากเครื่องคอมกะกล้องหายไปตั้งแต่ปีมะโว้ ภาพถ่ายส่วนใหญ่ก็จะยังอยู่ในเมมโมรี่ สติ๊ก


เวลาจะถ่ายอันใหม่ก็อาศัยลบ ๆ อันที่เสีย ๆ ทิ้ง ทำอยู่ยังงั้นมาตั้งนาน ทุเรศตัวเอง แต่ก็ยังอยากหาสาย usb ให้เจอ แต่หาเท่าไหร ๆ ก็ไม่เจอ ก็เลยตัดใจว่า ไปซื้อ card reader เลยดีกว่า


แล้ววันนี้...ก็ได้โอกาสเอามันลงคอมซักที โห...เจอรูปวันที่เราถ่ายเป็นวันสุดท้ายที่โซนี่ ถ่ายกะคนโน้นคนนี้เพียบเลย นึกกระหยิ่มยิ้มย่องว่า จะเอารูปส่งมาให้ทุกคนดู เพราะคาดว่าคงยังไม่มีใครเห็น


เอาภาพลงคอมด้วยใจฮึกเหิม นั่งดูรูปไป ยิ้มไป คิดถึงทุกคน จนในที่สุดก็เสร็จ จัดการลบภาพในเมมให้เกลี้ยง เพราะกำลังจะไปอีกงาน เจอเพื่อนเยอะ เดี๋ยวไม่พอ


ด้วยความที่รูปมันเยอะ ทำไปทำมามันก็งง ๆ ทั้งรูปแม่ รูปพี่ รูปตัวเอง แยกแล้วแยกอีก ทำแบ๊คอัพด้วย กลัวหาย แต่พอมาดู ๆ ทำไมบางรูปมันซ้ำ ๆ กัน ก็ลบมันไปดีกว่า เพราะย้ายมันมาอยู่ในไฟล์เราแล้วนี่



แต่ในที่สุด เหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง รูปวันสุดท้ายที่โซนี่หายเกลี้ยงโดยไม่มีแบ๊คอัพ ไม่เหลือในเมมด้วย T____T



อดีตของช้านนนนนนนนนน ทำไมวะ ทำไมต้องเสือก shift delete ทุถทีเลยว้อยยยยยยยยยยยยยย



ตอนนี้ทำใจอยู่มากมาย เสียใจมาก ๆ เลยนะขอบอก อยากให้เพื่อน ๆ ได้ดูรูปโต๊ะรก ๆ ของเราวันสุดท้าย รูปที่ทุกคนถ่ายคู่อีเพิ้งตาแดงก่ำ เราเสียใจจัง ตอนนี้มือยังสั่นอยู่เลย โกรธตัวเองมากว่ะ เคยทำไฟล์แพลนหรือไฟล์สำคัญ ๆ หายมาเยอะ ไม่เคยรู้สึกเกลียดตัวเองยังงี้เลย



บางคนอาจจะคิดว่า มันจะอะไรนักหนาวะ แค่ทำไฟล์หาย มันก็คงเหมือนกับคุณทำรูปวันแต่งงานหรือวันรับปริญญาหายโดยที่ไม่ได้ล้าง มันแย่สุด ๆ จริง ๆ วันนั้นเราได้ถ่ายรูปกะคนที่ไม่เคยมีโอกาสได้คุยกัน คนที่ไม่ถูกกัน และคนที่เรารักมากมาย แต่ตอนนี้เขาหายไปกันหมดแล้ว เราจำได้แต่ว่า เราตาบวมแดงก่ำ มือถือผ้าเช็ดหน้า หน้าแดงเป็นแถบ ๆ ร้องไห้ยังกะเด็กอนุบาลถูกตีก้น ไม่น่าเชื่อว่าเราจะทำอดีตวันที่สำคัญมาก ๆ วันนึงในชีวิตหายไปแล้ว มันโหวง ๆ จัง อยากร้องไห้อ่ะ แต่ร้องไม่ออก


ตอนนี้...โซนี่คงเป็นแค่อดีตสำหรับเราแล้วจริง ๆ อันที่จริง รูปที่ถ่ายตอนทำงานก็มีเยอะ กะเพื่อน ๆ ก็เยอะ แต่มันคงไม่อาจเปรียบเทียบกับรูปในวันนั้น กับความรู้สึกวันนั้นได้เลยแม้แต่นิดเดียว



ขอไว้อาลัยให้กับความทรงจำก้อนนั้น



ปล. แก...ไอ้ปุ่ม shift-delete ในชีวิตชั้น จะไม่กดแก 2 ปุ่มพร้อมกันอีกเลย !!!







Create Date : 12 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2549 21:27:52 น.
Counter : 735 Pageviews.

2 comments
แนะนำนิยายน่าสนใจ : แค้นรักคนคุ้นเคย สมาชิกหมายเลข 2288960
(11 ม.ค. 2568 12:55:47 น.)
มาสค์ไรเดอร์ สตรองเกอร์ Zorawyt
(4 ม.ค. 2568 00:43:55 น.)
ไฮไลท์ บุนเดสลีก้า มึนเช่นกลัดบัค - บาเยิร์น มิวนิค nokeja
(12 ม.ค. 2568 11:41:09 น.)
#สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ newyorknurse
(12 ม.ค. 2568 00:10:07 น.)
  
โอ๋ๆ น่าสงสาร เข้ามาปลอบอ่ะ
คิดแล้วก็เศร้าแทน อ่านแล้วก็คิดถึงวันนั้นว่ะ
นอกจากแก ก็ยังมีชั้นอีกคนนะที่ตาแดงอ่ะ
คิดถึงวันนั้นที่หอบหิ้วของกันพะรุงพะรัง
คิดถึงfileที่ปูทำให้
ส่วนตอนนี้คิดถึงแก ไม่ต้องคิดมากนะ
โดย: lovelyberry IP: 202.42.154.133 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:33:28 น.
  
````||Ž˜~‘~ˆ€€
โดย: `F0h IP: 61.7.133.191 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:9:03:04 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Little-lulu.BlogGang.com

LittleLulu
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด