วันนี้ขอยอมรับเลยว่า มาอัพเพราะได้อ่านไดอารี่เพื่อนล้วน ๆ


เคยคิดอยู่หลายทีเหมือนกันว่า จะเอารูปตัวเองมาลงในบล็อคบ้างดีมั้ย ก็ในเมื่อมันเป็นบล็อคของเราเองนี่หว่า บางกรุ๊ปเราก็อยากทำให้เหมือนเวลาเราเขียนไดอารี่ ก็คือมีทั้งเรื่องและรูป เพราะเราเป็นคนขี้เกียจเขียน คือเวลาใช้ปากกาหรือดินสอเขียน มันจะเมื่อยมือเร็วมาก ๆ แต่เวลาพิมพ์มันสนุกดี แล้วก็ลื่นไหล ไม่ชอบก็ลบ ง่ายดี และที่สำคัญคือไม่เมื่อย



แต่ที่ไม่กล้าเอารูปมาลง เพราะกลัวเจอโจทก์ คือก็ไม่ได้มีโจทก์อะไรมากมาย เพียงแต่ว่า บางทีเราก็อยากระบายถึงใครบางคน ซึ่งถ้าเราเปิดเผยตัวมากเกินไปแล้ว การระบายของเราจะไม่ค่อยดีนัก (หรือจะเรียกว่า นินทาก่นด่าไม่ถนัดถนี่ก็เห็นจะได้ ) และเราก็คิดว่า คนอื่นอีกส่วนมากเหมือนกัน ที่ยังคงต้องการความเป็นส่วนตัวเล็ก ๆ ในโลกไร้พรมแดนแห่งนี้



เรื่องที่เพื่อนเราเจอ ก็เหมือนกับหลาย ๆ คนที่เจอเรื่อง ที่เราเคยอ่านเจอมาก่อน เจอคนไม่ประสงค์ดี จ้องทำร้าย ซึ่งก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกันว่า จะมาหาเรื่องอะไรกัน เพื่ออะไร บอกตามตรงว่า เราเองก็ชอบอ่านนะไดอารี่คนอื่นเนี่ย โดยเฉพาะไดอารี่ของแอร์สายการบินอื่น ๆ แต่ก็ไม่ค่อยจะเม้นท์หรอก แอบเข้าไปดูว่า เขาสวยจัง เอ...เขาไปเที่ยวไหนบ้าง อิจฉาจัง อะไรเทือกนี้ แล้วยิ่งคนที่เปิดเผยตัว กลายเป็นคนสาธารณะนี่ยิ่งน่าเห็นใจ - เพื่อนเราก็เป็นหนึ่งในนั้น -




แต่อย่างว่า โลกมันกว้าง คนมันก็หลายประเภท บางคน - อย่างเพื่อนเรา - เจอคนเข้ามาด่า มาหาเรื่อง ตอนนี้เพื่อนเราก็เลยเปิดไดให้อ่านแป๊บนึง แล้วก็ปิดที่เคยเขียนไปทั้งหมด จากที่เคยตั้งใจจะบันทึกเรื่องราวของเรา กลับกลายต้องมานั่งตอบคำถามไร้สาระจากคนที่ไม่รู้จัก ถึงเรื่องที่ไม่ได้ทำ หรือมีคนทำให้เข้าใจผิด เฮ้ออออ หมดสนุกเลยงานนี้ !!!




บางคนโดนขโมยความคิด โดนขโมยไดอารี่ ซึ่งเป็นอะไรที่เรางงมาก ๆ ว่า จะขโมยชีวิตของคนอื่นไปทำไม เพื่ออะไร เพื่อหลอกคนอื่น (และตัวเอง) ว่าเป็นคนนั้น คนนี้เหรอ ??? บางคนที่เราตามอ่านไดอารี่เขา ต้องผิดใจกับแฟน จนต้องเลิกเขียนได (หรืออาจจะเลิกกับแฟนที่รักกันมากไปแล้ว) เพราะมีคนประเภทมาพูดกันปากต่อปาก มาทำให้เหมือนเขาจะกิ๊กกับคนเขียนไดอารี่อีกคน อะไรแบบนี้ คืออ่านแล้วแบบ เฮ้ยย เป็นอะไรกันมากมั้ยเนี่ย




เราว่านะ จุดประสงค์ของไดอารี่ หรือบล็อคออนไลน์เนี่ย ก็เพื่อให้เราได้แสดงความคิดเห็นของเรา แสดงความเป็นตัวตนของเรา สื่อสารกับคนอื่นในเรื่องที่สนใจเหมือนกัน หรืออะไรเทือกนี้ มากกว่าการที่จะมานั่งจับผิด หาผลประโยชน์ หรือยุแยงให้แตกกัน เราว่า ถ้าว่างขนาดนั้น หาเวลาไปทำอย่างอื่นที่ให้ประโยชน์แก่ชีวิตตัวเองจะดีกว่ามั้ย หรือถ้าเขียนเองไม่ได้ ก็หัดสิ ทำเอง จะไปลอกเขาทำไม ไม่เข้าใจจริง ๆ


นอกจากไดอารี่แล้ว HI5 นี่ก็เป็นอะไรที่แบบ ฮิตกันเหลือเกิน ลูกเด็กเล็กแดงก็ต้องมีกัน ใครไม่มีนี่ เพื่อนมองหน้าเลยทีเดียว และก็เพราะเจ้าฮิห้านี่แหละ ที่ทำให้เราเจอกับโจทก์เก่าจัง ๆ จนทำให้ hurt อีกรอบ แต่งานนี้ก็ต้องขอบใจมันเหมือนกัน ที่ทำให้เราตาสว่าง แล้วก็จบอดีตอันโคตรจะจอมปลอม ที่เฝ้าหลอกตัวเองมานานสิบกว่าปีลงอย่างไม่เหลือเยื่อใย



แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะจบลงแบบนี้ เพื่อนเราหลายคนถึงกับนั่งรื้อฮิห้าเพราะเจอข้อความฝากรักจากสาว ๆ ในฮิห้าของแฟนตัวเอง งานเข้ากันถ้วนหน้า เลิกกันก็มี จับกิ๊กได้ก็เยอะ เฮ้ออออ เอาเข้าไป



ใครจะแอบหรือเปิดเผยตัวยังไง ก็เป็นสิทธิ์ของเขา เราไม่ได้ตัดสิน แต่เราคิดว่า ไม่ว่าจะยังไง เราควรจะเคารพสิทธิ์ของกันและกันด้วย แล้วทำให้สังคมไร้พรมแดนนี้น่าอยู่เถอะ




ใครจะยังไงไม่รู้ แต่เราก็ยังคงขอแอบอยู่ในมุมมืดเหมือนเดิมดีกว่า อย่างน้อย ถ้าโจทก์เก่า ๆ เราเข้ามาอ่าน ก็ยังอาจจะลังเลบ้าง ว่าใช่หรือไม่ใช่ แต่โจทก์เราส่วนใหญ่ อ่านไม่ออกหรอก ภาษาไทยอ่ะ กร๊ากกกกกกก




ปล. เพลงไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเนื้อหาเลย แต่ชอบบบบบบบบบ