อาม่า อาม่า อาม่าเป็นคนจีนมาจากแผนดินใหญ่รุ่นแรกๆ อาม่าแต่งงานและขายข้าวหมูแดง มีลูกทั้งหมด 8 คน ผู้ชาย 2 ผู้หญิง 6 อาม่าเป็นจนเชื้อสายจีนที่มาอยู่ในเมืองไทยแบบรุ่นบุกเบิก มีความเป็นจีนแท้คือขยัน อดทน ขี้เหนียว พูดจาเสียงดัง พูดไทยไม่ชัด อ่านภาษาไทยไม่ออก ผมเจออาม่าครั้งแรกราวปี 2526 ไปกินข้าวหมูแดงอันแสนจะอร่อย ในร้านตึกแถวเก่าๆที่ไม่ได้รับการปรับปรุง และอาม่าก็ไม่คิดจะปรับปรุง ผมรู้จักกับลูกสาวอาม่า2-3 คนเลยทำให้คุ้นเคยกับอาม่า อาม่าจะเรียกผมว่าอาตี๋ ซึ่งไม่มีใครเรียกผมแบบนี้นอกจากอาม่า อาม่าแกเอ็นดูผมเจอผมทีไรแกจะส่งสายตาและรอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความเมตตาแบบจีนๆ อาม่าขยันขันแข็งทำงานตัวเป็นเกลียว เลี้ยงลูกถึง8 คน อาม่าจะเลี้ยงลูกสาวแบบคนจีนโบราณ อาม่าสอนทุกคนต้องขยัน ทำงานหนักต้องรู้จักอดทน การเรียนหนังสือไม่สำคัญเท่าต้องทำมาหาเลี้ยงครอบครัว เรียนก็เรียนได้ แต่งานต้องมาก่อน ทุกคนต้องช่วยกันขายของจนถึงเวลาอันควรที่จะมีคนมาสู่ขอแต่งงานออกไป แต่ตอนอยู่รวมกันไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการทำมาหากิน ไม่เรียนไม่เป็นไรแต่ไม่มีกินจะพากันอดตายหมด อาม่าสอนลูกสาวทุกคนว่า โตขึ้นต้องแต่งงานออกและเป็นแม่บ้านที่รักใคร่ของแม่สามี ทำงานบ้านอย่าให้ขาดตกบกพร่อง และต้องอยู่ในโอวาทของสามีทำหน้าที่แค่ที่ผู้หญิงควรจะทำ คือทำงานบ้าน เลี้ยงลูกและดูแลคนในครอบครัวของสามี ด้วยความอดทน อาม่าสอนลูกแบบนี้ ตอนผมเจออาม่า ลูกสาวแกแต่งออกไปแล้ว 3 คน อาม่าเล่าให้ฟังว่าได้สามีดี 2 คน อีกคนไม่ไหวมีแต่ปัญหามาให้อาม่าปวดหัวเสมอ ส่วนลูกสาวอีก 3 คนก็ยังอยู่กับอาม่ารวมทั้งลูกชาย 2 คนด้วย อาม่าก็ยังเลี้ยงลูกสาวที่เหลือแบบเดิม ให้ทำงานขายข้าวหมูแดง ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ทุกวัน เรียนหนังสือแกก็ไม่ห้ามแต่แกสั่งเด็ดขาดว่างานต้องไม่เสีย เช่นเดิมคือเรียนหรือไม่ไม่สำคัญขอให้ทำงานเป็น และเตรียมเป็นแม่บ้านที่ดีในบ้านสามีเป็นใช้ได้ อาม่าตาแหลมแกจะเลือกลูกเขยคนจีนแท้ๆให้ลูกสาวแกแต่ละคนได้ดี อาม่าเน้นครอบครัวคนจีน และแกเลือกที่เห็นว่าเหมาะกับลูกสาวแก สำคัญคืออาม่ามั่นใจในการเข้มงวดและการสอนสั่งลูกสาวทุกคนมาตั้งแต่เด็ก ว่าสามารถเป็นแม่บ้านที่ดีไม่ทำให้แม่สามีตำนิเอาได้ คนอื่นจะมองว่าอาม่าลำเอียงไม่ชอบลูกสาว ให้ทำแต่งาน ไม่ส่งเสริมการเรียน ให้เงินใช้แค่พอตัว และดุด่าว่ากล่าวลูกสาวแรงๆ อาม่าก็ไม่สนแกมั่นใจในสิ่งที่แกทำ ส่วนเจ้าลูกชาย 2 คนนั้นอาม่าไม่มีปัญญาสั่งสอน อาม่าเลี้ยงลูกชายไม่เป็น เอาแต่ตามใจและไม่ดุด่าว่ากล่าวจนทั้งสองคนไม่เป็นโล้เป็นพาย อาม่าไม่เก่งเรื่องเลี้ยงลูกชาย พอราวปี2532 สามีแกก็จากไป อีกไม่กี่ปีลูกสาวทั้ง 5 ก็แต่งงานออกไปหมด อีกคนไม่ได้แต่งก็ออกไปทำงานนอกบ้าน เหลือเพียงอาม่าและลูกชาย 2 คน ที่เป็นภาระให้อาม่ายังต้องขายข้าวหมูแดง ในวัยย่าง 70 พักหลังๆผมเจออาม่าไม่บ่อย เดินผ่านก็แวะไปนั่งคุยกับแกบ้าง แกบ่นหมู่นี้ขายไม่ค่อยดี คนไม่เข้าร้านแต่ไม่อยากหยุดขายหยุดแล้วเหงา และถามว่า...อาตี๋สบายดีอ๊ะเปล่า กินข้าวไม๊เดี๋ยวอาม่าทำให้ .... อาม่าก็ยังเรียกผมในแบบที่แกเรียกมาตั้งแต่ผมยังเด็กๆ จริงๆแล้วอาม่าน่าจะพักผ่อนสบายๆได้แล้ว ลูกสาวทั้ง 6 ก็มีครอบครัวสบายดีทั้งหมดแล้ว แต่ที่อาม่ายังต้องการขายเพราะอาม่ารักและภูมิใจในร้านข้าวหมูแดงร้านนี้ ที่ทำให้ลูกๆของแกทุกคนมีกินและโตมาได้จนเดี๋ยวนี้ และอีกเรื่องคือแกห่วงเจ้าลูกชายที่ไม่เป็นเรื่องจะไม่มีข้าวกิน จะอดตาย และแกรู้สึกผิดที่เลี้ยงลูกชายไม่เป็น ทำให้ไม่มีอาชีพอะไรเป็นเรื่องเป็นราวทำ อาม่าเลยรับผิดชอบต่อไปทั้งๆที่แกเริ่มจะอ่อนแรงลงทุก จนพักหลังๆบางวันร้านก็ไม่เปิด หรือเปิดก็ไม่มีคนเข้า เดินผ่านทีไรผมต้องมองเข้าไปในซอยหาอาม่า ด้วยความกังวลและเป็นห่วงแกทุกครั้ง อาม่าไม่อยากไปอยู่เป็นภาระของลูกสาวคนใดคนหนึ่ง และแกถือว่าคนจีนเขาถือแม่ต้องอยู่กับลูกชาย จะไปอาศัยอยู่กับครอบครัวลูกสาวไม่ได้ อาม่ายึดมั่นแบบนี้ จนมาวันหนึ่งอาม่าต้องฝืนสังขารขึ้นมาทำอาหารทำบุญให้สามี พรุ่งนี้จะครบวันที่สามีจากไป แกเลยทำอาหารในวันนี้ ด้วยการที่ไม่ค่อยได้เปิดร้านในช่วงนี้ ร่างกายแกเลยไม่พร้อมทำอาหารแล้วเป็นลมล้มไป ผมได้ข่าวว่าอาม่าอยู่ห้องไอซียู อาการไม่ดี ผมไม่ได้เป็นญาติและไม่ได้ขอลูกสาวแกซักคน แต่ผมได้ข่าวนี้ก็รู้สึกใจหายและกังวลอย่างมาก อาม่าเหมือนแบบอย่างที่ผมยึดมาศึกษาตลอดเวลาที่รู้จักแก อาม่าเหมือนตัวแทนของอะไรซักอย่างที่อยู่ในใจผมเสมอมา ซึ่งมีอยู่ไม่มากนัก นี่อาม่าจะมาจากผมไปอีกคนแล้วหรือ นับวันเสาหลักที่ค้ำจุนชีวิตผมไว้จะค่อยๆจากผมไป อย่างอาม่าที่แม้หลังๆจะไม่ค่อยได้เจอ แต่ผมเชื่อว่าแกมีจิตใจที่ดีๆให้ผมเสมอ นับวันผมยิ่งจะโดดเดี่ยวมากขึ้น จากการศูนย์เสียสิ่งดีๆในจิตใจไปทีละน้อย ถ้าแม้สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงผมจะทำเช่นเดียวกับอาม่าคือส่งจิตใจอันเต็มไปด้วยความศรัทธาและเคารพไปช่วยให้อาม่าจงอยู่เป็นเสาค้ำยันผมต่อไป......แด่อาม่าผู้หญิงแกร่ง
 โดย: โสมรัศมี
 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:57:44 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [