ฟุตบอลในวัยเด็กกับยอดคน(ที่ผมรู้จัก)ภาคสอง ตอนที่แล้วพูดถึงทีมฟุตบอลของผมในช่วงม.1-2 พอขึ้นม.3เราก็สลายทีมไปตามแผนที่ตั้งใว้ เพราะเรารู้ว่าขึ้นม.3 เราต้องแยกห้องกันตามเกรดเฉลี่ยและม.3เป็นปีที่สำคัญบางคนต้องไปสอบเตรียมอุดม สอบชิงทุนต่างๆ คนที่เกรดไม่ค่อยดีแต่เดิมก็ต้องพยายามขยันเพื่อให้ได้เรียนต่อ เราจึงเพลาๆเรื่องกีฬาลงไป พอจบม.3 ผมก็ไม่ได้ไปไหนอยู่เรียนสายวิทย์ที่เทพศิรินทร์ต่อ ผมอยู่ห้อง4 มีเพื่อนห้องเดิมมาอยู่ด้วยไม่มาก เพราะส่วนใหญ่อยู่ห้อง5 พอเริ่มคุ้นๆกับเพื่อนๆเราก็มาตั้งทีมฟุตบอลกันใหม่ชื่อนฤมิตรเหมือนเดิม วางแผนว่าจะรวมกัน2ปีเช่นเดิมโดยผมตั้งตัวเองเป็นหัวหน้าทีมเช่นเดิม และเริ่มหาตัวนักบอลต่างๆโดยเน้นเพื่อนร่วมห้องก่อน หาไปหามาหาได้เพียง 15 คนเท่านั้นเพราะไม่ครบ 22 คนเลยต้องมีการดึงตัวเพื่อนๆห้องอื่นมาเสริมในตำแหน่งที่ขาดและได้พี่เพื่อนมาร่วมทีมด้วย 1 คน จนครบ 22 คน จากนั้นเราก็ประชุมทำความเข้าใจ วางกฏระเบียบในการฝึกซ้อมและตารางซ้อมจนเป็นที่ยอมรับของทุกคน ใครมีอะไรขัดข้องก็ว่ากันให้จบก่อนลงเรือลำเดียวกัน ซึ่งยากกว่าตอนม.ต้นมากเพราะม.4 พวกเราเริ่มโตเป็นวัยรุ่น แต่ละคนมีความคิดแตกต่างกันออกไป บางคนเริ่มคบเพื่อนในสภาพแวดล้อมที่เกินวัยไปนิด การจะพูดให้เข้าใจและยอมรับกติกาที่คนส่วนใหญเห็นด้วยต้องใช้ความอดทนและจิตตวิทยาพอควร ในที่สุดเราก็สร้างกติกาและทำให้ทุกคนยอมรับกับกฎต่างๆเช่น 1สัปดาห์ทุกคนต้องวิ่งรอบโบสถ์อย่างน้อย 3 วันๆละ10 รอบ มีคนคอยจดสถิติ ต้องเล่นบอลพลาสติกตอนเย็นด้วยกันอย่างน้อย 3 วันใน 5 วัน ต้องมาประชุมแผนตอนเย็นอาทิตย์ละ 1 วัน และ 1 เดือนต้องไปซ้อมทีมที่สนามกีฬาหัวหมากวันอาทิตย์อย่างน้อย 3 อาทิตย์ ทุกคนต้องทำตามกติกานี้อย่างเคร่งครัดและสม่ำเสมอ เพื่อความฟิตและมีความพร้อมสำหรับการแข่งขัน ดูโหดๆอยู่เหมือนกันแต่ทุกคนก็ทำได้ไม่ว่าเด็กเรียนหรือเพื่อนบางคนที่ออกนอกทางไปบ้าง ทุกคนทำตามกฏได้อย่างสม่ำเสมอ ชีวิตส่วนตัวเป็นไงไม่สำคัญแต่ถึงเวลาเข้าทีมทุกคนต้องพร้อม แรงจูงใจที่สำคัญที่สุดคือ...ทุกคนอยากเล่น...ทีมชุดนี้เราตัดเสื้อทีมเหมือนทีมชาติเยอรมันในสมัยนั้น สวยดีครับเสียดายหารูปไม่เจอไม่รู้ไปไหนหมด เราร่วมซ้อม ร่วมเล่น ร่วมแข่งด้วยกันแบบนี้ตลอด 2 ปี แข่งเยอะมากในโรงเรียนไม่เท่าไหร่ ส่วนมากจะนัดห้องอื่นๆทั้งม4-6 แข่งกันเองนอกรอบที่สนามกีฬาหัวหมาก ซึ่งมีสนามฟุตบอลถึง 6 สนาม ผลการแข่งขันอย่าไปพูดถึงไม่สำคัญเท่าไหร่แต่ที่น่าจดจำคือยอดคนต่างๆที่ผมได้รู้จักและจดจำมาถึงทุกวันนี้... เพื่อนพระ...พระเป็นคนที่ผมพูดถึงเป็นคนแรก พระเป็นเด็กสายวิทย์แต่เป็นตัวแทนตอบปัญหาธรรมมะมือหนึ่งของเทพศิรินทร์ เคยได้ที่หนึ่งของประเทศไทยด้วย เพื่อนๆและอาจารย์งงกันเป็นแถวๆ เพราะพระไม่ได้แสดงอะไรให้เห็นว่าเป็นคนอยู่ในศิลธรรมเลย พระชอบกวนอาจารย์ คบเพื่อนกลุ่มซนๆมีหนังสือทุกประเภทให้เพื่อนๆยืมเสมอ แต่ตอบปัญหาธรรมมะทีไรชนะเลิศทุกทีเพื่อนๆงง พระเล่นฟุตบอลในตำแหน่งปีกขวา มีความใวและเล่นบอลฉลาด ดูกวนๆไม่ค่อยเอาเรื่องแต่จริงๆแล้วแฝงความคมใว้ในตัวมากมาย พระเป็นที่ปรึกษาที่ดีพูดอะไรตรงไปตรงมา กล้าแสดงความคิดเห็นบางทีก็ดูจริงจังบางทีก็ขี้เล่น พระขี้เกียจซ้อมหาเรื่องโดดไม่วิ่งรอบโบสถ์ประจำแต่ก็วิ่งครบตามกฏ แต่ถ้าให้เลือกไม่วิ่งได้ก็ไม่วิ่ง แต่ให้วิ่งก็วิ่งได้ไม่ต้องคอยจี้เพราะพระไม่ชอบทำเองได้ แต่เลือกไม่ทำได้ก็ไม่ทำ พระกวนอาจารย์และผู้อื่นได้อย่างเสมอต้นเสมอปลายพอๆกับการซ้อมและเล่นฟุตบอล คนไม่รู้จักจะว่าพระเป็นคนกวน(ตีน) แต่ลึกๆแล้วพระมีดีอยู่ในตัวเสมอแต่ต้องดูดีๆ พอจบม.6 ด้วยการเรียนวิทย์เพราะตามใจพ่อ พระเลยสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ พระตัดสินใจเรียนนิติราม ตามที่ตัวเองชอบเพราะพระชอบท่องถึงตอบปัญหาธรรมมะเก่งไง พระเรียนนิติราม 3 ปีครึ่งจบ สอยเนติฯได้ในปีถัดมา และอีกปีก็สอบเป็นผู้พิพากษาได้ กลายเป็นผู้พิพากษาที่อายุน้อยที่สุดในประเทศไทย นี้แหละเพื่อนพระที่ผมว่ามีดีอยู่ในตัวเสมอ... เพื่อนกือ...กือเป็นนักบอลที่มีปัญหาที่สุดเพราะขาดซ้อมบ่อย แต่กือก็มีเหตุผลที่ต้องขาดซ้อมคือ กือต้องขี่รถขายซาลาเปาในวันหยุด บ้านกือยากจนกือต้องหาเงินเรียนและช่วยที่บ้านด้วย กือเลยไม่ค่อยได้ซ้อมและมาเรียนไม่ค่อยทัน แต่ถึงกือจะยากจนแต่กือก็ไม่ใช่เด็กเรียบร้อยเลย กือคบเพื่อนกลุ่มซนๆสนุกสนามไปวันๆ แต่กือเป็นคนฉลาด มีไหวพริบรู้จักพูดและเพื่อนๆรัก ขนาดรู้ทั้งรู้ว่าโดนกือหลอกแต่เพื่อนๆก็เต็มใจให้หลอก กือเรียนเก่งแต่เก็บเงียบภายนอกดูไม่สนใจเรียนแต่กือซุ้มตลอด กือลอกการบ้านเพื่อนให้เพื่อนติวให้แต่สอบทีไรกือได้คะแนนต้นๆเสมอ ในทีมบอลกือเล่นตำแหน่งศูนย์หน้าผมไม่ค่อยชอบกือนัก เพราะกือขาดซ้อมบ่อยเพื่อนๆดูออกและมักช่วยพูดแก้ตัวให้กือเสมอ กือไม่ค่อยได้ซ้อมแต่ก็แสดงความตั้งใจที่จะร่วมเล่น ได้เล่นทีไรกือเล่นได้ดีและปรับตัวเก่ง กือมีความเร็วเป็นเลิศ แทงบอลไปข้างหน้ากือวิ่งแซงกองหลังทีมคู่แข่งเป็นประจำ จนบางครั้งกือวิ่งแซงบอลก็ยังเคย กือจึงเป็นศูนย์หน้าที่เร็วที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็น กือเป็นคนหน้ากลัวยิ้มๆหน้าตาหล่อเหลาและแฝงใว้ด้วยอะไรก็ไม่รู้ แต่เพื่อนๆก็รักกือเพราะกือมีมนุษย์สัมพันธ์ดีเข้าได้กับทุกคน จบม.6 กือก็แสดงความเก่งให้เห็นสอบเข้าวิศวฯ จุฬาได้ จบ 4 ปีกือก็เรียนโทด้วยทุนของวิทยาลัยมหานครต่อ และเป็นอาจารย์สอน2ปีกือก็ไปต่อด๊อกเตอร์ด้วยทุนของมหานครต่อ กือเป็นด๊อกเตอร์ตอนอายุ20 กว่าๆเองปัจจุบันกือเป็นอาจารย์อยู่มหานคร ครอบครัวมีความเป็นอยู่ดีขึ้นกันถ้วนหน้า นี้คือเพื่อนกืออันแสนจะน่ากลัวของผม... เพื่อนยักษ์...ยักษ์เป็นกลางหลังตัวหลักของผมต่อจากอาโน ยักษ์มีระเบียบวินัยเคร่งครัดต่อหน้าที่ ขยันซ้อม เป็นคนนิสัยดีมากๆเป็นที่รักของเพื่อนๆทุกคน ยักษ์เป็นกองหลังตัวหลักที่เล่นบอลได้ดีและวางใจได้ แต่ด้วยนิสัยที่ดีมากๆของยักษ์ทำให้ยักษ์ขาดความโหดแบบอาโน เล่นบอลขี้เกรงใจกลัวกองหน้าทีมอื่นๆเจ็บยักษ์ไม่เคยเข้าบอลแรงๆและไม่โหด แต่ด้วยความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ยักษ์ก็ไม่ค่อยให้ใครเข้าไปยิงประตูทีมเราง่ายๆ ยักษ์หยุดกองหน้าและเป็นที่อุ่นใจของเพื่อนๆร่วมทีมเสมอเวลาอยู่ในสนาม ส่วนนอกสนามยักษ์ก็เป็นคนใจดี เป็นพี่ๆของเพื่อนๆที่ซนๆและซ่าๆ ยักษ์คอยตักเตือนเพื่อนๆเสมอ แต่ไม่เคยว่าเพื่อนแรงๆยักษ์ได้แต่บ่นเพราะกลัวเพื่อนจะเสียใจ ยักษ์เป็นตัวอย่างของคนดีคือดี สุภาพ คิดแต่สิ่งดีๆมีความจริงใจให้ทุกคน แต่ไม่โง่และไม่ซื่อบื้อ ทันคนมีความคิดความอ่าน และทันสมัย ยักษ์จบม5ก็สอบเทียบได้แล้วสอบติดวิศวฯบางมด ผมบองยักษ์ว่าอย่าเอาเลยปีหน้าได้จุฬาแน่นอน ยักษ์บอกที่บ้านรอยักษ์จบวิศวฯแล้วกลับไปช่วยงานที่บ้าน พี่ๆยอมเสียสละเรียนน้อยแล้วทำงาน แต่ให้ยักษ์ได้เรียนสูงๆ ยักษ์ต้องรีบจบเพื่อไปช่วยงานพี่ๆ เรียนวิศวฯที่ไหนก็เหมือนกันอยู่ที่ตัวเรามากกว่า ผมฟังแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะพูดไม่ออก... เพื่อนเบี้ยว....เบี้ยวเป็นเด็กเรียนเก่งนิสัยดีใจเย็นยิ้มตลอด ให้เพื่อนลอกการบ้านและคอยติวฟิสิกส์ เคมี เลขฯให้เพื่อนๆเป็นประจำ เบี้ยวไม่ได้ชอบเล่นบอลมากนักแต่และก็เล่นไม่ค่อยเก่งแต่เดิม แต่พอได้รับหน้าที่ให้เล่นกองกลางเบี้ยวก็เริ่มฝึกฝน และพัฒนาตนเองตามแบบฉบับความเก่งของเบี้ยว ฝึกหนัก อดทน ขยันศึกษาวิธีการเล่น เบี้ยวเล่นบอลเหมือนเรียนหนังสือคือทุ่มเทให้กับทุกอย่างอย่างเต็มที่ หุ่นเบี้ยวไม่ดีตัวเล็กแต่ฟิตและขยัน เล่นๆไปก็ฉลาดขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นตัวจริงที่เพื่อนๆให้การยอมรับ เบี้ยวทำทุกอย่างตามตำรา เล่นการเมืองไม่เป็นไม่ค่อยมีเลห์เหลี่ยม ทำอะไรตรงไปตรงมาเวลาเล่นบอลหรือชีวิตประจำวันก็เป็นแบบนั้นคือตรงไปตรงมาตลอด และไม่ค่อยพลิกแพลงซึ่งเป็นจุดด้อยของเบี้ยวในสายตาคนโฉดๆอย่างผม เบี้ยวจบม6ก็สอบเข้าวิศวฯลาดกระบังได้ เบี้ยวก็เรียนเก่งเหมือนเดิมแต่ผมเป็นห่วงความตรงไปตรงมาของเบี้ยว ไม่รู้ในอนาคตมันจะมีผลเสียต่อตัวเบี้ยวหรือเปล่า แต่เบี้ยวเป็นคนดีจริงๆอีกคนที่ผมรู้จัก
以下都是我的网站，希望能和您挑出一个来交换连接！成人用品翻译公司数据恢复翻译公司留学荷兰留学英国留学加拿大留学澳大利亚留学美国留学法国留学英国签证加拿大签证英国大学排名专升本留学中介鹿特丹商学院翻译公司印刷Google优化排名翻译公司整容北京整形医院整形丰胸隆胸瘦脸隆鼻除皱吸脂下颌角双眼皮整形医院整形美容美容整形人造美女疤痕痤疮美容翻译公司零售零售业翻译公司翻译手机窃听器窃听器监听器手机监听器留学英国英国高中留学荷兰留学法国留学澳大利亚留学加拿大新加坡留学留学新加坡莫那什大学留学美国雅思考试出国留学托福考试翻译公司数据恢复阿姆斯特丹商学院上海翻译公司成人用品印刷厂北京印刷北京印刷厂数据恢复窃听器手机窃听器成人用品翻译公司数据恢复数据恢复翻译留学家居数据恢复网站建设电脑维修注册公司打折机票监控系统婚庆公司办公用品办公家具管理咨询ERPVOIP整形成人用品英语培训集团电话条码太阳能空调视频会议写字楼数据恢复投影机翻译公司翻译公司加湿器虚拟主机性用品笔记本出国留学移民成人用品公司注册装修污染UPS电源注册商标医疗器械猎头公司印刷门禁系统净水设备母婴用品翻译公司鲜花礼品礼仪公司保险保洁公司公司注册数据恢复公关公司广告公司连锁加盟企业名录心理咨询防辐射拓展训练制卡速记电脑培训灯具汽车陪练市场调查开关私人侦探北大青鸟成人用品Google排名不孕不育翻译公司|整形整容吸脂隆鼻隆胸丰胸除皱瘦脸瘦身重睑垫下巴下颌角双眼皮处女膜整形美容美容整形妇科整形整形外科人造美女处女膜修复北京整形医院隆乳315法国留学整形整容吸脂隆鼻隆胸丰胸隆乳除皱瘦脸瘦身重睑垫下巴下颌角双眼皮处女膜整形美容美容整形妇科整形整形外科人造美女整形医院处女膜修复北京整形医院整形美容医院监听器手机监听器
โดย: aaa IP: 61.149.126.182 วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:57:36 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [