ป้าหนอน - หัวใจขี้อายของนายยีราฟ  ป้าหนอน ชอนไช หัวใจขี้อายของนายยีราฟ ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักชุดพิเศษ พิมพ์ครั้งแรก พฤษภาคม ๒๕๔๗ เมื่อยีราฟหนุ่มจอมกวนถึงคราวต้องสวมโหมดหนุ่มขี้อายกลางค่ายอาสา เพราะเกิดอาการ ปิ๊ง แม่เพนกวินสาวเข้าเต็มหัวใจ หนุ่มขี้อาย...เป็นอะไรที่เตะตาผมตั้งแต่แรกเห็น และความเป็น พี่ยีราฟ ตั้งแต่ คำนำไปจนถึงหน้าแรกของบทเริ่มต้น ทำให้ผมวนเวียนอยู่แถวๆ หนังสือเล่มนั้น บ่อยกว่าส่วนอื่นของร้าน เป็นวันเวลาที่แสนดีที่ผ่านมาเกือบสิบปีแล้ว สมัยนั้นผมยังเรียนอยู่ชั้น ม.ปลาย และยังตกอยู่ในห้วงของความรักเบาๆ ที่เพิ่งผ่านประสบการณ์การจีบสาวผ่านตู้โทรศัพท์หยอดเหรียญมากหมาดๆ ซึ่งทำเอาสาวน้อยระอาไปตามๆ กัน ผมจำได้ว่า ผม...ไม่ได้ซื้อหนังสือเล่มนี้จากการพิมพ์ครั้งแรก แต่น่าจะเป็นการพิมพ์ครั้งที่สองหรือครั้งที่สาม แต่เล่มที่ผมมีในปัจจุบันผมมีเล่มที่พิมพ์ครั้งที่สี่ ครั้งนั้น... ผมไปร้านหนังสือที่หน้าโรงเรียนส่วนบุญโญปถัมภ์ หน้าโรงเรียนที่ติดอันดับแรกที่ว่ามีสาวน้อยน่ารักๆ มากมาย ร้านนั้น...มีสองชั้น ชั้นล่างจะขายเครื่องเขียนที่วางเกะกะเต็มไปหมด รวมไปถึงพวกริบบิ้นและของตกแต่งสีฉูดฉาดอะไรอีกมากมาย ที่ความทรงจำ ผมจำได้เลือนราง แต่บันไดที่ทอดไปสู่ชั้นลอยที่เป็นห้องค่อนข้างแคบ และบรรยากาศค่อนข้างคลุมเครือนั้น เป็นความทรงจำที่ค่อนข้างชัดเจน แม้จะคลุมเครืออย่างไร มุมหนึ่งของห้องแคบๆ นั้นยังมีที่ให้แสงสว่างส่องลงมาถึง แต่หนังสือที่อยู่ฝั่งนั้น ค่อนข้างไม่น่าสนใจสักเท่าไหร่ แต่หนังสือขอบสีเหลืองๆ มีรูปยีราฟคาบป้าย Im inlove นี่สิครับ ที่ค่อนข้างสะดุดตา  ตอนนั้น...ผมสะดุดใจกับคำนี้ครับ ผู้ชายผอมๆ ทายาทปีศาจของป้าด้วง จะทำให้คุณรู้สึกว่าบางที... ผู้ชายในฝันก็ไม่ต้องเป็นไปตามสูตรสำเร็จเสมอไป โดนมากครับ ในความคิดของผมตอนนั้นที่วาบขึ้นมาในหัวคือ... หนังสือเล่มนี้เข้าท่าดีแฮะ ไม่ต้องเป็นไปตามสูตรสำเร็จเสมอไป อย่างเรานี่ก็มีโอกาสจะเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆ ได้นี่นา แล้วผมก็ตัดสินใจซื้อครับ ด้วยราคา ๑๒๙ บาท (หุหุ ตังค์เก็บพอครับ) ผมจำได้ว่า ผมเปิดอ่านหนังสือที่ครูป้าเขียนหลังอาบน้ำเสร็จ แค่ประวัตินักเขียน ก็ฮาแล้ว โดยเฉพาะความสามารถพิเศษในการกินกูลิโกะป๊อกกี๊ แถมผมยังชอบคติประจำใจอีกด้วยครับ เรื่องนี้คำนำแด่ผู้อ่านเป็นส่วนที่ผมชอบมากครับ ชอบมากพ่อกับ คำ(แนะ)นำ(ยีราฟ) แต่น้องสาวผมชอบคุณภูมิมากกว่าครับ ที่ว่า (มีกรรม) ของคุณภูมิ นอกจากเจ๊มันแกวแล้ว ผมสนับสนุนในวงเล็บเป็นอย่างยิ่งครับ  สำหรับภาพแรกๆ ที่โดดเด่นเมื่อเริ่มเรื่อง ผมว่าอยู่ที่ป้าด้วงครับ แต่พออ่านไปอีกไม่ถึงหน้า นางเอกก็โผล่มาแล้วครับ แต่ไม่ทันไร ซีนของป้าด้วงก็เข้าไปในใจเต็มๆ ครับ กับอาหารหัวเราะขณะที่ปลาสลิดเต็มปาก นอกจากจะได้ฝันถึงสาวแสนสวยอย่างพี่เพ็ญกวินท์แล้ว การเอายีราฟสาวแสนสวยออกจากจินตนาการ ค่อนข้างจะยากเอาการ เพราะผมจำได้ว่าตอนที่ผมอ่านตอนนั้น เป็นตอนหัวค่ำ แต่ในนิยายเป็นสถานการณ์ในตอนเย็น ยีราฟสาวแสนสวยผลัดผ้าเป็นผ้าขาวม้าแต่เอามากระโจมอก ร่างใหญ่ ล่ำ ดูทะมึนมืด ... แล้วก็... ปิดเข้าลงกลอนทันที นี่ขนาดยังไม่เจอเองผมยังกลัวเลยครับ ดีที่ป้าดวงเอาชะแลงมาช่วยไว้ได้ซะก่อน ค่อยโล่งอกไปทีครับ เรื่องนี้ผมชอบเป้าหมายของชาวค่ายครับ และที่สำคัญผมชอบความสัมพันธ์ของทุกๆ คนในเรื่องด้วยครับ โดยเฉพาะ ป้าด้วง เจ๊ๆ ไปจนถึงลุงเขียวเล็กที่ซดต้มยำพริกครับ แต่ที่ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็คือ พิมพ์กวีครับ คิคิ น้องสาวนางเอกผู้น่ารัก ไต่ต้นไม้ก็เก่ง...  ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อแล้วล่ะครับ ถ้าลองอ่านดูจะรู้ถึงมิตรภาพครับ สำหรับผมนะ... ผมประทับใจทุกตอนเลยครับ  ถ้าไม่เชื่อลองสุ่มเปิดสักหน้า หรือหลายๆ หน้าสิครับ ถ้าไม่ยิ้มก็ฮา ถ้าไม่ฮา ก็หวานครับ คิคิ ส่วนความรู้และสาระก็ไม่แพ้กันครับ แถมได้แง่คิดดีๆ ด้วยครับ ที่หนึ่งในดวงใจผมครับ พี่ยีราฟ จงเจริญญญญญญญญญญญญญญญญญญญญ เป็นแนวฟีลกู๊ด ที่อบอุ่นน่ารักนะคะ ดูแล้วป้าหนอนต้องเป็นนักเขียนคนโปรดของจขบ.แน่ๆ
โดย: Sab Zab'
 วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:23:09:55 น.เล่มนี้ไม่คุ้นเลย น่าจะนานมากๆแล้ว ตั้งชื่อเรื่องได้น่ารักมากค่ะ
 โดย: kunaom
วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:11:01:33 น.เล่มนี้ไม่เคยอ่านค่ะ รู้วึกว่าพลาดอย่างแรง
แต่จะให้หามาอ่านตอนนี้ก็ไม่รู้จะยังมีขายหรือเปล่านะคะ โดย: polyj
วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:15:32:30 น.อู้หูว ไม่จริ๊ง อ่านกี่ทีกี่ที ก็ไม่เห็นมันจะเป็นพระเอกตรงไหนเลยนะ
เป็นเรื่องที่พระเอกแหวะ อ้วก หลงผิด (ที่เขียนไป) ที่สุดของป้าหนอนแล้ว ป้าแกคงจะเสียใจหลังการเขียนอย่างมากแน่นอน ดีนะ ที่ไม่มีการจ่ายค่าตัว ไม่งั้นน่าจะเสียใจกว่านี้อีก หุหุ โดย: ป้ามือมืด IP: 171.98.179.127 วันที่: 1 พฤษภาคม 2559 เวลา:1:47:41 น.
|
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [