ตะพาบๆ กม.ที่ 280 "มหาลัยวัยซน"  ฝันค่ะ . . ฝันว่าคืนหนึ่ง ล้มตัวลงนอนพอหัวถึงหมอนปั๊บ ก็เหมือนจมลงไปในหลุมเวลา . . โผล่ขึ้นมาบนเตียงในหอพัก (น่าจะเป็นช่วงมหาวิยาลัยปีที่ 2) ตื่นตกใจมาก . . ดี๊ด๋าสุดๆ . . ไม่รู้ว่าระยะนั้นอ่านนิยายย้อนอดีตมากไปหรือเปล่า . . แต่พอรู้ตัวว่า เฮ้ยยย นี่ตูย้อนอดีต(ในฝัน)มาจริงๆ โคตะระดีใจเลย . . รีบปรี่ไปจับนั่นจับนี่ (ของในหอ) ว่าใช่ของจริงๆ ไหม . . นี่มันสมัยตอนเราอยู่หอข้างมอชัดๆ เลย . . มีความสุขสุดๆ . . รีบไปหยิบกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ กะว่าไปแว้นเล่นรอบมอดีกว่า คิดถึงบรรยากาศนี้มากกก . . หยิบกุญแจปั๊บ พอจะเปิดประตู ออกจากห้องเท่านั้นแหละ . . เหมือนมีลมดูดมาวูบบบบนึง . . แล้วก็ตื่นมาอีกที . . ณ ห้องนอน ที่บ้านช่วงเวลาปัจจุบัน โอ๊ยยยยยย . . ทำไม ทำไม และ ทำไม รอให้ออกไปแรดรอบมอกลับมาก่อนก็ไม่ได้ คิดถึงข้าวต้มถ้วยละบาทหน้ามอ ต้มเลือดก็ดี หรือว่าจะเป็นต้มยำน้ำข้นหลังมอก็เข้าที ยังไม่ได้ลิ้มรส สักอย่างก็ตื่นซะแระ . .งืออออออออออออ . . ช่วงมหาวิทยาลัยสำหรับเราแม้จะมีอะไรเกิดขึ้นหลายๆอย่าง ทั้งย้ายคณะ ทั้งเรื่องความรัก แอบรักเค้าเค้าไม่เอา ส่วนคนที่เอาเราก็ไม่ชอบ ทั้งโดนเพื่อนแบน ทั้งทิ้งแฟน แฟนทิ้ง บลาๆๆๆๆ แต่ก็เป็นช่วงที่เรียกว่า อิสระสุดๆ ใช้ชีวิตสุขสบาย ไม่มีเรื่องหนี้สินหรือเรื่องสุขภาพให้หนักใจ . . สี่ปีในมหาวิทยาลัย เป็นสี่ปีที่ได้เริ่มต้นการการใช้ชีวิต คนเดียวครั้งแรก ในจังหวัดที่เราไม่คุ้นเคย ไม่มีแม้กระทั้งญาติ หรือคนรู้จัก . . สี่ปีผ่านไปไวเหมือนโกหกจริงๆ ค่ะ . . แต่มันก็เป็น ความทรงจำดีๆ มีหลายเรื่องที่ยังอยู่ในใจเราจนถึงทุกวันนี้ . . . ซึ่งเราอยากบันทีกไว้ . .   ความอดทนและยืนหยัดในเป้าหมายจะทำให้เราผ่านมันไปได้ทุกสิ่งอย่าง  ถ้าเราหัวไม่ดีการอ่านหนังสือซ้ำๆ เยอะช่วยได้ วัฒนธรรมการช๊อปปิ้งแมคโครตั้งแต่หกโมงเช้า(ของเรานั้น)เริ่มขึ้นสมัยอยู่มหาวิทยาลัย. . 55+ (โดนแอร์แมคโครทีไรปวดอี้ทุกที) ผู้ชายหน้าตาดี ใช่ว่าจะนิสัยดี และซื้อสัตย์ ประสบการณ์ปีนเขาหลวงรับน้องตอนปี 1 สนุกมากกกก เมื่อขาดสติเรื่องที่เลวร้าย มักเกิดขึ้นเกินความควบคุมเสมอ ข้าวผัดต้มยำปลากะป๋องร้านข้าวหน้ามอในอร่อยสุด ประสบการณ์เห็นผีสองรอบเกิดขึ้นที่สมัยอยู่มหาวิทยาลัย การทำผัดกระเพราโปะไข่เจียวนอกระเบียงหอตอนตีสองอาจทำให้เพื่อนข้างห้องยกแผงไข่มาให้ในเช้าถัดไปได้ ช่วงอยู่มหาลัยปี 3 มีข่าวแก้งค์มอไซค์ใช้มีดจี้ปล้นอยู่ทางเลี่ยงเมืองมาที่มอ และมันดันเกิดขึ้นกับเรา ดีที่มีสติ บิดมิดไมล์แว้นเข้าไปแอบในร้านค้าไฟเปิดสว่าง มันเลยแว้นหนีไป น่ากลัวมาก เกือบไม่รอด เพราะถนนเส้นนั้น บ้านคนอยู่ห่างกันมาก เฟร้นฟรายไข่เค็มนัวๆ หน้ามอ ที่กินตอนปี 3 ยังอยู่ในใจพยายามทำตามเท่าไรก็ยังไม่ได้รสนั้น . . . หนุ่มวิดวะคอมฯ จิตใจโหดเหี้ยมทารุณนักทำร้ายจิตใจ อันอ่อนไหวของเราตั้งสองสามรอบ . .  (วิดวะไฟฟ้าก็เช่นกัน . .) พ่อเสียตอนเราอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 ขึ้นรถไฟไปพิจิตรคนเดียวร้องไห้ไปตลอดทาง เพื่อนในเอกนั่งรถไฟ ไปงานศพพ่อเกือบทุกคนยกเว้นผู้ชายคนนั้น สมัยตอนอยู่ปี 2 มีช่วงที่ติดเกมส์ The Sim มากเล่นทั้งวันทั้งคืนยันหว่าง แล้วมีวันนึง . . ต้องไปเรียน แต่ไม่มีกระโปรงใส่ (ติดเกมส์ไม่ซักผ้า) ต้องไปคุ้ยกระโปรงเก่า ในตะกร้ามาสะบัดๆ แล้วดม เฮ้ยยย ไม่เหม็นเว่ย เอาไปใส่ต่อ อับอายแก่ใจตัวเองมาก 55+ (เรื่องนี้ ไม่เคยบอกใครเลยนะนี่) ช่วงเรียนมหาลัยได้ฝึกงานสามครั้ง ปีสองฝึกงานศูนย์การเรียนรู้เขตภาคเหนือจังหวัดลำปาง ปีสามฝึกงานที่แมชชิ่งสตูดิโอถนนสุโขทัย อยู่หอพัก ซอยสวนอ้อยห้องแคบมาก ปีสี่ฝึกงานเนชั่นทีวี . . แต่ละที่ให้ข้อคิดชีวิตที่แตกต่างกัน แม่ไม่ยอมไปงานรับปริญญาเรา เสียใจมาก นางบอกถ้าไปเดวก็มีญาติขอตามไปหลายคนวุ่นวาย . . แต่ไม่เป็นไร เราก็ได้เพื่อนๆ และเหล่าพี่น้องรหัสปลอบใจ บวกพอคเกตมันนี่ ที่นางให้มาเราก็ใช้สะใจประชดชีวิตหมดเกลี้ยง ฮ่าๆ . .                 ประสบการณ์ชีวิตเป็นสิ่งที่หาซื้อไม่ได้ . . ทั้งสุขทั้งเศร้า สมหวังผิดหวัง . . ผ่านมาและผ่านไป ไม่ว่าจะในแง่ไหน . . ล้วนมีคุณค่าแก่การจดจำทั้งนั้น . . บันทึกเอาไว้ . . . "มหาลัยวัยซน"  บันทึกโดย. .ตัวหนอนกิ๊วๆ
555 มหาลัยวัยซน ยังไม่ซนเท่าไหร่ เหมือนเล่ากั๊ก ๆ ไว้นะเนี่ย
บัวบกโขด นิ่งสนิทเลยเหรอ สงสัยจะนิ่งกว่าเลี้ยงแคคตัสอีกนะเนี่ย เปลี่ยนใจมาเลี้ยงแคคตัสดีกว่า อิอิ อารมณ์คงเหมือนเราเพาะต้นผักชี นิ่งสนิท พอโผล่ต้นอ่อน ไม่ทันไรมีคางคกมานั่งทับ ... จากนั้นก็ไม่เห็นโผล่อีกเลย ซื้อเขากินง่ายกว่า ตลาดต้นไม้คึกคักมาก ไปทีไรรถติดแน่นหนาสาหัส แต่ก็ชอบที่จะไป 555  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
  วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:9:43:29 น.อ้อ ลืมไป
ขอให้ฉีดวัคซีนผ่านพ้นไปด้วยดี ไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ นะจ๊ะ  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:9:44:34 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
จำได้เยอะแยะ เก่งมากๆค่ะ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆเล๊ย..น้องหนอนเนี่ย โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:10:05:51 น.แถมาก เผามาก ครับเจ้าของหัวข้อ 555555
ฝันเท่ดีพี่ ผมก็เคยฝันว่ากลับไปอยู่ในช่วงมัธยมบ้าง มหาลัยบ้าง สนุกดี คิดถึงบรรยากาศเก่า เพื่อนเก่าๆ คน....เก่าๆ ผมอยูมหาลัยใกล้บ้าน เลยไม่มีประสบการณ์ไปอยู่หอ เป็นสาเหตุว่าทำไมเพื่อนถึงสำคัญกับเด็กหอ จึง....ไม่ผิดใช่ไหมที่ผมจะเตรียมไปกระ ทืบ mate ที่รังแกเพื่อน 55555 ข้อ ๆพวกนั้นคือ คือที่พี่บันทึกไว้หรอ ไอเดียดีพี่ อ่านแล้วทำให้นึกถึงเรื่องในอดีต ไหนๆ เรื่องผีเหลามาสิ .... แอร์แมคโครมันยังไงนะ 55555555 โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:10:37:04 น.พี่ก๋าเห็นด้วยเลยนะ
มหาวิทยาลัยเป็นช่วงประสบการณ์ที่หลากหลายมากๆ เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านจากเด็กนักเรียน ไปสู่การเป็นนักศึกษา จะเด็กก็ไม่ใช่ จะผู้ใหญ่ก็ไม่เชิง ถ้าเจอเรื่องดีก็ดีไปเลย ถ้าเจอด้านลบก็จะกลายเป็นบาดแผลตอนเป็นผู้ใหญ่จริงๆ อ่านตรงที่น้องหนอนเขียนไว้เป็นคำคมสั้นๆ หลายอันอ่านแล้วก็คงทำให้น้องหนอนคิดถึงวันเวลานั้นเลย  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:10:58:08 น.จากบล๊อก
ยังๆ ไม่ได้กระทืบใคร 5555 อ๋อ ชอบเรื่องรถกระบะ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:13:22:02 น.ลีด บช
เดี๋ยวววววววว หยุด!!!!! เรื่องออกอากาศไม่ได้คือไม่ได้สิวะพี่ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:13:23:51 น.วัยใส..วัยซนของเจ้าของโจทย์นี่สวยสดใส.. น่ารักมากมายค่ะ   ชะแวปมารอบแรก จองที่ไว้ก่อนนะคะ I'll return..  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:13:42:18 น.เรียกว่าช่วงมหาฯลัย มีทุกรสชาติเลยครับ
ดูรูปภาพของคุณหนอนแล้ว ทำให้ผมคิดถึงตอนเรียนมาก ๆ ชีวิตเด็กหอสนุกจริง ๆ ครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:14:12:18 น.เพื่อนบอลอุ้มท้องมาเรียนปี 4 เทอม 2 ปลายๆ ... อันนี้เพื่อนเล่าให้ฟัง ตอนรับปริญญานางท้องโตมารับปริญญา
สามีของนางเป็นฝรั่งสอนศาสนาที่เดินๆอยู่ในพิดโลก ฮ่าๆๆๆ โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:25:08 น.จากบล็อก
คุณหนอนก็เรียนเก่งใช่ย่อยนะครับ สอบโควต้าติดทุกที่เลย ตอนแรกผมไม่ชอบเลยครับรับราชการ ไม่ใช่แนว 555 โดย: The Kop Civil
วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:16:28:54 น.เจอเรื่องราวต่างๆ เยอะดีครับ ถือเป็นประสบการณ์เพราะมันแตกต่างจากมัธยมค่อนข้างมาก มัธยมอย่างกะคุก
แก๊งค์มอไซค์ใช้มีดจี้ปล้น เพื่อนผมเจอเหนือชั้นกว่า ขี่มอเตอร์ไซด์เข้ามาใกล้ๆ แล้วใช้แฮนด์เกี่ยวกระเป๋าถือแล้วเร่งเครื่องกระชากไปเลยครับ เหยื่อก็ล้มนอนบาดเจ็บสิครับ บางคนซวยล้มหัวแตกเลยก็มี แน่นอนว่ามีการแจ้งความแต่เรื่องราวก็หายไปในกลีบเมฆ ทั้งที่ตอนแจ้งความตำรวจบอกมีเหยื่อหลายคนที่โดนแบบนี้ ประเทศเราก็แบบนี้ล่ะนะ ต้องหาทางพัฒนากันต่อไป เพราะถึงมีกล้องวงจรปิด มันก็มักจะเสียประจำอยู่ดี โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:17:25:20 น.อยู่ในช่วงที่สนุก กับเพื่อน ๆ เต็มที่ บางทีก็เต็มที เพราะ
เพื่อนบางคน ... ผมว่าช่วงที่สนุกเพลินน่าจะอยู่ช่วง ฝึกงานในที่ต่าง ๆ ได้เรียนรู้งานจริง โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:6:51:28 น.สวัสดีค่ะน้องหนอน
เจอแก๊งค์มอไซค์น่ากลัวนะคะ ภัยใกล้ตัวมาก น้องหนอนปลอดภัยพาตัวรอดเพราะสติแท้ๆ เยี่ยมมากค่ะ เข้ามหาลัยได้อยู่หอ มีเหตุการณ์เกิดขึ้นหลายอย่าง รวมถึงทำกับข้าวตอนตีสองด้วย พี่ต๋าไม่เคยอยู่หอเพราะย้ายบ้านมาจังหวัดที่เรียนพอดี ประสบการณ์สนุกๆของชีวิตเด็กหอน่าจะหายไป อดีตผ่านแล้วผ่านเลยแต่ยังไงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในมหาลัยเป็นอีกช่วงชีวิตที่น่าจดจำนะคะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:7:28:42 น.ชีวิตในมหาลัย เป็นเรื่องของคนก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ลำบากทั้งเรื่องการปรับตัววิชาเรียน และเพื่อนฝูง (หากเป็นคนไม่ชอบอยู่คนเดียว) พี่อ้อ นี่ โลกส่วนตัวสูงนัก เพื่อนผู้ชายจะมาเปิดใจ ภายหลังว่า ไม่กล้าเข้ามาคุย หรือสบตาด้วยเลย กลัวใบหน้านิ่งๆ แต่งตัวประหลาด แถมเดินไม่หลบคน.. โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:15:43:46 น.ส่งการบ้านเมนูรับฝนค่ะ
เพิ่มพลังก่อนฉีดวัคซีน พรุ่งนี้ โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:18:57:24 น.โอ้ เรื่องราวมากมายจริงๆ มีทั้งสุข ทุกข์ คละเคล้ากันไป
ย้ายคณะนี่เรื่องใหญ่ เพราะถ้าไปเรียนในสาขาที่ไม่ชอบนี่ หูยมันจะทุกข์ไป 4 ปีเลย เพื่อน อ.เต๊ะ เคยเรียนมหาลัยนึงจนถึงปี 3 แล้วย้ายมาเรียน ถาปัด คณะเดียวกับ อ.เต๊ะ สรุปว่าเรียนทั้งหมด3+5 กลายเป็น 8ปี พอๆกับหมอเลย555 ส่วนเรื่องความรักนี่ เพื่อน อ.เต๊ะ ที่รักกันตอนเรียน ถึงขั้นแต่งงานกํน นี่เลิกไปก็แยะจ้า เนื้อคู่กว่าจะหากันเจอนี่ ย้ากยาก สู้ของกินไม่ได้ รอบมอ ในมอ ของอร่อยแยะจริงๆ555 ส่วนเรื่องติดเกมส์นี่ อ.เต๊ะ ตอนเรียนไม่มีตังซื้อคอม พึ่งจะมาติดเกมส์ ตอนทำงานแล้วนี่แหละ555 ดูแล้วประสบการณ์ช่วงเรียนมหาลัยนี่ ของน้องหนอนที่ใส่กระโปรง กลิ่นปลาเค็ม น่ากลัวสุด เย้ย ไม่ใช่ซิ 555 อันที่โดนมอไซค์จะมาจี้ แล้วหนีรอดมาได้นี่ ไหวพริบทำให้รอดได้จริงๆจ๊ะ ปล.เรื่องวัคซีนโควิด นี่ก่อนฉีดเครียดมาก แต่ฉีดแล้วปกติมาก ไม่เป็นไข้ แขนตึงๆนิดหน่อย แต่เพื่อนๆบอก สว หนวดงอก อย่าง อ.เต๊ะ ยังไงก็ไม่แพ้555 ผ่านไปคืนก็นอนหลับปุ๋ย ตอนนี้ก็ลัลลา เหมือนเดียวแล้วจ้า โดย: multiple
วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:19:10:33 น.เค้าเกลียดพี่ว๊ากมาถึงวันนี้เลยอ่า ฮ่าๆๆๆๆ ถ้าไม่มีพี่ว๊ากก็คงไม่เอ็นใหม่ ได้เป็นรุ่นพี่น้องหนอนไปแร๊ว อิอิอิ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้โจทย์ตะพาบด้วยนะครับ โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 26 มิถุนายน 2564 เวลา:8:06:57 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 51 คน [
เจิมคะ..ตามมาอ่านงานตะพาบของต้นฉบับ
สุดยอดคะ..