ตะพาบๆ กม.ที่ 299 "เขาเล่ามา" ตะพาบๆ กม.ที่ 299 "เขาเล่ามา" โจทย์โดย คุณ จันทราน็อคเทิร์น ตะพาบๆเขาเล่ามาโจทย์ของชายปริ๊นซ์ วันนี้ . . ขอนำเสนอบทความของ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ที่ค้นเจอในอินเทอร์เน็ตแล้วเราเห็นว่ามันน่าสนใจดี เลยอยากเอามาเล่าต่อให้เพื่อนๆ และบันทึกเก็บไว้ ใน Bloggang เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับลาชาวนาและบ่อน้ำ . . ณ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่ง ซึ่งแก่มากแล้ว ด้วยความโง่ของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง มันร้องครวญครางอยู่เป็นเวลานาน ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญ หาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา ในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้วอีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ ครั้งแรกเมื่อดินถูกหลังลา มันตกใจและรู้ชะตากรรมของตนเองทันที มันร้องโหยหวนสักพักหนึ่ง ทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบไป หลังจากชาวนาตักดินใส่บ่อได้สักสองสามพลั่ว เมื่อเหลือบมองลงไปในบ่อ ก็พบกับความประหลาดใจ ที่ลามันจะสะบัดดินออกจากหลังทุกครั้ง ที่มีผู้สาดดินลงไป แล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น ยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไร มันก็ก้าวขึ้นมา เร็วได้มากยิ่งขึ้น ในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจเพราะในที่สุด เจ้าลาก็สามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ชีวิตนี้อุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาเรา ก็เปรียบเหมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา จงอย่าท้อถอยและยอมแพ้ จงแก้ไขมันเพื่อที่จะก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ เปรียบเหมือนลาแก่ ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ ฉันใดฉันนั้น . . อุปสรรคมีไว้ให้ก้าวข้ามไป . . ชีวิตคนเราก็เช่นกัน เราก็ต้องประสบกับโลกธรรมแปดเป็นธรรมดา คือ ได้ลาภ ได้ยศ สรรเสริญ สุข ก็ต้องมีเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ แต่เมื่อเรามีทุกข์ มีปัญหา หรือต้องประสบกับวิกฤติหนักหนาสาหัสแค่ไหน ก็ให้อาศัยขันติ มีความอดทน เมื่อมีความทุกข์ หยุดทำ หยุดพูด หยุดคิด ตั้งสติใช้ปัญญา อาศัยอดทน อดกลั้น หยุดทุกสิ่งทุกอย่างไว้ก่อน ไม่ต้องคิดที่จะแก้ปัญหาภายนอก กำหนดรู้ลมหายใจออกยาวๆ ลมหายใจเข้าลึกๆ ให้มีสติ มีความรู้สึกตัวกับลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ติดต่อกัน ต่อเนื่องกัน มีสมาธิตั้งมั่นกับลมหายใจ ปล่อยวางความรู้สึก ที่ไม่ดี ปล่อยวางจิตใจให้ว่างๆ ว่างจากอดีต ว่างจากอนาคต ว่างจากความ ไม่สบายใจ เหลือแต่จิตที่มีแต่ความรู้สึกตัว เบิกบานใจ โอปนยิโก น้อมเข้าไปหาธรรมชาติของจิตที่เป็นประภัสสร บริสุทธิ์ผ่องใส เมื่อจิตสงบสบายแล้ว จึงค่อยๆ คิดแก้ปัญหาด้วยสติปัญญา เมื่อจิตใจดี สบายใจทุกอย่างแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะค่อยๆ ดีขึ้น ให้มีความหวังกำลังใจที่จะต่อสู้ ... " ทุกข์ที่สุดอยู่ที่ไหน ขุมทรัพย์ก็มีอยู่ที่นั่น . . ทุกข์ที่สุดอยู่ที่ไหน สุขที่สุดมันก็อยู่ที่นั่น นี่เป็นความจริง . . ไม่ว่าจะมีวิกฤติหรือเหตุการณ์ใดเกิดขึ้นกับเรา สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือรักษาใจของเราให้ดี ให้มีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เป็นคุณธรรมประจำใจของเรา . ." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ทุกข์ เดี๋ยวเดียวมันก็มา . . นั่งทอดหายใจช้าๆ สักพักเดี๋ยวมันก็ไป . . จริงๆค่ะ . . อย่างวันสองวันนี้ เราค่อนข้างคิดเยอะจนปวดหัวเลย 55+ (ทั้งที่ก็ว่าจะไม่คิดแล้ว) เรื่องกังวลที่ว่าเราติดโควิดหรือเปล่า . . ถึงขั้นที่ว่าหยุดทำฟาสติ้ง กลับมากินสามมื้อเพื่อที่จะกินยาบำรุงปอดป้องกันไว้ก่อนอย่างนั้นเลย เอาจริงๆ ในคนปกติที่ไม่มีโรคประจำตัว ติดโควิดก็ไม่น่าเป็นปัญหามาก เพราะว่าเราฉีดวัคซีนกันไปหลายเข็มแล้ว แต่เราดิ . . ทั้งโรคอ้วน เบาหวาน ไขมันความดัน 555+ ครบเซ็ตแบบที่เค้าตายๆ กันเลย เราเลยลุ้นมาก ว่าถ้าตูเป็นโควิดตูจะมีเอฟเฟคเยอะไหม ตูจะรอดไหมวะ ไรแบบนั้นอ่ะ . . แต่ลุ้นดูอาการผ่านมาหกวันแล้ว จนถึงเมื่อเช้านี้ก็ยังขึ้นขีดเดียวอยู่ค่ะ . . เย้ เลยตัดสินใจ . . แว้นจากที่ทำงานมาฉีดวัคซีนซะเลย พอดีว่า รพ. อยู่ใกล้กับที่ทำงาน มาถึงก็ขึ้นลิฟมาลงทะเบียน เพราะเราไม่ได้จองไว้ Walk in มาเลย จ่ายหน้างาน จะบอกว่า โรงพยาบาลใหม่ดีงามมาก . . คนก็ไม่เยอะ อะไรก็รวดเร็วไปหมด ไม่ถึงชั่วโมงก็เรียบร้อย กลับไปทำงานต่อได้ . . 55+ ก็วันนี้มันเป็นวันเสาร์ทำงานนี่เนอะ . . ว่าแต่ตอนนี้เริ่มปวดแขนแล้วเนี่ยะ พอได้ฉีดวัคซีนแล้ว ก็สบายใจมากขึ้น เยอะเลย . . จะทุกข์หรือไม่ทุกข์ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจจริงๆ. . ใช่ค่ะ . . เราต้องเอาอย่างลาไม่โง่ด้านบนนะ ถ้ามันยังไม่เกิด ก็อย่าไปเก็บ เอามาคิดให้วุ่นวาย . . ปัญหาทุกอย่างมันแก้ไขได้เสมอแหละ . . เพราะงั้น . . เมื่อจบเรื่องติดไม่ติด . . ไม่ติดก็ฉีดวัคซีน เรียบร้อยไปแล้ว . . คราวนี้ก็มาเดินหน้าเรื่องรักษาเบาหวานของเราต่อ ตอนนี้ได้แนวร่วมแล้วนะ . . เป็นเพื่อนสมัยเด็ก . . บ้านที่อยู่ตอนเด็ก เรามีเพื่อนที่รู้จักกันสามคน แบบพ่อแม่รู้จักกัน และเกิดท้องพร้อมๆกัน คนนึงเกิดก่อนเราสามสี่วัน อีกคนเกิดหลังเราสองวันมังถ้าจำไม่ผิด คือ เราสามคนเกิดใน รพ.เดียวกันและกลับบ้านพร้อมๆ กันเลยอ่ะ นี่เรากลับมาคุยกันใหม่ แบบตั้งกลุ่มคุยจริงจัง . . คือเพื่อนอยากให้เรา สอนทำ IF คือ เมื่อวานนางทักมา เราก็เลยเล่าให้ฟังว่าเราเป็นเบาหวาน นี่กำลังรักษาตัวเองโดยการปรับโภชนาการและทำ ADF เพื่อนสนใจมาก เพราะว่าพี่สาวนางที่อยู่ชัยภูมิก็เป็นเบาหวานอยู่ พวกเราก็เลย วิดีโอคอลกันเมื่อคืนสี่คนสี่่สาว แต่พอเราเล่าให้ฟังว่าการกิน LCHF ของเราต้องกินยังไง ทุกคนก็ เซย์บ๊ายบายกันหมดเลย เพราะคนนึง อยู่คอนโดฯ นางไม่สะดวกทำกับข้าว ส่วนพี่อีกคนยังตัดข้าวไม่ได้ แต่สัญญาว่าพยายามจะตัดหวานและถามถึงเครื่องปรุงคีโตฯในโลตัส แล้วบอกว่าจะไปซื้อมาทำอาหารมั่ง พวกเราสัญญากันว่าจะตั้งใจ รักษาตัวเองกัน เราจะอยู่กับแบบ สวย โสด สตรอง ให้ได้ . . แล้วจะวัดผลกันทุกเดือน ถึงขั้นชั่ง นน. และวัดสัดส่วนของแต่ละคน ไว้ก่อนเลย เป็น Before ส่วน After จะมาวัดหลังครบ 1 เดือน ดีจังมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ . . เส้นทางการ Fast ไม่คงจะเหงาแล้วล่ะ . . ยังคงมุ่งมั่นกับการทำ LCHF แต่ว่าตอนนี้ . . เริ่มจะลดมันลงหน่อยละ ทำมาจะ 3 อาทิตย์แล้ว เรา Happy มากในวันฟาส ไม่หิวไม่โหย รุ้สึกดีดพอประมาณ เราจึงคิดว่า ร่างกายมันปรับตัวใช้ไขมันได้แล้วแหละ ถึงจะยังไม่ Fat Adapted ก็ช่างเถอะ เราจะไม่หยุดและจะมุ่งมั่นต่อไป . . นน. ล่าสุดตอนนี้ . . คงที่อยู่ที่เก้ากิโลกว่า . . จากการที่เปลี่ยนมากิน สามมื้อหลายวัน . . ก็ถือว่าเลขมันไม่เหวี่ยงเท่าไรนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะ . . ก็ . . ปัญหามีไว้ให้พุ่งชน . . อ่ะเนอะ . . บันทึกตะพาบโดย . . ตัวหนอนกิ๊วๆ สาธุ....เนาะ
ปัญหาแก้ไขได้เสมอ ทุกปัญหามีทางออก ถ้าเราเปิดประตู เจิม โดย: อุ้มสี วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:16:23:13 น.
"อีเทวดามันก้อต้องดูนก เฮ้อออ ชีวิตหนอ..."
เป็นทาสแมวห้ามบ่น เพราะเหตุนี้เราถึงไม่กล้าเอาแมวออกมานอกบ้าน กลัวติดใจ พอถึงเวลาไม่ให้ออกไม่ได้ ลำบากทาสอีก ฉีดเข็ม 4 แล้ว ดีจัง นี่ยังรอ ๆ เขาว่าต้องห่างจากเข็ม 3 >> 4 เดือน คุมอาหารก็อยากคุม แต่แค่ฟังก็เหนื่อยแล้ว บ๋ายบายจ้า 555 โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:18:12:27 น.
โอ้ ลา ฉลาดมาก กลายเป็น ชาวนาโง่กว่าลาซะงั้น555
จริงๆ อาจจะเป็นเพราะ สัญชาตญาน การเอาชีวิตรอด ก็ต้องทำทุกวิถีทาง แล้วก็ดีใจด้วยเรื่องผลตรวจ ถึงแม้น้องหนอนจะเป็นกลุ่มเสี่ยง แต่ก็อายุยังน้อย ยังแข็งแรง ถึงเป็น แค่กินยาก็น่าจะหาย แต่ไม่เป็นดีกว่าเนอะ เรื่องวัคซีนนี่ ของ รพ.เอกชน นี่ง่ายดายมาก ไม่ต้องจอง ไป จ่าย จบ เลย สะดวกมากๆเลยเนอะ ส่วนเรื่องการกินนี่ คงต้องให้เวลากับร่างกายบ้าง ค่อยๆปรับกันไป แล้วน้องๆแมวเป็นไงบ้างเนี่ย ไม่พูดถึงเลยอะ ยังสบายดีอยู่ทุกตัวน้า ช่วงนี้คุณแม่เครียด สงสัยอดดูนกกันแน่555 โดย: multiple วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:19:00:08 น.
เมื่อก่อนพี่ก๋าชอบอ่านหนังสือของพระมิตซูโอะมาก
ท่านเขียนเก่ง มีทานเซ็นดีดีแทรกไว้เยอะ เรื่องลานี่พี่ก๋าก็เคยเอามาเขียนเป็นการ์ตูนหมื่นตาด้วยล่ะ ดีแล้วนะครับฉีดเข็ม 4 ถ้าไม่ฉีดเลยก็ต้องมาลุ้่นอาการตอนติดโควิดอีก ตอนที่มาดามกับหมิงติดโควิด พี่ก๋าก็ลุ้นหลายช็อตมาก มีเหมือนจะเป็นไข้ไปวัน ไอค่อกแค่กๆอยู่วัน ลุ้นมากๆ 5555 โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:19:22:39 น.
ดัีใจด้วยนะคราบ 6 วันรอดละ แต่ซัก 10 วันตรวจอีกทีนะครับ เพื่อความชัวร์สุด
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 2 เมษายน 2565 เวลา:20:00:47 น.
ผมเสียดายพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ที่สึกครับ แต่ถือว่าดีที่สึกก่อน ถ้ามีเมียก่อนแบบนั้นไม่ไหวครับ
ผมก็นึกถึงอุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามานะ แต่ก็อยากจะบอกพระเจ้าที่ส่งอุปสรรคต่างๆ เข้ามาเหมือนกันว่า เพลาๆ หน่อยเถอะท่าน อืม... ติดไม่ติดก็ช่างมันเถอะครับ พยายามรักษาตัวให้ได้มากที่สุด แล้วหาอะไรอร่อยๆ กินเข้าไปมันก็ช่วยได้ ผมสายเนื้อ เนื้อจะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:0:14:49 น.
เรื่องแรกเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นลากับชาวนาโง่แบบอาจารย์เต๊ะเลยครับ อ่านจบแล้วมีกำลังใจขึ้นอีกเพียบเลยครับ
ผมเป็นแบบคุณหนอนเลยครับ เดือนก่อนปวดหัว น่าจะกังวลว่าติดโควิดหรือเปล่า เพิ่งไปต่างจังหวัดกลับมารู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ เหมือนได้พักผ่อนด้วย แต่พอกลับมาต้องตรวจ ATK อีกละ 555 อาหารหน้าตาน่ากินมากครับคุณหนอน ปัญหามีไว้พุ่งชน สู้ สู้ โดย: The Kop Civil วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:5:52:16 น.
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านตะพาบบ้านนี้ อ่านนิทานแล้วชอบจัง
ใครบอกว่า ลาโง่ ลาในนิทานเรื่องนี้ฉลาดมากค่ะ แต่คนโง่น่าจะเป็นชาวนาจริงๆ อิอิ แต่ก็ได้ช่วยลาโดยไม่ตั้งใจนะคะ ขอให้พบกับควาสำเร็จในการทำการปรับโภชนาการเพื่อรักษาอาการเบาหวานนะคะ และดีใจด้วยค่ะที่ฉีดวัคซีนป้องกันโควิดไปแล้ว อย่าลืมกินยาพาราก่อนนอนนะคะป้องกันไว้ก่อนค่ะ โหวตตะพาบค่ะ โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:14:08:21 น.
สวัสดีครับคุณหนอน
ชอบนิทานคำสอนที่เอามาแชร์มากครับ และประทับใจกับประโยค ไม่ว่าจะมีวิกฤตใดเกิดขึ้นกับเราสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือรักษาใจของเราให้ดี และเอาใจช่วยเรื่องสุขภาพนะครับ ป.ล. ผมเองก็ตัดข้าวไม่ได้ ไม่งั้นเหมือนไม่อิ่ม อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 3 เมษายน 2565 เวลา:22:30:21 น.
|
BlogGang Popular Award#20
nonnoiGiwGiw
บทความทั้งหมด
|
อ่านตอนแรกยังนึกว่าชาวนาโหดมากเลยนะ ถึงขนาดจะฝังลาทั้งเป็น
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะ . .
ก็ . . ปัญหามีไว้ให้พุงชน . . อ่ะเนอะ . . "
ปัญหามีไว้ให้พุงชน ... ตก สระอิ หน่อยเดียว
ความหมายเปลี่ยนเลยนะ 555