ตามเด็กๆ ไปทริป .. อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย ( ตอนที่ 4 )
ออกจากวัดเจดีย์เจ็ดแถว ก็ไปต่อที่วัดนางพญาค่ะ
วัดนี้เราไปดูปูนปั้นกันค่ะ
ถึงแล้วค่ะ
วัดนางพญา
วัดนางพญาตั้งอยู่ในเขตกำแพงเมืองใกล้กับกำแพงเมืองด้านทิศใต้ในแนวเดียวกับวัดสวนแก้วอุทยานใหญ่ วัดหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
เจดีย์ประธานเป็นเจดีย์ทรงกลมก่อด้วยศิลาแลงสูงใหญ่ และมีสภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์ค่ะ ตั้งอยู่บนฐานประทักษิณ และมีบันไดขึ้นไปบนเจดีย์ด้วยค่ะ ซุ้มด้านหน้าบันไดทางขึ้นจนถึงภายในโถงเจดีย์ และสามารถเดินได้รอบโถง กลางโถงมีแกนเจดีย์ประดับด้วยลวดลายปูนปั้น มีซุ้มประดิษฐานพระพุทธรูปทั้งสี่ด้าน แต่ชำรุดไปหมดแล้ว
เดิมคงมีช้างปูนปั้นประดับสลับกับเสาประทีปปูนปั้น เหมือนกับที่วัดช้างล้อมค่ะ
วิหารก่อด้วยศิลาแลงมีมุขหน้า และมุขหลัง ผนังวิหารเจาะช่องแสง ผนังด้านทิศใต้มีลวดลายปูนปั้นที่สวยงาม ทำเป็นกึ่งมนุษย์กึ่งวานรกำลังวิ่ง แต่ชำรุดไปบางส่วน นอกจากนั้นยังทำเป็นรูปลวดลายพรรณพฤกษาและรูปเทพนม เป็นรูปแบบศิลปะอยู่ในสมัยอยุธยาตอนต้น
ตอนนี้ผนังวิหารเหลือแค่ด้านตะวันตกเฉียงเหนือด้านเดียว ก็เลยต้องทำหลังคาคลุมกันชำรุดมากไปกว่านี้ค่ะ
วัดนางพญา เป็นวัดที่มีลวดลายปูนปั้นงดงามมากค่ะ ปรากฏอยู่บนซากผนังวิหารด้านซึ่ง เป็นวิหารขนาดเจ็ดห้อง ภายในวิหารตามเสาทุกด้านมีเทพพนมและลวดลายต่างๆ ทำด้วยสังคโลกไม่เคลือบ
ปูนปั้นค่ะ ผนังด้านที่ยังคงหลงเหลืออยู่
ใกล้เข้ามานิด
อีกนิดค่ะ
เทียบกันค่ะ ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้องดิจิตัล
( ที่เพิ่งจะเอาของน้องสาวมาใช้หมาดๆ )
ส่วนภาพนี้ ถ่ายด้วยกล้องฟิลม์ ที่ใช้ทุกครั้งที่ไปทริปค่ะ
ชื่อ "
นางพญา" ที่เป็นชื่อวัดเล่ากันว่าหมายถึงนางพสุจเทวี ธิดาพระเจ้ากรุงจีน มเหสีของพระร่วงค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอตามไปเที่ยวคนนึงค่ะ
ชอบภาพผนัง
ดูขลัง ๆ ดีค่ะ