สองสาวเดี่ยวเที่ยว JaPan: อาตามิที่รัก เกียวโตเมืองเก่า ความเดิมตอนที่แล้ว สองสาวเดี่ยวเที่ยว JaPan: ฮาราจูกุ (อีกที) คอสเพลย์ แถมแผ่นดินไหวอีกตะหาก  กดอ่านจ้ะหวัดดีค่ะ วันนี้วันจันทร์แล้วค่ะ วันจันทร์ที่ 15 มีนาคม ที่เราจองที่พักที่ Ks house Kyoto ไว้ค่ะ เราตื่นเช้าตามปกติคือประมาณ 7 โมงครึ่ง (ซึ่งคือเมืองไทยตี 5 ครึ่ง อย่างที่เราตื่นอยู่ปกตินั่นแหละ) อาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้า ใส่คอนแทคเลนส์ (ซึ่งเป็นขั้นตอนที่ต้องประณีตบรรจงมากที่สุด ปกติเป็นคนทำอะไรเร็ว ๆ ใจร้อน) สัก 8 โมง เราอยู่ในห้องน้ำ ได้ยินเสียงคุ้น ๆ หัวร่อต่อกระซิก แม่เจ้าประคุณเพื่อนต้องกลับมาจากไปค้างกะหนุ่มมาแน่ ๆ ต่อมอยากรู้อยากเห็นเริ่มทำงาน ออกไปทักดีกว่า  แต่เดี๋ยวก่อน ต้องหมายเหตุซักนิดนึง เรื่องแบบนี้มันเป็นการตัดสินใจส่วนบุคคลนะคะ ใครจะไปไหนกับใครแล้วแต่ เราไม่ว่ากันเพราะถือว่าโต ๆ กันแล้ว แต่สิ่งที่ต้องระวังไม่ใช่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ นะคะ ต้องระวังเพราะเขาเป็นคนแปลกหน้านะคะ ออกจากห้องน้ำ คุณเพื่อนเห็นเราปรี่เข้ามาทันที เพื่อน : อิอิ (ท่าทางอยากเล่าเต็มแก่) เรา : จะเล่าอะไรก็เล่ามา เพื่อน : แบบแว่เมื่อคืน....... เรา : ไม่เล่างั้นไม่ฟังนะ (เราทำเป็นเล่นตัว จริง ๆ ก็อยากรู้เหมือนกันแหละวะ) เพื่อน : เดี๋ยวเด้ (เพื่อนดึงแขนไว้) แบบแว่ เราไปห้องเขามาแหละ เรา : แล้ว......... เพื่อน : ยังม่ามีไรกังน๊าาา เรา : อ้าว เพื่อน : แบบว่าทำอย่างอื่นอ่ะ แต่ว่าไม่มีไรกัน เรา : อ๋อ ... เออเราขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ (พอเข้าใจสถานการณ์แระ) เราจึงแต่งหน้าต่อ เพื่อนบอกขอมาม่าสองห่อนะ หิวอ่ะ (อ่านะ.....เมื่อคืนนน..) เราเลยบอกให้ต้มเผื่อเราด้วย แล้วก็กำชับว่าวันนี้เร็วหน่อยเราต้อง check out ไปเกียวโตแล้ว เพื่อนบอกอาบน้ำมาแล้ว ขอกินอย่างเดียวแล้วไปเลย (ทีวันเน้เร็วนะเมิง) ขณะเราเข้าห้องน้ำอยู่นั้น ได้ยินเสียงเพื่อนลอดเข้ามา "เธอ ๆ เมื่อคืนเราเจอหนุ่มญี่ปุ่นแหระ บลา บลา "  มิงายจริง ๆ เล่าไปทั้งหอเลย ใครผ่านมาก็เล่า เราแอบเห็นสีหน้าคนฟังแล้ว เอิ่มมม ฟังก็เพราะอยากรู้เหมือนเราอ่ะแหละ เสร็จกระบวนการ วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เกสเฮ้าส์นี้ ก่อนไปเกียวโต และกลับมาพักที่เดิม แต่ถามเพื่อนร่วมหอ คงไม่ได้เจอกันอีก ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกนะ  กับ คิโยมิ สาวจาก ฮากาตะ Sian สาวจาก ออสเตรเลีย และหนุ่มจาก เยอรมัน (คุยกันทุกวัน แต่จำชื่อไม่ได้ ชาร์ลมั๊ง ถ้าจำไม่ผิด) ระหว่างกินมาม่า ลีเดียมาพอดี เลยทักทายกันนิดหน่อยและบอกว่าจะไปแล้ว ลีเดีียถามเมื่อวานเจอหนุ่มไหม เรา : เจอ ๆ เราไปเทศกาลอาหารมาด้วย ไม่เห็นเจอเธอเลย ลีเดีย : &$&$*%*$*^% ทำไมเราไปไม่ถึงวะ โธ่ลีเดีย เดินออกจากสถานีเลี้ยวขวาเลี้ยวซ้ายก็ถึงแล้ว!!!! ชีได้ยินดังนั้นเลยไปเวิ่นเว้อกับเพื่อนเธอ เพื่อนตบเข่าผาง พูดเป็นภาษาเยอรมันแปลมั่วไปว่า ทำไปกรูไม่เจอวะ ของอย่างงี้มันเรื่องของเวรกรรมโยม  ขณะนี้เป็นเวลา เกือบ 9 โมงแล้ว พวกเราออกเดินทาง โดยเราขอฝากกระเป๋าใหญ่ไว้ที่หอพักก่อน อีก สองวันมาพักใหม่ เอากระเป๋าสำรองไป (ประสบการณ์ไปญี่ปุ่นสองครั้งแรกบอกว่า ต้องซื้อกระเป๋าเพิ่มตลอด คราวนี้เอามาอีก 2 ใบเผื่อเลย) ชาร์ลก็จะไปเหมือนกัน จะไปทางเหนือ เลยออกมาพร้อมกัน ชาร์ลขอซื้อซาลาเปาหน้า 7-11 ก่อน ป้ายหน้า 7-11 น่ารักดี  เรากับชาร์ลแยกกันที่สถานีอุเอโนะค่ะ และที่สถานีอุเอโนะนี้เอง เราสามาถเดินทางโดยชินกันเซ็นได้เลย และชินกันเซ็นนี้สามารถใช้เจอาร์ได้ด้วย แม่เจ้าาาาา คุ้ม....  เจอาร์พาสใช้ได้เฉพาะ ชินกันเซ็น โคดามะ (หวานเย็นจอดทุกป้าย) กับ ฮิคาริ (เร็วธรรมดา) ส่วนโนโซมิ (ด่วนโคตะระ)ใช้ไม่ได้ค่ะ วิธีใช้คือ ถือเจอาร์พาส เปิดหน้ายื่นใส่ จนท. แล้วบอกสถานที่จะไป เช่น "เกียวโต" อย่าใช้ศัพท์แสงให้มาก ตะแรกให้เพื่อนฝรั่งไปพูดให้ "could u tell me , How can we go to Kyoto บลา ๆ " ปรากฏเธองงค่ะ เกียวโตคำเดียวจบ พนักงานจะชี้ไปยังชานชลาที่ต้องการ เราเห็นรถไฟ ฮิคาริ เที่ยวที่รอมา ไม่ดูอะไรแระ กระโดดขึ้นโบกี้ 3 หาที่นั่งทันที  เอาตารางรถไฟมา JR PASS มา  เราจะแวะที่อาตามิก่อนนะคะ เพราะว่าเรามีลูกชิ้นเจ้าประจำ อร่อยล้ำเลิศ แม่ยังฝากซื้อขิงดองด้วย นี่คือหน้าตา JR PASS  แล้วเราก็ค้นพบว่า โบกี้ 3 เป็นโบกี้สูบบุหรี่ ที่อื่นเต็มหมดแล้ว เอาวะ อาตามิ แป๊บเดียว  ชมวิวกันนะ ว๊าาาว  เราชอบถ่ายรูปเวลานั่งรถ ถึงบางทีจะได้รูปไม่ดีบ้าง แต่มันทำให้นึกถึงตอนนั้นขึ้นมาได้อย่างดี "ที่นี่ สถานีโยโกฮามา....ท่านผู้โดยสารที่มีความประสงค์..." เอ้อ ไม่ใช่แระ นึกว่ารถไฟไทย อิอิ ที่ต้องมีคำว่า Shin-yakohama เพราะว่าเป็นสถานีชินกันเซ็นค่ะ มันจะมี โยโกฮามาเฉย ๆ อีกอันนึง เหมือน ชินโอคุโบะ กับโอคุโบะอ่ะค่ะ  ออกจากโยโกฮามา มุ่งหน้าไปอาตามิ นั่งเพลิน ๆ ดมบุหรี่ไปด้วย ถึงสถานี Odawara แล้ว (เอาวะ อีกนิดเดียว ชั่วโมงนึงมั๊ง)  เพลินไปไม่นาน ก็มาถึงแล้ว อาตามิที่รัก  อันนี้เป็นทางลงมาจากชินกันเซ็น ถ่ายย้อนขึ้นไป เพราะเดี๋ยวต้องกลับมาขึ้นรถไฟอีก  ป้ายโฆษณาก็ถ่าย อิอิ  ร้านขายของฝากที่อาตามิ  ตอนนี้เพื่อนเริ่มหน้าหงิก รบเร้าบอกอยากไปเกียวโตแล้ว บอกว่าตอนเช็คอินเกสเฮ้าส์ที่ เกียวโต บอกต้องถึงภายในบ่ายสี่ เราบอกตอนเราจองมันบอกให้ estimate time เฉย ๆ เราควรจะเชื่อคนอังกฤษเจ้าของภาษาหรือเปล่าเนี่ย (หรือควรจะตะหนักในความโก๊ะของมัน) เราบอกเพื่อน ขอมาซื้อลูกชิ้นหน่อยเดียว มันบอกกลัวเสียค่ารถเพิ่ม "อ้าวแล้วที่แกขึ้นมาทั้งหมดเนี่ยเสียตังรึเปล่า" "เปล่า" "ก็ JR PASS นั่นไง" "จริงเหรอ" ว่าแล้วเพื่อนก็กระโดดตัวลอย เออ กรูรู้แล้วว่าเมิงต๊องจริง หันหลังกลับมาจากบู๊ทขายของ เจอหลวงพี่ ท่าเดิม ที่เดิม แต่ไม่รู้รูปเดิมป่าว กะเมื่อสองปีที่แล้ว พี่ชายเคยบอกว่า รับปัจจัยทำบุญเหมือนกัน  เดินเลยจากหน้าสถานีมานิด เป็นโซนช้อปของฝากเลยค่ะ ประมาณ 20-30 ร้าน  มีแบบนี้ด้วย จับเพื่อนไปถ่ายซะ มันจะได้ไม่บ่น  นี่คือโรงแรมที่เอวิเคยไปพักคราวที่แล้วค่ะ ที่ Atami-onsen Shihomiya Ryokan (ปี 2022 ใช้ชื่อ Yuyado Ichibanchi ) (จองผ่าน booking.com ที่นี่ค่ะ)  มีที่อาบน้ำแร่อย่างดี อาหารอร่อย เสียดายที่คราวนี้มีเวลาแวะมาทักทายความทรงจำแป๊บเดียว อาตามิเป็นเมืองติดทะเล มีอาหารทะเลสด ๆ ขายเยอะแยะ และปลาหมึกตัวใหญ่มากกกกก  ใช้เวลาที่อาตามิเพียงครึ่งชั่วโมงค่ะ เพื่อซื้อลูกชิ้นแล้วก็ของกินกับข้าวต้มของแม่ มี JR PASS ก็ดีอย่างงี้ นึกจะแวะไหนก็แวะ ไฮโซวววว เนอะ สิบเอ็ดโมงกว่า เริ่มหิว คุณเพื่อนมันเข้าฟอร์มเดิมคือ ยังงกอยู่ และกินมาม่าไปสองห่อ แต่เราหิวแล้ว แวะซื้อ เอกิเบนดีกว่า (เอกิเบน - อาหารกล่องสถานีรถไฟ) ราคา 700 เยน คนขายบอกอันนี้ อิจิบัง ยกนิ้วโป้งให้ เพื่อนแปลให้เสร็จบอกอันดับ 1 (เพื่อนพูดญี่ปุ่นได้นิดหน่อย ---- ได้มากกว่าเราละกัน)  ข้างในเป็นแบบนี้ อุดมด้วยโภชนาการ กินแล้วไม่ผอมลงแน่นอน เราได้รถไฟไปเกียวโตเที่ยวประมาณ 11.45 ซึ่งคาดว่าจะถึงเกียวโตประมาณบ่ายสามครึ่ง เพื่อนบ่นหงุงหงิง กลัวไปไม่ทันสี่โมง (เมิงอยากถึงเร็วทำไมไม่ออก 7 โมงล่าาาา) อันนี้เป็นแผนผังที่นั่งชินกันเซ็นค่ะ ห้องน้ำอยู่ตรงไหน ตรงไหนมีตู้หยอดเหรียญ มีบอกค่ะ  เรากินข้าวอยู่ดี ๆ คุณเพื่อนไปปิ๊งหนุ่มบนรถไฟซะงั้น (เธอชอบหนุ่มญี่ปุ่นมากค่ะ)  กินกาแฟรถไฟดีกว่า (ลองของๆ) รู้ว่ามันแพง แต่อยากลอง 300 เยน ใบเสร็จได้รับเลย สมเป็นประเทศเทคโนโลยี  ชมวิวต่อ เราออกจาก อาตามิ มุ่งหน้าสู่เกียวโตแล้วค่ะ  วิวข้างทางเป็นชนบทมากขึ้น ที่ไหนสักแห่งแหละค่ะ  ถึงสถานีไมบาระ ...มันคือที่ไหนเหรอ  ถึงเกียวโตแล้ว เรามาด้วยรถไฟฮิคารินะคะ แต่ในรูปเป็นโคดามะ (หวานเย็น จอดทุกสถานี)  เจอป้ายโฆษณาที่สถานี เพื่อนกรี๊ดแตก (อีกแระ) Hiroyuki Sanada ขวัญใจคุณเพื่อน  ถึงแล้วจ้า สถานีเกียวโต  เอาแผนที่ไปดูให้ใจชื้นก่อน  ชมวิวสถานีเกียวโตกัน วันนี้ไม่ค่อยหนาว น่าจะประมาณ 10 องศา เลยมีอารมณ์ถ่ายรูปกันเยอะ  หอคอยเกียวโต  ป้ายโฆษณาที่สถานี  ที่นี่ สถานีเกียวโต  ตอนแรกว่าจะต่อ กิออน กับศาลเจ้าซายากะ แต่รูปเยอะมาก ยกยอดไปตอนต่อไปนะคะ  กดอ่านจ้ะ
ตามมาอีกแล้วค่ะ ไปเที่ยวเกียวโตด้วยคนนะ
โดย: kim_tiger
 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:19:24:10 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [