ชีพจรลงเท้า มาอัพใหม่อีกครั้ง หลังจากครั้งแรกนั่งพิมพ์ ๆ อยู่แล้ว พรึ่บ !! ไฟดับ !! อุตส่าห์พิมพ์มาซะยาวยืด หายหมดเกลี้ยงเลย เลยหมดอารมณ์พิมพ์ต่อ วันนี้ฝนตกทั้งวันตั้งแต่เช้า - สาย - เที่ยง - บ่าย - เย็น จนตอนนี้เที่ยงคืนก็ยังตก แถมตอนที่นั่งพิมพ์อยู่เนี่ยะก็ตกหนักมาก ๆ ไฟจะดับอีกมั๊ย น้ำจะท่วมมั๊ย เฮ้ออ หลายวันที่ผ่านมารวมทั้งวันนี้ เดินมาราธอนมากวันนึงน่าจะเกิน 10 กิโลขึ้นเลยนะ เริ่มตั้งแต่วันเสาร์ไปเจเจ ต่อด้วยพารากอน สยามดิสฯ MBK เดินกลับไปกลับมา ได้ของพะรุงพะรังมา 4 ถุงใหญ่ ส่วนใหญ่ก็เป็นของต้นแบบสำหรับทำร้านอาหารแหล่ะ วันนี้พอฝนหยุดก็ออกไปเซ็นทรัลเวิร์ล / ฟูจิมาร์เก็ตที่พร้อมพงษ์ ย้อนกลับมาพารากอน แล้วก็ปิดท้ายที่โรบินสันบางรักหน้าปากซอย พะรุงพะรังมาอีก 5 ถุงใหญ่เหมือนเดิม พรุ่งนี้ถ้าฝนไม่ตกลงมาตอนเช้า ก็ว่าจะไปเดินคลองถม - สำเพ็ง - เยาวราชอีก ก่อนบ่ายจะไป MBK กะ พารากอน เดินอย่างงี้ทุกวันทั้งกล้ามแขน กล้ามขาขึ้นแน่เลย ก่อนหน้านี้มีโปรเจคที่คิดไว้ว่าต้องทำแน่ ๆ อยู่ 2 อย่างคือ ร้านอาหาร กะ Hostel ยังไม่รวมถึงงานดั้งเดิมทางสายคอมพิวเตอร์เน็ตเวิร์คที่เกิดอาการ "เบื่อ" ขึ้นมาดื้อ ๆ ตอนนี้ปิ๊งไอเดียขึ้นมาอีกอันนึงเป็นการจัด Event กลุ่มย่อย ๆ เกี่ยวกับ Blind date ถ้าไม่ฟังเนื้อหาเลย บางรักเองเห็นหัวข้อแล้วก็ยังนึกไม่ออกว่ามันจะเวิร์คตรงไหน แต่พอได้ข้อมูลมาแล้วขอบอกว่าปิ๊งมาก ๆ เลย ต้นทุนแทบไม่มี กำไรดีอีกต่างหาก เดี๋ยวถ้ารวบรวมสรุปความคิดที่ยังกระจัดกระจายอยู่ให้รวบยอดแล้วจะมาเล่าให้ฟังนะ วันนี้ตอนเดิน ๆ อยู่เซ็นทรัลเวิร์ลโดนโทรตามโดยอดีตเจ้านาย เราก็นึกว่าเรื่องอะไร ปรากฎว่า ปรากฎว่า ... คุณเจ้าหน้าที่ออสซี่จากบล้อค "น้ำตานอง อาบสองแก้ม" แกบินมาเมืองไทยครับ ท่านผู้ชม !! ใช่แล้วครับ มาจิกตัวบางรักจะให้ไปทำงานให้ ซึ่งตอนแรกบางรักก็ปฏิเสธไปทางอีเมลล์แล้ว แต่คุณออสซี่แกก็ยังจะตื๊ออยู่อ่ะนะ จริง ๆ ก็ไม่เชิงว่าแกจะ want บางรักอะไรขนาดนั้นหรอก พอดีแกจะไปฮานอย แต่ต้องมาแวะกรุงเทพก่อนก็เลยหาเรื่องมาเจอ + สัมภาษณ์บางรักซักหน่อย ตอนแรกบางรักก็สงสัยว่ามันติดต่อมาได้งัย ตอนนี้ปริศนาก็กระจ่างหมดแล้ว อดีตเจ้านาย นายพลคนนั้น มันเอาบางรักไปขายนี่เอง 55 ก็ไม่ซีเรียสหรอกครับ ขำ ๆ แต่เรื่องที่ขำกว่าก็คือตอนที่คุยกะคุณออสซี่คนนั้น กับคำถามสัมภาษณ์ของแก จริง ๆ ก็คุยกันยาวเหมือนกันนะ ประมาณ 1 ชั่วโมงได้ บางรักยิ่งไม่เก่งอังกฤษอยู่ 55 คำถามส่วนใหญ่เป็นคำถามเชิงทัศนคติ แล้วก็ไหวพริบในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แบบที่ไม่มีคำตอบ ผิด-ถูกตายตัวหรอก เค้าอยากจะรู้ถึงความคิดอะไรของเรามากกว่า เรื่องที่ขำก็คือบางคำถามบางรักเจอมาตั้งแต่ 10 ปีก่อนจนป่านนี้มันก็ยังไม่เปลี่ยน อย่างเช่นคำถามที่ว่า "ในสถานการณ์ที่ฝ่ายตรงข้ามรุมเรา 10 ต่อ 1 จะทำอย่างไร" อ่ะ ไหน ๆ คุณผู้อ่านช่วยคิดคำตอบของตัวเองแล้วแสดงความเห็นหน่อยนะครับ อย่าแอบดูคำตอบของบางรักก่อนล่ะ เดี๋ยวจะโดน Dominate ทางความคิดไปซะ คำถามนี้เป็นคำถามที่ทำให้บางรัก ได้เดินเข้าวงการตั้งแต่ 10 กว่าปีก่อนเลยล่ะ อดีตเจ้านายบอกว่า มันชั่วร้าย แล้วก็ไม่เหมือนใครดี 55 ไม่รู้ว่าชมหรือด่ากันแน่ คำตอบของบางรักคือ "Change 10:1 to 11:0 then change again to 5:5:1 , Finally , that last 1 sweep all that still be remaining" แปลออกไหมเอ่ย 55 สรุปก็คือเปลี่ยน 10:1 ให้เป็น 11:0 แล้วเปลี่ยนอีกครั้งให้เป็น 5:5:1 ท้ายที่สุด 1 นั้นคือเราอยู่บนภูดูหมากัดกันแล้วเหลือเท่าไหร่เราก็ไปกวาดให้เกลี้ยง คำถามต่อมาเค้าถามว่าแล้วคุณจะทำงัยล่ะ อันนี้ตอบสั้น ๆ ทำนองว่า "ผู้เอาตัวรอดได้ .. ต้องปรับตัวไปตามสถานการณ์ การยึดติดกับแผนการที่วางไว้มีแต่รอวันตาย" เพื่อไม่ให้เป็นการให้เค้ารู้สึกว่าดีแต่ปาก เลยยกตัวอย่างไปซัก 1 แผนให้เค้าฟัง เป็นงัยบ้าง คงไม่เล่านะ มันยาวมาก ขี้เกียจจะพิมพ์ , คำถามอื่น ๆ ก็ออกแนวนี้ล่ะ มีคำถามว่าถ้าไม่อยากได้งานแล้วไปตอบคำสัมภาษณ์เค้าดีดีทำไม แกล้งโง่ไม่ดีกว่ารึ บางรักทำงั้นไม่ได้อ่าดิ เพราะอดีตเจ้านายแกไปนั่งคุมอยู่ ไม่รู้ว่าโปรโมทอะไรกันไว้มั่ง เรื่องของเรื่องไม่ใช่อะไรหรอก ไม่อยากเอาหน้าอดีตเจ้านายแกไปขายให้คุณออสซี่ คุณออสซี่เองก็พอใจกับการสัมภาษณ์นะ แล้วแกก็ถามว่าทำไมถึงปฏิเสธล่ะ ข้อเสนอไม่ดีพอหรอ ถ้าเป็นงั้นเค้าเพิ่มให้ได้นะ ตอนแรกหน่วยงานแกให้ต่ำ ๆ ไว้ก่อน เพราะไม่คิดว่าระดับของ Agent ในแถบ South East Asia จะมีความสามารถอะไรมาก บางรักก็บอกไปว่ามันไม่ใช่เรื่องของเงินหรอก แต่เป็นเรื่องของครอบครัวมากกว่า ดูเหมือนแกก็เข้าใจ แล้วก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่ถ้าเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็โทรหาแกนะ แล้วก็แยกจากกันไป คุณออสซี่ก็บินไปจิกหัวคุณเวียดนามที่ฮานอยมาทำแทนบางรัก พิมพ์ไป พิมพ์มาเริ่มยาว ตี 2 ครึ่งกว่าจะตี 3 แล้ว ฝนก็ยังตกหนักเหมือนเดิม ตกตอนนี้ก็ดีนะ มันนอนแล้วเย็นสบายดีโดยไม่ต้องเปิดแอร์ ขอทีกลางวันอย่าตก ไม่ชอบเดินไปไหนมาไหนแล้วต้องกางร่ม ลุยน้ำเฉอะแฉะ กางเกงเลอะหมด จริง ๆ ก็ยังไม่ง่วงเท่าไหร่ ก็คิดว่าจะยังไม่นอน เดี๋ยวลงไปข้างล่างทำไรนิดหน่อย พวกหั่นหอม หั่นกะหล่ำปลี หมักหมู บลา ๆ ๆ อาทิตย์หน้าคงได้ถ่ายเมนูซักทีนะ ไปละคร๊าบ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ วันนี้ทำงานแล้วขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ ปล. 1 ฉันเหมือนคนที่โดนเธอแทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ (แค่เพลงน่ะ ไม่มีอะไรหรอก)  ปล. 2 รักน๊าเด็ก ๆ ทั้งหลาย แต่ไม่แสดงออก  ปล. 3 พักนี้โดนค่อนขอดว่าหื่นเกิ๊น เพราะงั้นเลยงอน ไปดูรูปรถเต่าแทนละกัน ชิส์  
...แวะมาทักทายตอนดึกๆค่ะ ฝันดีนะค่ะ
 โดย: เพราะฉันห่างไกล
 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:2:05:58 น.ดีคะพี่ชาย
 แวะเข้ามาอ่าน อิอิ โดย: กิ๊ฟ IP: 58.8.47.183 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:10:06:30 น.
อะนะ
ไว้ค่อยคุยเรื่องออกแบบวันหลังล่ะกัน วันนี้ไม่มีอารมณ์อะ  โดย: ภรรยาท่านบัตโตไซ IP: 202.5.87.142 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:0:09:59 น.
...หวัดดีอีกครั้งค่ะ แฮะๆ จามาบอกว่า รบกวนให้ไปรับ Tag ด้วยคร้า คุณได้รับมรดกน่ะค่ะ
โดย: เพราะฉันห่างไกล
วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:19:50:52 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [