ชีวิตเรื่อยเปื่อยประจำวันนี้ วันนี้เข้านอนไปตอน 7 โมงเช้าได้ ตอนกลางคืนเดี๋ยวนี้นอนไม่ค่อยจะหลับ ก็เลยหาเรื่องทำนู่นทำนี่ไปเรื่อย ส่วนใหญ่ก็จะดูหนัง soundtrack ฝึกทักษะการฟัง เมื่อคืนก็ว่าจะหาหนังเก่า ๆ มาดูซักเรื่อง แต่ก็รู้สึกอารมณ์บ่อจอยเท่าไหร่ เลยไม่ดู นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่อย่างงั้น จนเช้าถึงได้หลับ เป็นอะไรที่น่ารำคาญมากมาย ตื่นมาราวเที่ยง เพราะมีคนเห็นแก่ได้บางคนโทรมาโวยวายเรื่องไม่เป็นเรื่อง พักนี้เจอคนจำพวกนี้บ่อยจนทำให้รู้สึกหงุดหงิด คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองมากเกิ๊น นึกภาพไม่ออกก็ให้นึกถึงการขับรถชนคน แล้วคนขับยังมาชี้หน้าด่าคนถูกชน ว่าเดินข้ามถนนภาษาอะไร มาขวางทางให้ชั้นชนแกได้ห๊ะ โวยวาย หยาบคายเข้า เรื่องของบางรักก็ออกแนวทำนองนี้แหล่ะ ครั้นจะไปด่ากลับก็เสียกิริยาเปล่า ๆ ก็นึกแผ่เมตตาในใจ พยายามทำให้อารมณ์เย็น ๆ ลงแล้วก็ลืมมันซะ สัพเพ สัตตา  หลังจากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัว ไปเดินเล่นเจเจ แล้วก็แวะไปหาเด็กเนยตามที่สัญญาไว้ ซื้อขนมไปฝากแล้วนั่งคุยกันนิดหน่อย ก่อนที่บางรักจะไปเดินชิวคนเดียวตามปกติ ไม่ได้อะไรกลับมาหรอก หมดเงินไปกับของกินบ้างนิดหน่อย ไม่มากไม่มายอะไร เจอร้านนึงขายไส้กรอกหลาย ๆ รส ติดป้ายว่าไส้กรอกดอนหวาย เข้าไปดูใกล้ ๆ มีรสเยอะมากจริง ๆ หมูรมควัน หมูกระเทียม ห่อหมก ผัดกระเพรา ฯลฯ ก็แปลกดี ซื้อมากิน 3 ชิ้น ชิ้นละ 12 บาท ขอบอกว่าอร่อยมาก ๆ เมื่อเทียบกับราคา คราวหน้าไปดอนหวายจะไปเดินหา แล้วซื้อกลับมาเยอะ ๆ ตุนไว้กินเลยทีเดียว เดิน ๆ ไปซักพัก แอ๊กกก Powdercan เดินมาแต่ไกล หลบ ๆ (หลบทำไมเนี่ยะ 55) ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าหลบทำไม มันเป็นไปตามสัญชาตญาณ 55 แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า ไม่ได้เจอนานแล้ว ดูคล้ำขึ้น อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้ แล้วก็เดิน ๆ ดูพวกจาน-ชาม กระเบื้องอีกซักพักก็กลับ ถึงบ้านประมาณ 5 โมงกว่า กลับมาถึงบ้านก็ซื้อน้ำสัมปั่นหน้าปากซอยมากินแทนข้าวเย็น 55 จะผอมไปถึงไหน พักนี้เริ่มกลับมากินข้าวได้มากขึ้น หลังจากก่อนหน้านี้เบื่ออาหารมาก ๆ ไม่อยากกิน แล้วน้ำหนักมันก็ลงมาเหลือ 69 อยู่ใต้ 70 เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ก็ดีนะ เลยไม่อยากให้มันกลับขึ้นไปอีก ก็เลยพยายามควบคุมเรื่องการกินซักหน่อย มานั่งเล่นเอ็มคุยกะเด็กแจมกะเด็กนุ่น เด็กนุ่นอยู่ดีดีมาบอกว่าขอเป็นเด็กในสังกัด ก็ขำ ๆ ตลกดี บอกไปว่า อ่าว ก็เป็นอยู่แล้วไม่ใช่หรอ ทำไมต้องมาขอเป็นอีกล่ะ เด็กนุ่นบอกว่า ไม่เอาแบบเดิม แบบจะเรียกบางรักว่าป๋ามั่ง เด็กนุ่นอยากเป็นอินู๋ 55 สรุปก็เลยมีอินู๋นุ่นของป๋า เพิ่มขึ้นมาอีกคน 55 กี่คนละเนี่ยะ เด็ก ๆ ช้านน 55  ข่าวฝากถึงใครบางคน อย่าพยายามมายั่วโมโห ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม อย่าสร้างภาพ อย่าดีแต่ปาก คิดถึงใจเค้าใจเราบ้าง มีความเป็นธรรมให้กันหน่อย ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ ถ้ายังไม่เลิกตอแยกะบางรัก   ปล. 1 ทะเล๊ ทะเล ใกล้เข้ามาแล้ว ฝนอย่าตก ทริปอย่าล่มเลยน๊า ขอเห๊อะ  ปล. 2 น.หนูขวักไขว่ กระโดดเตะ ต.เต่าหลังตุง กะ ป.ปลาตากลมกระเด็นเลย 55 ปล. 3 พรุ่งนี้ขอให้เก็บเช็คลูกค้าได้ จะได้หาของอร่อย ๆ กินซักที  ปล. 4 รักน๊าเด็ก ๆ ทั้งหลาย แต่ไม่แสดงออก 
 มาทักทายตอนนี้ไม่ทราบว่าตื่นหรือยังค่ะ อิๆ เห็นบอกว่า นอนตอน 7โมงน่ะค่ะ โดย: เพราะฉันห่างไกล
 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:12:55:47 น.เข้ามาอ่านบล๊อกพี่ที่ไร ต้องมีคนทำให้พี่อารมณ์บ่จอยจนพี่ต้องมาลงในนี้ทุกทีเลย >0<"
เฮ้อ...คิดแล้วก็เหนื่อยใจแทนพี่จิงๆเลย เด็กในสังกัดพี่มีเยอะขนาดนั้นเลยหรอคะ อิอิ นู๋เปลี่ยนเปงเด็กในสังกัดอีกคนดีมั้ยนิ คริคริ ล้อเล่นน่ะคะ เปงน้องสาวพี่ดีก่า (^0^) ไว้จะเข้ามาอ่านบ่อยๆนะคะ โดย: กิ๊ฟ IP: 58.8.47.204 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:9:14:36 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอโทษมากๆที่ไม่ได้บอกเลย
ใจร่มๆๆนะพี่...
คิดถึง..จริงๆๆ..