บราวนี่ อุดมสุข ฉันประคองเจ้าสี่เหลี่ยมชิ้นนี้ไปเข้าค่ายเก็บตัวในตู้เย็นเสียหลายวัน กว่าจะได้ฤกษ์ศุกร์สุข หอบหิ้วพาข้ามทางด่วน สี่แยก สัญญาณจราจร ป้ายบอกทาง หลักกิโลเมตรฯลฯ จนเดินทางมาถึงคนที่อยากให้ชิมตามตั้งใจ ไกลถึงเมืองชล
ของดีมีคุณภาพแบบที่โฟรเอสเคยสร้างสรรค์ยังมีอยู่จริง ...
บราวนี่ร้านอุดมสุขเป็นขนมไฮโซ ทีแรกวางแผนว่าจะประดิดประดอยเสิรฟพ่อพร้อมไอศกรีมวานิลลา เพื่อให้สมวิถีประณีตแบบเลินด้อน แต่ยกเลิกเสียกลางคันเพราะพอถึงบ้าน พ่อก็ทักทายว่า ร้อนจังนะ มันโหยอะไรหวานๆ...
พ่อชิมบราวนี่ไปสามคำแล้ว ยังรักษาฟอร์มไม่ยอมบอกสักทีว่าอร่อยไหม ได้แต่ถามว่านี่ชิ้นเท่าไร พ่อเดาว่ายี่สิบ (บระเจ้า !ฉันอุทานในใจ ศีลขาดอีกแล้ววันนี้) ฉันตอบอ้อมแอ้มว่าประมาณนั้นค่ะ พ่อพยักหน้าหงึกหงักและว่า สมัยพ่อเปียกปูนชิ้นละสตางค์ แผ่นโตกว่านี้อีก....
บราวนี่ตรงหน้ากลายเป็นอดีตไปแล้ว พ่อยิ้มจางๆ มันคือคำขอบคุณแบบนิ่งๆในแบบของพ่อ "กินแล้วต้องไปล้างฟันนะเนี่ย"พ่อว่า " ไม่งั้นไปยิ้มกับใคร จะกลายเป็นยิ้มไว้ทุกข์:)" ขอบคุณความสุขชิ้นเล็กๆจากร้านอุดมสุขที่นำพายิ้มจางๆของพ่อให้ฉันชื่นใจ
** ร้านเค้กอุดมสุข อยู่ในซอยติดกับกำแพงสถานทูตจีน ปกติเป็นคนไม่ทานของหวานเท่าไร แต่เค้กและเครื่องดื่มร้านนี้อร่อยดีค่ะ
แต่ก่อนตอนวัยรุ่นชอบบราวนี่มาก เห็นทีไหนซื้อติดไม้ติดมือตลอด
ตอนนี้ทานหวานไม่ค่อยได้แล้วครับ ห่วงสุขภาพ แหะๆๆๆ คุณอ้อยหายไปนานเลย ![]() สงสัยคงจะแพง หุๆๆๆ พ่อคงมีความสุขเนอะ ลูกสาวกลับไปคอยดูแล สุขใจกว่ารสบราวนี่ใดๆ โดย: bayesian
![]() อ่านบล็อกคุณน้ำอ้อยทีไร เป็นต้องเรียกรอยยิ้มได้ทุกทีสิน่า
![]() ![]() คุณน้ำอ้อยเล่าเรื่องได้น่ารักจริง ๆ รับรู้ถึงความผูกพันอันอบอุ่นระหว่างพ่อลูกได้เลยค่ะ ขอบคุณมากที่ทำให้ยิ้มได้กว้าง ๆ เลยนะคะ กดไลค์กับโหวตให้เหมือนเคยค่า ![]() โดย: haiku
![]() ![]() ขอโทษเพื่อนๆในบลอกที่หายไป นานบ้าง แป๊บๆบ้าง
การเขียนบลอกเป็นหนึ่งในความสุขของชีวิต แต่ภาระหน้าที่บางทีก็ทำให้เวลาคุณภาพของเราหายไปอย่างน่าตกใจค่ะ จะปรับปรุงตัวนะคะ (ก้มหน้านิ่ง คอตก 45 องศา) โดย: Love At First Click
![]() |
บทความทั้งหมด
|
เข้าซอยไปจากทางปากทางรัชดาฯ แล้วไงต่อคะ