4 . Roofless  sanctuary ใต้ร่มฟ้า

‘กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

วลีนี้ไม่ได้อยู่เฉพาะต้นประโยคของนิทานหรอก บางทีมันก็อยู่ในรายทางของสังสารวัฏ ’

ฉันกราบพระอจนะช้าๆ โบสถ์วัดศรีชุมไม่มีหลังคา แต่อยู่ในนี้กลับไม่ร้อน ฉันอาจคิดไปเองแต่ก็คลับคล้ายว่าเคยมาที่นี่หรือผูกพันมาก่อน

ฉันอาจเคยเป็นทหารมากราบพระเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ

อาจเป็นหญิงสาวมาไหว้ขอพรพระให้ลูกหายป่วย

เป็นคุณยายขายพวงมาลัยหน้าโบสถ์

เป็นเณรที่มาอาศัยหลวงพ่อบวชเรียน

เป็นนกที่เคยสร้างรัง ตรงซอกผนังโบสถ์

หรือเป็นต้นไทรที่เคยขึ้นในลานวัด เมื่อกาลครั้งหนึ่ง

ฉันอธิษฐานกับพระอจนะเงียบๆว่า หากสติปัญญายังพอเก็บเกี่ยวได้ สักวันจะเขียนหนังสือเกี่ยวกับชีวิต การเดินทาง เวลา และวัดศรีชุม

 5.  - Truth

Buddha image is here and there. The Truth, everywhere.

พระพุทธรูปอยู่ในโบสถ์

พระธรรมอยู่ในใจ

(พระพุทรูปปางสมาธิกลางแจ้ง ในอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย)

6. Wheel the world / เนิบน่อง

ท่องเที่ยวแบบเนิบช้า บนอานจักรยาน นอกจากจะได้บริหารน่องแล้ว ยังได้’ทอดน่อง’ด้วย

(คำเตือน - ไม่ควรใช้น้ำมันทอดซ้ำ เพราะน่องจะดำ  - - อ่านเจอในคอลัมน์เคล็ดลับแม่บ้านน่ะค่ะ จึงเรียนมาเพื่อทราบ เป็นห่วง… )

7 .Farewell / จากลา

Nobody fancies the moment of farewell. Sun-setting probably is an exception.

ไม่มีใครชอบโมงยามของการจากลา แต่ตะวันตกดิน คงเป็นข้อยกเว้น

(ซุ่มเงียบ รอคอย อุทยานฯเมืองเก่าช่างวังเวงเงียบเหงายามเย็น แต่เขาว่ากันว่าตะวันตกดินที่นี่แสนงดงาม พรานตะวันคนนี้เลยอยู่โยงรอได้จนถึงหัวค่ำ )