ระหว่างทางไปยังเมืองชนบทเล็กๆห่างจากไซง่อน

ฉันพบเห็นความขัดแย้งที่สวยงามมากมาย

รอบสุสานกลางทุ่ง ต้นข้าวกำลังเติบโต

บนดินระแหง ดอกไม้กำลังบาน

ในลูกมะพร้าวแห้ง กาน้ำกำลังร้อนได้ที่ (เกี่ยวกันไหม)

เราแวะเยี่ยมร้านขายสินค้าเกษตรแห่งหนึ่ง ฉันถามเจ้าของร้านชาวเวียตนามผ่านล่ามว่า ป้ายหน้าร้านเขียนว่าอะไร

เจ้าของร้านบอกว่าเขาเปิดร้านมาสามสิบกว่าปี เพิ่งมีคนต่างชาติเห็นและถามเขาเกี่ยวกับป้ายนี้เป็นคนแรก

ข้อความบนป้ายเป็นคำกลอนโบราณของเวียตนาม ใจความคือ ‘เมื่อเรามีข้าวเต็มชาม อย่าลืมผู้เหนื่อยยากที่ผลิตข้าวในชามนี้ให้เรา’

เย็นวันนั้น ฉันอ่านข่าวผ่านโซเชียลเนตเวิร์ก ชาวนาไทยฆ่าตัวตายเป็นรายที่เจ็ด จากปัญหาโครงการจำนำข้าว…

 Along the outbound trip to upcountry away from Saigon, I found many beauties in contrast juxtaposing from each to each. At an agri-shop where we dropped by, I was curious to know the meaning of the signboard in front of the shop. I was informed that it was kind of traditional ancient poem saying ‘when you are fed well with a full bowl of rice, don’t forget those who dedicate behind’

 Later that evening, Thai media reported the 7^th Thai farmer’s suicide according to non-payment from rice pledge program…