ภาษาจีนคำว่า วิกฤต นั้นมีที่มาจากคำว่า อันตราย และ โอกาสผสมกัน

วันนี้ฝนตกแต่หัวรุ่งในบางกอกและปริมณฑล น้ำท่วมหลายพื้นที่ อุบัติเหตุมหากาฬหลายจุด รวมถึงในอุโมงค์แถวออฟฟิศที่ฉันทำงาน ข่าวว่าชนกันถึงเก้าคันจส100 เตือนว่าทางด่วนขาเข้าติดหนึบทุกเส้นทาง ควรหลีกเลี่ยงมากถึงมากที่สุด

...

ข้อมูลทุกช่องทางล้วนน่าอ่อนใจ แต่ฉันมีภารกิจต้องเดินทางผ่านทุกเส้นทางที่ว่าเพื่อไปประชุม และมีสัมภาระมากเกินจะใช้บริการรถสาธารณะ

ทำใจไปขั้นแรกก่อน แล้วปล่อยใจคลานตามมวลมหาประชาพาหนะไปเรื่อยๆ ระหว่างทางกลั้นใจลองมั่วเส้นทางลัดดู มั่วไปมั่วมาปรากฏว่าไปได้ ถึงที่หมายเร็วกว่าที่กังวลใจไว้

ความรู้สึกเหมือนเด็กสายศิลป์ภาษาคิดโจทย์เลขยากๆในการสอบยู-เนตได้ ...

เหมือนตั้งใจจะทำข้าวผัด แต่วัตถุดิบขาด เลยพลิกแพลงทำข้าวโปะไข่เจียวหอมใหญ่แทนก็กล้อมแกล้มไปได้และอร่อยดีเหมือนกัน

รถติดคืออันตราย แต่ในวิกฤตจราจรมีโอกาส เส้นทางเล็กๆในเมืองสอนฉันว่าบางทีเราไม่ต้องตามกระแสหรือเชื่อGoogle mapมากนักก็ได้ ที่สำคัญจงเชื่อมั่นในสัญชาตญาณ ใครจะรู้ว่า อาจมีร้านเก๋ๆซ่อนอยู่ในถนนเส้นนั้น หรือประจวบเหมาะพบรักกับจ่าเฉยตรงสี่แยกหน้าก็เป็นได้
กทมเป็นเมืองน่าเบื่อ แต่ถ้าเรียนรู้เขาและยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น กทม ก็น่ารักดีเหมือนกัน (แล้วจะเลือกกทม หรือพี่จ่าเฉยดีล่ะนี่)