Blog No.11 : จอบส์ไม่ได้กล่าว .... "ผมประสบความสำเร็จอย่างมากในด้านธุรกิจหรืออาจกล่าวว่าชีวิตผมเป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของความสำเร็จ แต่นอกจากการทำงานแล้ว ผมไม่ได้มีความสุขนัก เพราะผู้คนชอบแชร์คำพูดที่ผมไม่เคยพูด (เห็นว่าไอน์สไตน์เองก็โดนบ่อยๆ)ถ้าคุณเคยติดตามเรื่องราวของผม น้องสาวของผมก็เคยให้สัมภาษณ์กับ the New York Times แล้วว่าคำพูดสุดท้ายก่อนตายของผมคือ "Oh wow. Oh wow. Oh wow." แต่คำพูดสุดท้ายที่คนไทยได้อ่านมันยาวเหลือเกิน ไม่ใช่แค่คำพูดสุดท้ายแต่หนังสือหลายเล่มก็ชอบอ้างผมไปประกอบเนื้อหาเอาผมไปอยู่ในชื่อหรือรูปที่หน้าปก (ผมสังเกตว่านอกจากผมก็จะมีไอน์สไตน์ กับ พระพุทธเจ้า ที่โดนบ่อยๆ) ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดแบบนั้น แล้วผู้คนก็ไม่เอะใจเลยว่าทำไมมีแต่คนไทยที่ได้อ่านโดยที่มันไม่เคยปรากฎต้นฉบับในบันทึกหรือหนังสือประวัติของผมเลย
ในขณะนี้ ผมกำลังนอนป่วยอยู่บนเตียงและพยายามรำลึกถึงชีวิตของผมที่ผ่านมาผมพบว่าความร่ำรวยที่ผมเคยภูมิใจ กลับไม่มีค่าอะไรเลยในช่วงสุดท้ายที่ผมกำลังจะตาย ในความมืด ผมมองเห็นคนกดแชร์คนกดไลค์ แล้วพอมีคนมาทักท้วงก็สวนกลับไปว่า จริงไม่จริงไม่สำคัญหรอกมันคือเรื่องราวดีๆสอนใจที่อยากแบ่งปัน หรือถ้าคิดว่าไม่จริงก็ไปหาหลักฐานมาซิทั้งๆที่จริงคนแชร์นั่นแหละควรมีหลักฐานประกอบเองไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ผมเพิ่งตระหนักว่า เฮ้ย อะไรวะทำไมคนยุคใหม่ไม่สนความจริงแล้วสนใจแต่ความรู้สึกดีๆที่ได้อ่านหรือรู้สึกดีๆที่ได้แชร์ หรือเป็นเพราะเราอ่านอะไรที่ถูกจริตหรือตรงกับธงที่อยู่ในใจก็ไม่รีรอที่จะเผยแพร่เพราะรู้สึกดีที่มีคนคิดเหมือนกัน
ใช่ เรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องราวดีๆมีข้อคิดสอนใจแต่มันเป็นเรื่องแต่งที่อ้างว่าเป็นเรื่องจริง แต่ เอาจริงดิ! คุณยอมรับการหลอกกันแบบนี้ได้หรือ คนรุ่นนี้ขาดแคลนกำลังใจ ขาดแคลนข้อคิดจนต้องยอมรับเรื่องโกหกกระนั้นหรือ ผมรู้สึกท้อแท้เหลือเกินที่คนรุ่นใหม่ใช้หลักกาลามสูตรกันน้อยลง ยินยอมโอบรับเรื่องไม่จริงเพียงเพื่อให้หัวใจเบิกบาน
การไม่ยอมหยุดพฤติกรรมแบบนี้คงจะทำให้คนรุ่นใหม่เหนื่อยมากขึ้นที่ต้องเสพข้อมูลมากมายจนคิดว่าตัวเองรู้มากแต่ความจริงไม่ได้รู้จริงแล้วต้องเหนื่อยเพราะเต็มไปด้วยข้อมูลมั่วๆมากมาย แล้วก็อาจกลายเป็นคนที่คิดวิเคราะห์ แยกแยก ได้น้อยลงเพราะรีบเชื่อทุกอย่างง่ายๆจนสมองส่วนนี้ไม่ค่อยได้ใช้งาน มือถือหรือคอมที่แพงที่สุดในโลกในมือคุณ คุณสามารถทำงานหาเงินมาใช้ได้ แต่สติในการใช้นั้นไม่มีใครมาทำแทนคุณได้ แต่เรามักจะรู้ตัวเมื่อสายเกินไปเสมอ เขียนๆมาชักยาว ปกติยาวไปเราก็มักจะไม่อ่านเอาเป็นว่านี่เป็นคำพูดสุดท้ายจริงๆแล้วนะ คืออย่าลืมไปลองหาหนังสือ เมื่อฉันลืมตาแล้วโลกเปลี่ยนไป(อีกครั้ง) มาอ่านกันผมอ่านแล้วประทับใจมาก ดูซิ เห็นมั้ย ผมไทอินขนาดนี้บางคนก็ไม่รู้นะ เพราะเคยชินกับเพจที่โฆษณาสินค้าแต่ไม่บอกตรงไปตรงมาแล้วพอคุณไม่รู้ตัวคุณก็กลายเป็นเหยื่อการโฆษณา ยิ่งมีรูปผมประกอบบทความด้วยคุณก็จะรีบแชร์
จงมีสติในการเสพสื่อในโลกยุคใหม่ให้มากๆนะครับพี่น้องชาวไทย #จ๊อบส์ไม่ได้กล่าว |
บทความทั้งหมด
|