:: Meeting Jeban.com ::

วันนี้ได้มีโอกาสไปมีตติ้ง หรือถ้าจะเรียกให้ถูกน่าจะเป็นงานเปิดตัวเวปไซต์ Jeban.com อย่างเป็นทางการมากกว่า
ไปถึงก็วิ่งปรู๊ดดด ขึ้นออฟฟิสไปปริ๊นบัตรเข้างานก่อน ปริ๊นอย่างดีลืมเอามาซะได้ ดีนะว่าออฟฟิสเราใกล้มาก ตึกติดกัน 5555555
ลงมาก็เลทไปราวๆ 15 นาที เดินขึ้นลิฟไปโผล่ชั้น 7 แล้วก็ต่อบันไดเลื่อนไปอีกชั้น แว๊บแรกที่เห็นก็คือ

คนเยอะมากกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดๆๆๆ อารายกันนี่ เค้าทำอะไรกันยังไง ตรงไหน วานบอกอิชั้นด้วย
แต่ไม่ค่ะ ผู้คนมากหน้าหลายตา ไม่รู้จัก ไม่คุ้น บางคนคุ้นก็เป็นคนดังกำลังถูกขอถ่ายรูป มั่วเองดีกว่าตรู

ก็ไปยืนต่อแถวมั่วๆ ที่หางแถวอันยาวเหยียด เจอคนนึงชื่อคุณแอน มาทักเราว่าต่อแถวนี้ทำไม ยังไง
เลยจับต่อแถวไปด้วยกัน เพราะไม่รู้เหมือนกัน 555 ได้คุยกันนิดหน่อย ขอบคุณนะค๊าที่เข้ามาทัก

แล้วก็มีคนนึงทักว่า เคยทำฮาวทูรึเปล่าคะ? จำได้ดูฮาวทูบ่อยๆ เป็นสาวคนนึง น่ารักจังเลย กล้าทักวาด้วย (^^)
ขอบคุณที่มาทักเช่นกันนะค๊า ปลื้มง่ะ เหอๆๆๆ ต่อแถวไปกว่า 10 นาที ก็มีนางฟ้ามาโปรด
เป็นพี่คนนึงถ้าจำไม่ผิด ใส่เสื้อผ้าซาตินสีเทา พี่เค้ามาชี้ทางสว่างให้เรา
มาบอกว่า เลข 1 - 3000 ลงทะเบียนตรงนี้เลย ไม่ต้องไปต่อแถว (วาเลขสมาชิก 63)
แง๊วว แล้วเรามารออะไร นานนมขนาดนี้เนี่ยยยย งืออ ขอบคุณมากเลยนะค๊า



ได้ถุงผ้ามาใบนึง น่าร๊ากกก เย่ๆๆ ไม่ได้ดูเลยมีไรในถุง รีบเข้างานดีกว่า เดินๆไป ไม่รู้จักใครเลย - -"
เจอเมย์ MeLaNi (เขียนงี้ป่าวน๊า) ก็ทักทายๆ วาจังๆๆ หวัดดีๆๆ ยิ้มๆๆ แล้ววาก็โทรศัพท์ต่อ
นนนี่มาแล้ว มีเพื่อนแล้ว ไม่เอ๋อแล้ว เย่ๆๆๆ พอนนนี่มาถึง อาหารก็เปิดให้เริ่มจัดการได้ทันที พร้อมๆกับน้ำ

แต่คนตรงอาหารน้อยมากเลย งานบนเวทีก็ยังไม่เริ่ม คนต่อแถวของแจก ยาวเหยียดมากกกกกกก
เลยได้หมูสะเต๊ะมากิน กับน้ำกระเจี๊ยบ ดับความหิวไปก่อน



ตอนหยิบหมูสะเต๊ะเจอ มุก ด้วย รู้จักมุกตั้งแต่อยู่เวปไดอารี่แล้ว มุกยิ้มๆทักทายวาด้วย
มุกน่ารักมากๆเลย ลุกส์หวานเจี๊ยบ ดีใจประหนึ่งเจอเซเลป 555

หลังจากหมูสะเต๊ะหมดแล้ว ก็เดินไปจะหาที่นั่งแถวเวที แต่ก็ เอ่อ .... ไร้วี่แวว ว่ามันว่าง
มีที่ว่างบ้าง แต่ก็มี กระดาษแบบสอบถามวางอยู่ ประหนึ่งว่า "จองแล้วเฟร้ยยย"
เลยเดินตัวลีบๆ ออกมานั่งตรงกล่อง สีหวานๆ ข้างๆบูท DHC กัน 2 คน
เดชะบุญที่ทั่วทั้งงาน มีจอ LCD TV ให้เห็นตรงเวทีด้วย เลยนั่งจ้อง ทีวีตรงนี้เอาแล้วกัน เมื่อยยยยยยย

หลังจากนั่งได้ซักพัก รู้สึกเหมือนว่า เอ่อ งานมันมีบูท เราควรไปเดินดูบูทหน่อยดีกว่า ทิ่งคุณชายเฝ้ากระเป๋า
วาก็เดินไปส่องตามที่อื่นๆ มีเคาท์เตอร์ให้ลอง ของเยอะมากๆ แต่คนไปลอง มากกว่า
มุงกันซะโอ้ว มองของแทบไม่เห็น หุหุ ถ้าใช้แล้วติดใจทำไงเนี่ย คิดซะว่า
เราไม่มีตังค์ซื้อยู่แล้วเลย เดินรอบๆเอาบรรยากาศแล้วกัน ปลอบใจตัวเอง อิอิ



แต่สินค้าเกาหลีน่าสนใจมากๆวนแถวนั้นบ่อย สงสัยจะได้ไปนมัสการเข้าซักวัน เมื่อปลอดคนขัดใจที่มาด้วยวันนี้

แล้วเดินไปเดินมาเห็นเค้ากรอกแบบสอบถามกันก็กรอกด้วย ได้ของมากระจุกกระจิก พอเป็นพิธี
แต่เรื่องลองใช้ดูอย่าหวังเลยแล้วกัน เดินไปเรื่อยๆก็ไปหยุดข้างๆเวที มุม(ยืน) ดีแหะ เลยได้เก็บภาพ
และยืนจ้องทีมงานตัวเป็นๆซักหน่อย



ป้าจีน เปรี้ยวได้อีกค่ะ พิธีกรแซวว่า พาสเทลตรงไหนคะเนี่ย Dress Code
ป้าจีนตอบว่า กางเกงไง จบข่าว !! .....
อ่อ ว่าไป เค้าก็ไม่ซีเรียสเรื่องชุดหรอกเนอะ ขาวดำ เยอะแยะเลย คนเยอะมากกกก

ทีมงานทุกคนบนเวที วาเคยเจอหมดแล้วที่งาน เวิคชอบ ลอรีอัล ยกเว้น คุณน้องแป๊ะ กับคุณแคนดี้ ที่เพิ่งเคยเห็นหน้า
แอบชอบคุณแคนดี้นิดนึง เค้าสัมภาษณ์ตลกดี ดูออกแนวจริงใจ ขำๆมากเลย เรื่องข้อมูลเซเลปอ่ะ
มีคนถามว่า รอบอกเท่าไหร่ น้ำหนักเท่าไหร่ คุณแคนดี้ก็ไปกูเกิ้ล มาตอบให้

แอบคิดถึงตัวเอง เหมือนที่รีวิวเสม็ดใน BluePlanet ที่พันทิบ
เกี่ยวกับ เสม็ด หลายครั้ง จนมีหลังไมค์ถามตลอด แต่บางอันก็เกินกว่ากูเกิ้ลจะช่วยได้
เช่น " คุณวาคะ จะไปเสม็ดเดือนหน้า ฝนจะตกมั๊ยคะ " แง๊ วาจะรู้ได้ไงล่ะคะ ถามกรมอุตตุฯ ดีกว่ามั๊ยคะ งือออ


หลังจากนั้น ก็เดินกลับไปหาคุณชาย ที่นั่งเหล่สาวๆอยู่ข้างๆบูท DHC เหล่อยู่คนเดียว BA ดัดฟัน ขำได้อีกค่า
ก็แบบ หูย คนเยอะเนอะ ไปต่อแถว DHC กัน แจกเป๋าใหญ่มาก อยากรู้ว่าในนั้นจะมีอะไรบ้าง
แต่ดูแล้ว ท่าจะยาว คุณชายนนนี่ รอนานแน่ๆเลย เลยดึงไปต่อแถวด้วยกัน
ระหว่างนี้ก็ ดูจอ LCD สลับกับเวทีไปด้วย



ผู้ชนะการประกวด How To ขึ้นเวทีแล้ว หลายๆคน เพิ่งเคยเห็นตัวจริง
คุณปลา (วันนี้ดูไฮโซวมากๆค่ะ) คุณบัวเผื่อน (เสียงแง๊วๆน่ารักมากเลย นึกว่าจะขรึมๆนะเนี่ย)
คุณแหม่ม กับน้องทรายเคยเจอที่เวิคชอปลอรีอัลเช่นกัน วันนี้สวยหวานทั้งคู่เลย
และสุดท้าย พี่ฝน สูงแล้วก็ผอมมากจริงๆด้วย พี่ฝนน่ารักจัง ถึงจะได้แค่แอบเหล่ไกลๆ จากเวทีก็เถอะ หุหุ

ระหว่างนี้ มีคนเดินมาจับแขนแล้วพูดว่า คุณ aiwa ใช่มั๊ยคะ จำได้
โอ้ววว ขอบคุณมากเลยนะคะ มีคนมาทักเราด้วยอ่ะ รู้สึกดีมากๆที่มีคนมาทัก
เพราะวาความจำสั้นมาก จำใครไม่ค่อยได้ พอจำได้ก็ไม่กล้าทัก (หลายคนเลย แง๊)


แต่ส่งยิ้มให้สาวหน้าคุ้นๆไปหลายคนอยู่ คุณนุ้ยด้วยเห็นแล้วเด่นมาก
เห็นแล้วอยากทักแต่ ไม่กล้าพอ แป่วว . . . . เขินๆๆ
เห็นคุณนุ่น หนีแม่ฯ ด้วย ตัวเล็กกว่าวาเกือบครึ่งแหน่ะ 555 เห็นกำลังง่วนกับการถ่ายรูปเลยไม่ได้ไปรบกวน แหะๆ

แล้วแถว DHC ก็ถึงเราสองคนซักที วาหมุนป้ายแล้วไม่ได้ สรุปก็คือ นนนี่หมุนอีกไม่ได้อีก
เลยต้องเชียร์หลีดเดอรืกัน T.T อายนะนั่น สุดท้ายก็ได้กระเป๋าเครื่องสำอางค์มา 2 ใบ



บอกตรงๆว่า ตอนแรกคิดว่าในกระเป๋าจะมี Tester อยู่บ้างเหมือนที่ได้แจกตอนสมัครสมาชิก
เลยไปต่อแถวยาวเหยียด (เชื่อว่าหลายคนก็คงคิดเหมือนกันว่ามันน่าจะมีอะไรในกระเป๋า)
สรุป มันมี กระจกอยู่อันนึง ที่ติดกับกระเป๋า แป่วว รู้แบบนี้ก่อน คงไม่ยืนปวดขาต่อแถวแน่ๆเลย
ไม่ได้ดูถูกของแจกนะคะ แต่เห็นเค้าต่อกันเยอะ นึกว่า ของแจกจะดีมาก มีหลายสิ่งอะไรแบบนั้น ตอนแรกว่าจะไม่ไปต่อแถวแล้ว กลัวกลับมา
แล้วมีคนมาบอกว่ามันเลิศมากแล้วจะทำใจไม่ได้ 5555

แต่เป็นกระเป๋าเลยไม่อยากได้ เพราะที่มีอยู่ก็ใช้ไม่ทันแล้ว ที่สำคัญคือ เมื่อยค่ะ ต้องเต้นหลีดอีกนะ 5555


เวลาผ่านไป ก็มีกิจกรรมกลางงาน คือ แต่งหน้าสดๆกลางเวทีเล็ก ตรงนี้คนเยอะมากเลย
ก่อนหน้านั้น มีแจกของก่อน เช่นหาเหรียญ พ.ศ. เก่าที่สุด ก็ได้รางวัลไป ใครจะสู้ได้ พ.ศ. 2500 ง่ะ

อีกอย่างคือ ใครมีเลขบนบัตร ปปช. คือ 2 8 0 ทั้งสามตัว ให้รับรางวัล 8 คน สรุป นนนี่มีครบทุกเลขเลย
แต่จะให้ขึ้นเวทีไปแย่งสาวๆ เกรงว่าจะไม่งามนะคะ 5555 เลยออกไปเข้าห้องน้ำดีกว่า



ตอนออกไปก็เลยได้ไปถ่ายรูปเล่นนิดหน่อยด้วย ป้ายหน้างาน น่ารักมากเลย หน้าห้องน้ำมีกระจกให้เล่น ขำๆได้อีก
แล้วก็ออกมาเขียนป้ายหน้างานซักหน่อย มีสีเทียนให้ละเลงกันตามชอบ
เราแอบเขียนที่กะจิ๊ดนึง เพราะเต็มหมดแล้ว สวยดีเหมือนกันนะนี่



เสร็จปุ๊บก็กลับไปนั่งในงาน คุณชายเริ่มหน้าบึ้งๆ เพราะความหิวโหย เลยเอาน้ำเปล่ามาปลอบใจ
แต่ก็ไม่ได้ผล เลยจำต้องลาจากงานไปกลางครัน ดูท่าทางจะไม่ใช่งานของคุณผู้ชายแม่แต่นิดเดียว
แต่ถ้า ให้รอข้างล่าง มีหวังโทรตามยิกๆแน่นอน เราก็ต้องแก่วๆ ในงานคนเดียวอีก
เลยไปหาอะไรเบาๆ รองท้องดีกว่า

พอเดินออกมาจากงาน หมุนไป หมุนมา ดูว่าจะกินไรกันดี ก็เจอ แอน เพื่อนสาวมัยมัธยม มางานจีบันเช่นกัน
ตะโกนเรียกแต่ไกลเลยทีเดียว อายมั๊ยคะ ไม่อายค่ะ กร๊ากกกกกกก ทั้งคู่เลย

ทักทายกัน 2 นาที ก็แยกย้าย ว่าไปก็สนุกสนานดีเหมือนกัน ถ้าได้มีเวลาคุยกะสาวๆซักหน่อยก็น่าจะดีเนอะ
เสียดายไม่ได้เจอหลายคนเหมือนกัน คือเค้าก็ไปงานเหมือนกัน แต่ไม่เจอเลย น้องจ๋า งี้

สรุปเลยได้ไปหม่ำๆที่ร้าน YAM & TUM จี๊ดจ๊าดดีค่ะกินร้านนี้ต้องเตรียมตัวเปรี้ยวล่วงหน้าเลย
สั่ง ยำผักบุ้งกรอบ ลาบมาม่า แล้วก็ ข้าวเหนียวไก่ย่าง 1 ชุด
แต่ถ่ายรูปได้ 2 จาน ก็หันไปเห็นป้ายห้ามถ่ายรูปพอดี แป่ว ขอโทษค๊าบ



อิ่มแล้วก็ไปต่อที่ Swensens ดับความเปรี้ยว ถ้าไม่ได้อะไรหวานๆต่อจากการกินร้านนี้จะไม่ไหวเลย

ว่าจะกลับไปที่งานอีกครั้ง เพราะงกขอรางวัล นั่น!! พูดความจริงอีก 5555555
จริงๆอยากอยู่จนจบงานก่อน ค่อยลงมาหาอะไรกินทีเดียว แต่ ตาคุณชายนนนี่
ทำหน้าบอกบุญไม่รับมากๆ คราวหน้าคงต้องฉายเดี่ยวแล้วล่ะ ขัดใจที่สุด
งอนกันราวๆ 10 นาทีก่อน เดินลงมาข้างล่าง เสียดายเหมือนกัน ไหนๆก็ถ่อมาแล้ว
คือ ออกมาตอนกลางงาน น่าจะมีกิจกรรมอะไรมากกว่านี้ ราวๆนั้น เพราะเห็นมี Lucky Code ด้วย

แต่ก็นะ นนนี่บอกว่า งานเลิกแล้วล่ะ 5 โมง กลับเหอะ
แล้วก็เลยมุ่งหน้า ออฟฟิสอีกครั้ง เอาของที่โยนๆไว้ เก็บเรียบร้อยเตรียมกลับบ้าน
แอบถ่ายรูปเล่นนิดหน่อย เห็นสาวๆใส่เดรสกันเยอะ เลยลองดูว่า สาวขาใหญ่ ตัวใหญ่แบบวา จะบานแค่ในไหน


สรุป บานมาก - -"
ตอนเช้าใส่เสื้อตัวนี้มามีตติ้ง แต่เอาสีม่วงมาด้วยอีกตัว มาใส่เป็นเพื่อน นนนี่ สีหวานไปกลัวนนนี่เหวอๆ
สรุป นนนี่มั่นใจค่ะ ม่วงหวานเจี๊ยบก็บ่หยั้นเลยทีเดียว อุอุ ดีมาก

ที่ตึกออฟฟิสเจอพี่แอนด้วย มามีตติ้งเช่นกัน แต่ก็ไม่เจอกันในงานเหมือนเดิม (เจอ 3 แอน แล้วค่ะวันนี้)
ฝนตกกระหน่ำมาก ตอนกลับบ้าน เดินบนสกายวอค ยังเปียกเลย ทำไปได้เน้อ



กลับถึงบ้านแงะถุงมาดู เอ๊ะเราไมไม่ได้ ห่อๆ คลีนิคหว่า แต่ก็ช่างเถอะ ได้กระดาษซับมัน ลิมิเตดก็ดีใจเหนือสิ่งอื่นใดแล้วจ้า
อันอื่นไม่ค่อยสนเท่าไหร่ กระเป๋าผ้าก็ยังไม่สนเท่า กระดาษซับมันเลย อุอุ



แล้วก็ของ ที่ได้แจกตามบูท ที่ไม่ต้องรอนานเท่าไหร่ ทั้งหลายแหล่



งานหน้า หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกในงานมีตติ้ง ที่เล็กกว่านี้หน่อย อิอิ บ๊าย บายจ้า

Create Date : 18 สิงหาคม 2551 Last Update : 25 สิงหาคม 2553 16:38:32 น. Counter : 1958 Pageviews.		17 comments
Share Tweet