LEVEL UP!!!...2
กลับมาพูดเรื่องบุคลิกและตัวตนที่ฉันเป็นก่อนฉันสับสนมาทั้งชีวิตนะ สุดท้ายฉันจบความสับสนด้วย ความเป็นธรรมชาติฉันเกิดมาเพศไหนก็คือเพศนั้นแหละ ที่เหลือมันเป็นสิ่งที่ถูกหล่อหลอมขึ้นมาภายหลังฉันคิดและทำความเข้าใจกับสิ่งที่ฉันเป็น สำคัญที่สุด ฉันไม่ต้องการให้ม้าช็อคน่ะเมื่อฉันตัดสินใจได้ ไม่นานหรอก จักรวาลก็ทำให้ฉันประหลาดใจฉันได้เจอผู้ชายคนที่กลายมาเป็นสามีของฉัน คนที่ไม่เคยขอให้ฉันเปลี่ยนอะไรไม่ว่าเรื่องไหน มีแต่ฉันที่เรียกร้องเขาตลอดมา... ฉันกลับไปประจำแผนกเดิมหน้าที่ใหม่ เลขาบอส บอสคนนี้จะว่าไป จักรวาลส่งเขามาเพื่อพัฒนาฉันรึเปล่าก็ไม่รู้เพียงแค่ชื่อของบอส ก็เป็นบทเรียนอย่างหนึ่งละ บอสอายุน้อยกว่าฉันจบด๊อกเตอร์...บอสมาถึงปุ๊บ ก็ไฟแรงมาก สั่งโน่น เปลี่ยนนี่ เยอะนะ จำไม่ได้ฉันเป็นเลขาที่สบายมาก ตอนดูหนัง บรรดาเลขาจะต้องแจ้งบอสว่าวันนี้ เวลานี้ต้องเจอใคร ทำอะไร ฉันไม่ต้องทำอะไรอย่างนั้น เขาจัดการเองหมด ...ฉันทำงานด้านข้อมูลสินค้าเมื่อบอสจะสั่งซื้อ ฉันมีหน้าที่เตรียมตัวเลขให้เขาตัดสินใจซึ่งเขาแนะแนวว่าต้องใช้เครื่องมือไหน แล้วก็พิมพ์เอกสารแจกจ่ายเซลส์ ฉันทำงานแข่งกับบอสเพราะเวลาของบอสมีค่ามาก แต่บอสสั่งของถี่กว่าก่อนที่เขาเข้ามาหลายเท่าตัวนัก และฉันต้องทำเพียงคนเดียว(บอสยังแนะให้ฉันไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มด้วย แต่ฉันไม่พร้อมเอง)บางทีต้องทำงานอื่นด้วย ฉันจึงต้องพัฒนาวิธีทำงานตัวเองให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด พลาดไม่ได้เลยด้วยความที่ฉันไม่ชอบการตรวจสอบงานที่ตัวเองทำนะ เสียเวลาและน่าเบื่อฉันจึงตรวจมันขณะที่ทำเลย เพราะฉันพิมพ์งานไม่เร็วตาต้องมองแป้นตลอด(ทุกวันนี้ยังเหมือนเดิม) ดังนั้นเมื่อพิมพ์ผิด จะรู้ทันทีฉันจะตรวจซ้ำเฉพาะเรื่องที่ผิดไม่ได้ ส่วนอื่นถ้าไม่คอขาด ฉันปล่อยผ่าน...ถ้าบอสไม่เข้าบริษัทฉันก็แทบไม่เหลืองานทำ ฉันไม่ชอบนั่งเฉยๆ จึงหันไปช่วยงานคนอื่นถ้าไม่มีอะไรทำก็เหมือนเดิม หาทางพัฒนาตนเองผ่านการทำงาน ตั้งแต่กลับมาอยู่แผนกเดิม ฉันพยายามเลิกงานตรงเวลามากนอกจากว่าวันไหนบอสฉันทำงานดึก ฉันจะอยู่สแตนบาย (ยกเว้นกรณีที่เขาไม่ต้องใช้ฉัน)ฉันเคยทำงานพลาดมั้ย มีสิ มีครั้งหนึ่งที่กลับดึกสุด ฉันไม่ได้ปิดเครื่องคอมพ์บริษัทตามขั้นตอนวันรุ่งขึ้นดวงแตก ฮาร์ดดิสพัง แม้จะกู้คืนกลับมาได้ แต่ข้อมูลหายไปบางส่วนฉันโดนต่อว่าจากหัวหน้า วันนั้นยังโดนซ้ำอีกหลายดอก ฉันข่มใจ ทำผิดพลาดไปแล้วก็ต้องแก้ปัญหา ไม่ว่าจะออกไปวิ่งซื้ออุปกรณ์ใหม่ กลับมาคีย์ข้อมูลที่หายไปฉันทำทั้งแผนกเดือดร้อน แต่ฉันหงุดหงิดที่ถูกตำหนิซ้ำ ชี้ผิดรอบเดียวพอแล้วที่เหลือมันประจานกัน ก็เห็นๆว่าไม่ได้เฉยๆทองไม่รู้ร้อนซะที่ไหนจนเมื่อทนไม่ได้เลยสวนไปรอบหนึ่ง ฉันไม่ได้จะเอาชนะอะไรนะก็แค่ปกป้องตัวเองเท่านั้น พวกเราช่วยกันแก้ปัญหาที่ฉันก่อไว้วันนั้นทำงานดึกที่สุด วันรุ่งขึ้นฉันยังปรับอารมณ์กับหัวหน้าไม่ได้เลยลาหยุดวันนึง โดนหักเงินด้วย...หลังจากนั้น ก็ไม่มีอะไร(อาม่าฉันหมดอายุขัยช่วงที่ฉันทำงานที่นี่) ฉันผ่านการปรับเงินเดือนทั้งหมด 3ครั้ง จากเริ่มต้น 9,000 เป็น 10,500เมื่อพ้นโปรและ 12,000 ช่วงอยู่หน้าร้าน ฉันจัดการโดย เก็บเข้าบัญชี ออมเดือนละ 5,000 บาทช่วงแรกฉันไม่ได้ให้เงินม้า ฉันบอกว่า ฉันไม่มีเงินเก็บเลย ฉันขอเก็บเงินก่อนนะพอเงินเดือนปรับเป็น 12,000 ฉันจึงให้ม้าเดือนละ 2,000 พอฉันเริ่มมีแฟนมันเริ่มมีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมา บวกกับอยากให้เงินม้าได้มากกว่านี้จึงเริ่มตั้งความหวังกับการปรับเงินเดือนครั้งใหม่ ...ฉันพัฒนาตัวเองผ่านการทำงานที่นี่ ฉันได้รับคำชม ได้รับการยอมรับในระดับหนึ่งในฐานะที่เป็นคนมีประสิทธิภาพฉันเริ่มหวังว่าสิ่งนี้จะแปรเปลี่ยนเป็นการขึ้นเงินเดือนในอัตราที่เหมาะสมตอนนั้นฉันก็มีตัวเลขในใจ และเข้าข้างตัวเองนะว่าสมควรได้รับเมื่อถึงฤดูการปรับเงินเดือน ฉันยังได้ไม่ถึงหมื่นห้าเลย ประจวบกับเฮียฉันเริ่มคิดทำธุรกิจอีกครั้งฉันจึงแจ้งหัวหน้าว่าจะลาออกฉันคิดว่าหัวหน้ารู้ว่าลึกๆฉันไม่พอใจกับการปรับเงินเดือน ฉันถูกบอสที่ดูแลเรื่องนี้เรียกคุยเธอเสนอขึ้นเงินเดือนให้ ฉันยืนยันความตั้งใจอีกครั้ง ฉันรู้ว่าการขึ้นแบบนี้ไม่เป็นผลดี ถ้าฉันกล้าหาญกว่านี้ฉันควรเหตุผลว่าทำไมฉันสมควรจะได้รับเงินตามที่ฉันต้องการด้วยการอธิบายสิ่งที่ฉันทำตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่นซึ่งน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมกว่า...ฉันอยู่บริษัทจนครบเดือนหนึ่งคือถ่ายทอดประสบการณ์ให้คนที่มาทำงานใหม่สองเมื่อวางตัวไว้ว่าใครจะต้องมาทำงานต่อจากฉัน ฉันถ่ายงานและสอนเทคนิคการทำงานที่ฉันทำมาตลอด หลังจากลาออกมาพักอยู่บ้านบอสให้คนมาตามฉันกลับไปทำงาน ฉันปฏิเสธอีกครั้ง...ในจุดที่ฉันทำ เมื่อไม่ใช่ฉันบอสต้องมีเลขาใหม่...ได้ยินมาว่า เลขาคนนี้ต้องมีผู้ช่วย...
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2560 |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2560 22:19:22 น. |
|
1 comments
|
Counter : 533 Pageviews. |
|
|