Bloggang.com : MaThilDra : จดหมายถึงนายแอ๊ด

จดหมายถึงนายแอ๊ด

ป่านนี้เป็นไงบ้างเนี่ยที่ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว

ตั้งแต่แยกย้ายไปเรียนมหาลัยต่าง ๆ ก็ไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

มีติดต่อกันครั้งสุดท้ายทางโทรศัพท์ ก็วันใกล้วันสอบวันสุดท้ายก่อนจะจบรับปริญญา

แอ๊ดเอ้ย เจอกันครั้งแรกตอนสมัยขึ้นเรียน ปวส

จำได้ว่า เเห็นครั้งแรก ไม่ชอบขี้หน้านายมากเลย ไม่ถูกชะตา

ขี้อวด ขี้โวยวาย พูดจาเสียงดัง พูดจาไม่เคยเกรงใจใคร

แต่ไป ๆ มา ๆ ไม่รู้ว่าสนิทกะนายได้ยังไง อาจจะเป็นเพราะกลับบ้านทางเดียวกันมั้ง

จำได้ว่า นั่งสามล้อกลับบ้านไปด้วยกันทุกวันเลย กลับมานั่งกินข้าวแถวบ้านนายก่อน แล้วก็กลับมาพักที่บ้านนาย

นั่งฟังพ่อและแม่นายสนทนากันตามประสาครอบครัวที่น่ารัก

พ่อและแม่นายเป็นคนที่ขี้เล่นมากเลย

จะจำแม่นายสอนนายเสมอก่อนที่นายจะขับรถออกไปเที่ยวว่า(ปกติแกจะไม่ค่อยขับรถไปโรงเรียนอยู่แล้วตอนสมัยเรียน ปวส.เพราะบ้านอยู่ใกล้) "จะช้าจะเร็วก็ 5 นาทีนะ"

ส่วนพ่อนายหน่ะเรอะ ตลกมาก ๆ เลย จำมุขไปได้หลายมุข อย่างเรื่อง เซ็นทรัลชิดลมเก่า ตอนที่ไฟไหม้ แกเล่าว่า ดับไฟทั้งวันทั้งคืนยังดับไม่ลง สงสัยดับไฟไปด้วย เหยาะน้ำมันลงไปด้วย

จนมาเรียนอยู่ มหาลัย บ้านอยู่ไกล ก็ต้องขับรถไปเรียน ก็ต้องอาศัยรถนายไปด้วย นายก็มารับมาส่งเราทุกวันเลยนะ จนเพื่อนที่มหาลัยคิดว่า นายเป็นพี่ชาย หรือเป็นคนขับรถให้หรือไงวะ

ตอนอยู่มหาลัยนี่ นายเป็นคนเนื้อหอมเลย แม้กระทั่งสาว ๆ ก็มีมาติดพันหลายคน (ไม่เหมือนตอนสมัย อยู่ ปวส.เลยเนอะ)

ได้เที่ยว กิน นอน หรือแม้กระทั่งเกือบไปตายด้วยกันตอนที่ไปเที่ยวหาดใหญ่(ไปงานศพพ่อเพื่อนด้วยแหละ)ด้วยกัน ขณะที่เดินทางเจอรถกินเลนสวนมาขณะที่ขึ้นสะพาน ตอนนั้นตูก็ใจหายเหมือนกันเกือบจะเอาชีวิตไปทิ้งเหมือนกัน ยังจำคำพูดนายด่าพวกมันได้เลย"ไอ้พวก...... ขับรถไม่มีหัวคิดเลย!!!"

ยังจำได้เลยขณะที่เดินทางกลับบ้านจากที่ไปเที่ยวหาดใหญ่นั้น ระยะทางถ้าจำไม่ผิดประมาณ เจ็ดแปดร้อยกิโล นายขับคนเดียวมาตลอดทั้งวันทั้งคืนไม่ได้พักเลย เพราะเพื่อนในรถไม่มีใครขับรถเป็นเลย!!!(รวมทั้งเราด้วย

) แต่นายไม่บ่นเลยสักคำเดียว

และครั้งนั้นเป็นการเที่ยวด้วยกันกะนายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะย้ายมหาลัยเรียนที่อื่น

ตั้งแต่คบกะเพื่อน ๆ มา นายเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเลย ใจใหญ่เทียบกับเพื่อนหลาย ๆ คนแล้ว ไม่เคยเอาเปรียบเลยสักครั้ง ไม่มาคิดเล็กคิดน้อยให้น่ารำคาญใจ ไม่เคยพูดจาเกทับ แข่งขัน หรือพูดอะไรให้เสียความรู้สึกหรือเสียน้ำใจเลยสักครั้ง(ทั้ง ๆ ที่ดูจากบุคลิกท่าทางลักษณะภายนอกนายน่าจะเป็นคนอย่างนั้นนะ

) ถ้าเทียบกับคนอื่น ๆ หลาย ๆ คนที่เคยพูดให้ร้ายนายตั้งหลายครั้ง แต่เราเห็นนายเป็นคนดีคนหนึ่งเลย

ตั้งแต่นั้นมาก็มีโทรศัพท์ติดต่อกัน(ส่วนมากนายจะเป็นฝ่ายโทรมา) จนมาครั้งสุดท้ายก็ได้บอกมาตั้งแต่ต้น และหลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย

และเมื่อไม่นานมานี้ ก็มีโอกาสได้ผ่านแถวบ้านนาย และลองไปแวะดู ปรากฏว่า "นายได้ย้ายบ้านไปแล้วนี่" และเบอร์โทรศัพท์ที่เคยให้ไว้ทั้งที่บ้านและมือถือ ก็ใช้ไม่ได้แล้ว ถามเพื่อน ๆ ก็ไม่มีใครติดต่อนายได้เลย

ป่านนี้นายอยู่ที่ไหน เป็นยังไง บ้างเน้อ แต่อยากให้รู้ว่า ก็ยังมีเพื่อนที่เขียนบล็อคนี้ ที่ไม่ลืมนาย และ คิดถึงนายเสมอ.................

Create Date : 15 มิถุนายน 2550

Last Update : 15 กรกฎาคม 2550 17:52:09 น.

5 comments

Counter : 741 Pageviews.

ย่องๆๆมาเจิมก่อนแล้วค่อย อ่านได้ปะ.. 5555..งานเพิ่งเสร็จ เลยรีบมานั่งเพิ่มฟามอ้วนอานะ

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:13:22 น.

อืมม น่าเสียดานเนอะที่ม่ายเจอ นายแอ๊ด แล้วอะ

ว่าแต่นายแอ็ดเนี่ยเป็น .... กะตะเองอะป่าวอะ..เอิ๊กๆๆๆ ล้อเล่นๆๆๆ

..วันนี้ทำงานล่วงเวลากันเพราะอยากกลับกันมาก ตกลงคงได้กลับไม่พรุ่งนี้ก็มะรืน เย้ๆๆ

ดีจายจะได้กลับบ้านสะที่ คิดถึงเครื่องคอมที่บ้าน คิดถึงเน็ตที่ต้องจ่ายแพง คิดถึงเจ้าแม็คกับแองเจิ้ง

คิดถึง นายด้วยละกันเนอะ..เดี๋ยว งอน เป็นสาวก้นโด่ง ให้เราอีก เอิ๊กๆๆ

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:18:39 น.

ป่านนี้ยังสบายดีค่ะ.............อ้าวไม่ใช่แกงส้มเหรอ..5555

โดย: แกงส้มชะอมกุ้งใส่ผักบุ้งนิดนึง (น้องแกงส้ม

) วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:00:09 น.

อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนขึ้นมาเลยค่ะคุณโพสต์ มีหลายคนที่หายไปแบบติดต่อไม่ได้ ปุ๊กเองก็ย้ายบ้านด้วยง่ะ

ถ้าเพื่อนได้มาอ่านบลอคนี้เขาคงจะดีใจนะคะ

ปล.ภาพอาหารที่ทำน่าทานมากก ชอบผัดผักอ่ะค่ะ ไม่รู้ทำไมแบบโฮมเมดมันมักจะอร่อยกว่าร้านข้าวแกงเนอะ

โดย: Hobbit

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:21:02 น.

ผมคิดว่า ที่โฮมเมดอร่อยกว่าตามร้านขายข้าวแกงทั่วไป มันอยู่ที่ความตั้งใจในการทำอาหารและใส่ใจในการเลือกวัตถุดิบ

โดย: postmaker

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:4:01:52 น.