Group Blog All Blog
|
ความทรงจำในวัยเยาว์สู่ความทรงจำของความรัก ในบรรดาความเป็นโรแมนซ์ เราชอบพล๊อตแนวเพื่อนสมัยเด็กๆ ที่โตขึ้นกลับได้มารักกันมากที่สุด ก็เรามองว่าความรักมันไม่ได้สปาร์กเพียงแค่มองหน้า แต่ต้องมาจากความผูกพัน ยิ่งรู้จักกันดีตั้งแต่เล็ก พอได้มารักกัน เราว่ามันโรแมนซ์จะตาย ถ้าว่าโดยหลักการแล้ว ความชอบนี้อาจได้จากอิทธิพลของหนังสือการ์ตูนผู้หญิงที่เคยอ่านเมื่อสมัยเด็กๆ การ์ตูนที่ดังๆ ก็มีที่ใช้พล๊อตนี้อยู่ไม่น้อย เช่น จอร์จี้ที่รัก เป็นต้น แต่ที่เราชอบมากที่สุด คงเป็นเรื่อง นี่แหละความรัก ของ ฮิคาวะ เีคียวโกะ ก็เรื่องนี้เราลุ้นจะตายกว่าเซจัง (นางเอกของเรื่อง) จะรู้ตัวว่ารักเพื่อนสมัยเด็กอย่างโยชิ (พระเอกของเรื่อง) ก็อีกไม่กี่หน้าจะจบแล้วอ่ะ เรื่องนี้เป็นหนังสือที่ไม่ยาวมาก แต่มีรายละเอียดของความทรงจำตั้งแต่เล็กจนโตของทั้งคู่ จนคนอ่านอย่างเรายังรู้เลยว่าสองคนนี้ต้องโดมาแล้วต้องรักกันแน่ๆ ออกจะห่วงกันขนาดนี้ แต่ละความเป็นโรแมนซ์ที่ผู้เขียนใส่ลงไป ก็ไม่ซับซ้อนเลย เช่น การที่เซจังใส่ใจเรื่องสีที่โยชิชอบ แม้จะเล็กๆน้อยๆ แต่อ่านแล้ว...อบอุ่นหัวใจดีค่ะ ซึ่งพล๊อตแนวนี้เอื้อให้เขียนได้เยอะ สำหรับนวนิยายไทย เนื่องจากเราชอบแนวนี้เลยได้อ่านหลายเรื่องเลยเชียว เริ่มตั้งแต่คำมั่นสัญญา ของ ทมยันตี แต่เราขอไม่กล่าวถึงเนื่องจากมันหม่นมัวมาก ไม่ใช่แนวของเราแต่เผลออ่านเสียได้ อีกเรื่องในแนวนี้ของคุณทมยันตีที่ชอบคือเรื่อง ใยเสน่หา โดยเริ่มจากได้ฟังเพลงประกอบละครที่เปิดทางวิทยุแล้วชอบจัง พอเพื่อนเล่าเรื่องให้ฟังแล้วมันโดนใจ เลยต้องไปหาซื้อหนังสือมาอ่านเสียเลย เป็นเรื่องของปารินทร์เด็กกำพร้าที่ได้รับความช่วยเหลือจากพ่อของการะบุหนิง ก่อนที่เขาจะเลือกไปมีชีวิตของตัวเองที่อื่น และกลับมาอีกครั้งเพื่อช่วยคุณคนเล็ก...ผู้อยู่ในความทรงจำตลอดมา เราอ่านเรื่องนี้ออกจะลุ้นหน่อยๆ เพราะกลัวจะแอบระทม โชคดีว่าไม่...เลยอ่านได้อย่างไหลรื่น ตามแนวของคุณทมยันตีค่ะ เพียงใจที่ผูกพัน ของ กิ่งฉัตร ก็เป็นอีกเรื่องที่ใช้แนวความสัมพันธ์ในวัยเยาว์ เล่มหนามากค่ะ ซึ่งเราชอบอ่านนิยายหนาๆ เป็นส่วนตัวอยู่แล้ว เลยซื้อแบบไม่คิดมาก ถ้าเทียบกับใยเสน่หาในแง่ของความเป็นโรแมนซ์แล้ว เราชอบใยเสน่หามากกว่าค่ะ ชอบความสัมพันธ์แนวคุณคนเล็กกับนายปากิม มากกว่านายเสือของน้องมุก อาจเป็นเพราะเพียงใจที่ผูกพันเป็นเรื่องแนวโรแมนติกดราม่า ที่มีความดราม่าในตัวมากจนเราเครียดเวลาอ่าน แม้จะลุ้นไปกับนายเสือในหนังสือจนเหนื่ือยก็ตามที เนื่องจากเรื่องนี้เน้นที่การสร้างตัวจากคนที่ไม่มีอะไรอย่างนายเสือ จนได้เป็นถึงเจ้าของโรงแรม ก็มีรายละเอียดที่ดราม่ามากจนโรแมนซ์น้อยไปในความคิดเราค่ะ แต่โดยรวมแล้วด้วยฝีมือของคุณกิ่งฉัตรเราก็อ่านได้โดยไม่ข้ามเลยซักหน้า ไม่น่าเชื่อว่าเราไม่ได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ ใต้ร่มไ้ม้เลื้อย ของ ปิยะพร ศักดิ์เกษม ทั้งที่เราได้อ่านเรื่องเรือนศิลา (และรำคาญพิมลพัทธ์อย่างมาก) ที่เป็นภาคต่อของเรื่องนี้ในสกุลไทย แต่จำไม่ยักได้ว่าทำไมไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ทั้งที่เราชอบพัทธ์ที่เป็นพระเอกในเรื่อง และจำเขาได้จากการปรากฏตัวในเรื่องดอกไม้ในป่าหนาวแท้ๆ เรื่องนี้พัทธ์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนในวัยเด็กอย่างอรพิมค่ะ ก่อนที่ทั้งคู่จะไปมีชีวิตของตัวเอง ซึ่งเป็นเรื่องราวในหนังสือที่เราต้องไปตามหามาอ่านต่อ (และแอบอ่านสปอยไปจนหมดแล้วอ่ะ) สำหรับนิยายแปลแนวเพื่อนสมัยเด็ก เรากลับคิดได้ไม่มากเท่าไหร่ ที่คิดออกในทันทีคือเรื่อง เก็บใจไว้เพื่อเธอ (Portrait of my heart ) ของ Patricia Carbot เราชอบความชัดเจนของแม็กกี้ ที่ยอมรับกับเจเรมี ดยุคแห่งรอว์ลิงส์เพื่อนในสมัยเด็กว่าเธอไม่สามารถตัดสินใจแต่งงานกับเขาได้ เพียงเพราะเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้จูบเธอ ถึงแม้ว่าแม็กกี้อาจชอบจูบของเจเรมีมากขนาดไหนก็ตาม แต่เจเรมีนั้นตรงข้ามค่ะ เขาเองชัดเจนที่จะตกลงรักเพื่อนสมัยเด็กคนนี้ตั้งแต่จูบแรกที่เขามอบให้เธอไปแล้ว และตั้งใจว่าจะทำทุกอย่างที่จะได้กลับมาแต่งงานกับเธอ อ่านแล้วเคลิ้มไปเลย อีกเรื่องที่ชอบคือ พลอยพราวแสงหรือรอยจำในดวงใจ (Remember when) ของ Judith Mcnaugth เจ้าแม่นิยายยุงชุมที่เราชื่นชอบ เรื่องนี้โคลรู้จักกับไดแอน่าเมื่อตอนที่เธอเป็นวัยรุ่น และโคลก็เป็นรักแรกของเธออีกด้วย ก่อนจะมีเหตุการให้ทั้งคู่ต้องห่างกันไป เมื่อทั้งคู่กลับมาพบกันอีกครั้ง ครั้งนี้โคลไม่ใช่เด็กเลี้ยงม้าคนเดิมแต่เป็นมหาเศรษฐีที่สร้างตัวขึ้นมาอย่างร่ำรวย และเขาก็พร้อมที่จะยื่นมือมาช่วยเหลือเพื่อนเก่าที่กำลังเดือดร้อนอย่างไดแอน่าแม้ว่าตัวเขาเองก็ต้องการข้อแลกเปลี่ยนในบางเรื่องเช่นกัน เรื่องนี้นอกจากความรักของคู่พระนางแล้ว เรายังชอบความรักที่ครอบครัวของไดแอน่ามีให้กับโคลด้วยค่ะ น่ารักและสนุกตามแนวของ Judith เป็นพล๊อตที่เราต้องตามหามาอ่านอย่างไม่ย่อท้อค่ะ โดยรวมแล้วยังน้อยนะ เมื่อมาเขียนๆดู แต่เราก็ยังพยายามหามาอ่านอย่างสุดความสามารถค่ะ ใครนึกว่ามีเรื่องอะไรออก ช่วยบอกหน่อยนะคะ จะเป็นพระคุณ จะได้ไปตามมาหาอ่านเอากับเขาบ้าง
ได้อ่านแต่ใต้ร่มไม้เลื้อย และเสียน้ำตาให้กับตอนจบ อินกับความรักของพัทธ์กับอรพิมมากมาย รักเรื่องนี้มาก แต่เฉยๆ กับเรื่องเรือนศิราที่เป็นภาคต่อ
ใยเสน่หาเคยดูแต่ละคร ชอบเพลงในเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ แต่เรื่องนี้เรากลับชอบจินนี่มากกว่านางเอกนะ พลอยเล่นเป็นจินนี่ได้น่ารักจริงๆ โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.4.37 วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:17:36:40 น.
รายการข้างบ้าน ยังไม่ได้อ่าน เก็บใจไว้เพื่อเธอ (Portrait of my heart ) เล่มเดียว
ต้องรีบหามาอ่านแล้วซิ.... โดย: Serverlus
 วันที่: 13 มกราคม 2556 เวลา:22:19:43 น. ^^
^ -เก็บใจไว้เพื่อเธอ (Portrait of my heart ) เชียร์คนข้างบนค่ะ รีบหามาอ่านเลย น่ารักมากมาย -ใต้ร่มไ้ม้เลื้อย ...ประทับใจค่ะ ควรอ่านอย่างยิ่ง -รอยจำในดวงใจ (Remember when)...เราก็ชอบค่ะ เหมือนช่วงวัยเด็ก จะไม่เข้มข้นมาก แต่เราชอบภาพรวมมาก ชอบความสัมพันธ์และความณู้สึกที่นางเอกมีให้พระเอกน่ะค่ะ แบบว่า นางเอกอ่อนโยนดีจังเลย ... เป็นความรู้สึกที่ไม่ต้องหวือหวา แต่อุ่นใจ แล้วงานของ Judith Mcnaugth เล่มอื่น ไม่ชอบหรือคะ? อย่าง วิมานใจ ...พระเอกกับนางเอก ก็น่าประทับใจเหมือนกันนะ เราว่า... โดย: nikanda
วันที่: 14 มกราคม 2556 เวลา:1:24:39 น.~:พุดน้ำบุศย์:~ - ลองอ่านเรื่องแปลดูบ้างไหมคะ
ข้าวปั้น - ใครๆก็ว่าชีเป็นจอมขโมยซีนก็เรื่องนี้ล่ะค่ะ Serverlus - เราชอบงานเขียนแนวนี้ของ Patricia Carbot นะคะ เสียดายแค่เธอเขียนไม่กี่เรื่อง เน้นที่แนววัยรุ่นเสียมากกว่า nikanda - ชอบเืกือบทุกเรื่องเลยค่ะ และอ่านเกือบทุกเรื่องเลย แม้ว่าจะน้ำเน่าขนาดไหน แต่เราก็ลำเอียงรักที่สุด โดย: โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
วันที่: 14 มกราคม 2556 เวลา:20:36:46 น.ชอบพล็อตแบบนี้เหมือนกันค่ะ
แม้เวลาจะพิสูจน์เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ไม่ได้ในชีวิตจริง แต่ในนิยาย ความผูกพันก็ยังชวนประทับใจอยู่ดี  โดย: เหมือนพระจันทร์
วันที่: 14 มกราคม 2556 เวลา:21:48:42 น. เหมือนพระจันทร์ - เป็นพล๊อตที่จับใจคนอ่านน่าดูเลยค่ะ
โดย: โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
วันที่: 20 มกราคม 2556 เวลา:13:58:30 น. |
โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เราคิดมานานว่าอยากเขียน เป็นคนชอบเขียนด้วย แต่ไม่เคยเขียนดีซักที เอาใหม่...เริ่มจากสิ่งที่ชอบ เป็นยังไงเดี๋ยวคงรู้ Link |
||||||||||||
ทมยันตี...อยู่แล้ว
กิ่งฉัตร...โอค่ะ
ปิยพร...ใช่เลย ใต้ร่มไม้เลื้อย ชอบมาก