กับวันที่ผมมีฝนในใจ......
วันนี้เลิกงานดึกตามเคย ประมาณเกือบทุ่ม
ความจริงก็ควรจะเลิกเร็วกว่านี้ล่ะคับ แต่บังเอิญผมคุยโทรศัพท์เพลิน จนลืมเวลาเลิกงาน 555
ความจริงผมชอบนะคับเวลามีคนโทรมาชวนคุยเวลางาน แต่ต้องเป็นงานช่วงที่ไม่ได้ยุ่งอะไรมาก หรือช่วงรอโหลด Data อยู่ เพราะช่วงเวลานั้นจะเป็นช่วงน่าเบื่อ จะต้องนั่งหง่าวรอ ข้อมูลโหลดเสร็จ ซึ่งข้อมูลมันก็เยอะอ่า บางทีก็รอจนเบื่อ เน็ตก็เล่นไม่ได้ จะชวนคนอื่นคุยเรื่อยเปื่อย คุยได้สักพักก็เกรงใจคนอื่นเค้าจะทำงาน จะโทรศัพท์ไปคุยกับชาวบ้าน ก็ชอบโดนแซวว่ามีเด็กเยอะ 555 พอมีคนโทรเข้ามา...ก็เลยมีเหตุผลในการจะหาเรื่องพักการทำงานบ้าง ว่าเค้าโทรเข้ามาเองนะ ผมไม่ได้โทรออกไปเพื่อหาเรื่องอู้งาน
มาต่อเหตุการณ์ตอนเลิกงานต่อคับ พอเดินกลับออกมาจากไซต์ลูกค้าได้สักพัก กำลังยืนรอรถไฟฟ้าจะกลับบ้าน ก็ปรากฏว่า ฝนเทลงมาห่าใหญ่เฉยเลย ไอ้เราก็ด้วยอารมณ์เคลิ้ม ๆ เลยเปิด MP3 จากมือถือฟังระหว่างรอรถไฟฟ้า ก็เลือกเพลง ฝนในใจ ของป้าเบิร์ดให้เข้ากับบรรยากาศเวลาเลิกงานที่ฝนตก กำลังฟังแล้ว มันก็อินยังไงก็ไม่รู้แฮะ เข้ากับบรรยากาศชีวิตผมช่วงนี้เลยแฮะ เลยตั้งใจฟังพร้อมมองสายฝนและผู้คนรอบ ๆ ตัวไปด้วย พอขึ้นรถไฟฟ้าได้ ก็ยืนมองดูผู้คนรอบ ๆ กายแล้วก็คิด แปลกนะ ตรงกับเพลงดีจังง พอจบเพลงก็เล่นซ้ำอีก 555
เนื่องจากบ้านผมกับไซต์ลูกค้าห่างกันสถานีรถไฟฟ้าเดียว เลยไม่ต้องทนนั่งฟังเพลงนี้เป็นสิบรอบ ไม่งั้นได้อินกระจาย...ไปกว่านี้แน่ พอเดินออกมาจากที่ตรวจบัตร ก็เห็นว่าข้างนอกฝนตกหนัก คิดว่าโชคดีจัง ที่วันนี้เอาร่มมา มองๆ ไปมองมาก็เห็นคนรอฝนหยุดบนสถานีหลายคน อยากจะลองชวนคนอื่นไปด้วยกันเหมือนกัน เหอเหอ หน้าตา Ok หลายคนเลย 555 แต่ไม่กล้าอ่ะ ...เขิน
พอกางร่มเดินลงมาด้านล่างสถานีตรงฟุตบาทใต้สถานี ก็รีบเตรียมตัวจะเดินเร็ว ๆ เพราะลมแรงมากกก ปรากฏว่ามีเสียงทักเรียกชื่อผมดังมา ผมก็คิดเอาแล้วสิ ใครหว่า มาเรียกผมตอนนี้เนี่ย กำลังพยายามรีบกลับบ้านอยู่ ปรากฏว่าเป็น....แม่ผมเอง เหอเหอ กำลังยืนรอฝนหยุดอยู่ริมถนน รู้สึกดียังไงก็ไม่รู้แฮะ เพราะถ้าผมไม่เดินผ่านมาพอดี แกคงหยุดยืนรอฝนหยุดตกอีกนานกว่าจะได้กลับบ้าน นานทีปีหนผมจะได้ทำอะไรให้แกบ้าง...
บทสรุปของการอินกับเพลงฝนในใจวันนี้ของผมก็จบลง ตรงที่ผมได้คนร่วมทางกลับบ้านจริง ๆ เป็นแม่ผมเอง เหอเหอ สองแม่ลูก เดินกลับบ้านในร่มคันเดียวกัน ถึงแม้จะเปียกฝนไปบ้าง เพราะร่มค่อนข้างเล็ก
แต่ก็มีความสุขจัง....
แถมเพลงที่ทำให้ผมอินหน่อยดีกว่า
เบิร์ด - ฝนในใจ
มองฟ้าครึ้มอยู่บนถนน มีเม็ดฝนที่ร่วงมา ดูผู้คนสับสนวุ่นวาย ไม่เห็นมีใครมองมา เคยคิดๆ จะลองสักครั้ง อยากชวนคนอยู่ข้างทาง ใครซักคน ที่ไม่รู้จัก แค่ขอเป็นคนร่วมทาง
ตอนเย็นๆ ทุกวัน แอบมีฝนในใจทุกวัน หมดเวลาทำงาน คงทำให้ว่างเกินไป
จากตรงนี้ก็ยังไม่รู้จะไปไหนดี ไม่มีที่ไปจากนี้ ที่เดิมไม่มีอีกแล้ว ไม่รู้ว่าอยู่ไหน จากตรงนี้ก็ยังไม่รู้จะไปไหนดี ทุกวันก็เป็นอย่างนี้ และคงจะเป็นอย่างนี้ไม่รู้ถึงเมื่อไหร่
นานแล้วนะ ที่เคยมีเธอ ให้ไปเจอได้ทุกวัน เคยนัดกัน ได้เจอที่เก่า อย่างน้อยก็พูดคุยกัน กลับบ้านเหรอ ได้อยู่คนเดียว ไปที่ไหนก็เหมือนกัน เจอผู้คน ยิ่งมากเท่าไหร่ แต่เสียงในใจเงียบงัน
....
|
แม่ + ลูก เดินในร่มเดียวกัน