พาไปเที่ยวพม่า ตอนที่ หนึ่ง
ไม่มีอะไร เลยมาอัพบล๊อก เอารูปสมัยโน่นมาลงเล่นสมัยก่อนโน่น ก็ไม่นานหรอกปี 2001 ได้มีโอกาสไปทำงาน ตามที่บ.เค้าสั่งให้ทำ ไปไหนไม่ไป ดันส่งไปให้จัดสัมมนาที่พม่าซะได้เป็นประเทศที่น่าสนใจดี เพราะว่าคนไปกันน้อยกว่า เด๋วนี้มาก แล้วเราก็ไปในเรื่องงาน ก็ขอ visa business ไป ถ้าขอวีซ่าท่องเที่ยวต้องแลกเงินเข้าประเทศเลย 200 us โดยที่แลกคืนไม่ได้ด้วย ต่อให้ใช้เหลือ ก็จะได้เงินจ๊าดส์พม่าเป็นที่ระลึกมากกว่าจำได้ว่าไปถึงวันแรก เนี่ยก็มืดตื้ดตื้อเลย สนามบินเค้าก็เก่าๆ ไฟก็น้อย ไม่สว่างเหมือนสนามบินบ้านเรา เหมือนกับต่างจังหวัดบ้านเราเลย จำได้ว่า เรากับพี่ที่ไปด้วย โดนค้นมาก เพราะว่าหอบเอาของไปจัดสัมมนาเยอะ เจ้าหน้าที่เค้าก็มีคอรับชั่น เหมือนกัน พอค้นๆเสร็จ ก็พูดโน่นพูดนี่แล้วก็ขอเอาบุหรี่ดื้อๆ อ้ายเราก็พาซื่อบอกว่า เราไม่มีบุหรี่ เค้าก็ชี้ไปที่ดิวตี้ฟรี (ฮ่าๆ ๆมีด้วยนะ ร้านดิวตี้ฟรี) เราต้องไปซื้อบุหรี่เป็นค่าผ่านทาง ให้เค้าก่อน พอออกมาด้านนอก ก็อึ้งๆ มีคนกรูเข้ามาพูดๆ แล้วถือกระเป๋าเรากันใหญ่ เราก็เอ๋อๆ กะพี่เค้า แหม..ผู้หญิงสองคนเดินทางแบบไม่รู้จักที่จะไปกัน ก็ได้แต่มองกันตาปริบๆ สักพัก ก็เห็นคนถือป้ายชื่อเรามารอรับ อ้ายเราก็ดีใจมีคนมารับ เค้าก็พาเราเดินไปทีรถ ในขณะที่กระเป๋าของพวกเราก็มีคนถือเดินตามมาที่รถ พอขนกระเป๋าใสรถเสร็จ ก็มีมือ แบๆๆ มาขอเงินเรา พวกที่มาแย่งหิ้วกระเป๋าเรา นั่นแหละคนขับรถ ก็บอกว่า ให้เราให้ทิปเค้า โห.. ถือกันใบละสองคน สี่กระเป๋า ก็แปดคน เราก็ไม่มีเงินจ๊าด ให้เงิน สี่ ยูเอสไป แพงสุดเลย แหม.ก็ตอนนั้น บาทไทยแลกยูเอส ก็สี่สิบกว่าบาท เกือบ ห้าสิบเชียว ให้ไป ก็บอกให้ไปแบ่งกัน ก็ไม่พอใจบอกว่าไม่พอ ก็เลยต้องให้เงินไทยไปเพิ่มอีก ถึงได้เดินออกไปได้ แหม..คิดว่าคนไทยรวยหรือไงฟะ แค่เดินหิ้วกระเป๋าออกมาให้ไม่ถึง ยี่สิบเมตรเนี่ย ต้องจ่ายขนาดนี้แล้วคนขับรถก็พาพวกเรามาที่เซอร์วิสอพารต์เมนท์ ที่อยู่ในย่างกุ้ง เป็นห้องที่สวยมากเลย กว้างมากด้วย เค้าจะมีครัวพร้อมเลยส่วนทีวี ก็เค้ารับรายการจากบ้านเราได้ ดังนั้น ดูทีวีไทย พากษ์ไทยเลยจ้ะห้องน้ำก็ดูดีมีชาติตระกูล แถมแหะๆ น้ำฝักบัวแรงกว่าบ้านเราอีกนะ มีสระว่ายน้ำให้ว่ายเล่นอีกตะหากเช้ามาก็มารับ ให้ไปจัดเทรนที่บ.ของลูกค้า ระหว่างทางก็มีโอกาสก็ถ่ายรูปเนี่ยก็เป็นวัดที่เจอระหว่างทางเนี่ย ก็ตามทางเหมือนกันอันนี้เป็นรูปแรกที่คนพม่าจริงที่ผู้ชายยังนุ่งโสร่งกัน แล้วก็นั่งคุยกัน พอบ่ายแก่ ก็เทรนกรุ๊ปแรกเสร็จ เค้าก็เอาเราไปหย่อนกันที่ตลาด scotchที่นี่ก็เหมือนกับทีขายของ เราแหะๆ ชอบมาก เพราะว่าได้ช๊อปของพื้นเมืองกันเยอะมาก เค้าจะขายกันทุกอย่างเลย เสื้อผ้า ผ้าถุง ที่นี่เค้าจะเรียกว่า logi อาหารแห้ง กุ้งแห้งตัวเบ้อเริ่มเลย รองเท้าคีบแบบพม่ามีจนกระทั่งร้านทอง ไม้แกะสลักต่างๆ สวยมากสภาพตลาดทีมองจากด้านนอกเด็กที่นี่จะนิยมโกนหัว เหน่งเลย แหะๆ จับภาพมาได้แถวตลาดนั่นแหละผ้าถุง สวยๆ ที่แขวนโชว์แบบง่ายๆ อาหารข้างทาง หน้าตาคล้ายพุทราเชื่อมเลย แต่ไม่ได้ซื้อกินหรอก ร้านอาหารข้างทางเหมือนกัน เราไม่กล้ากิน แหะๆๆส่วนนี่ก็ร้านขายรองเท้าคีบ ที่ชอบเห็นจะเป็นไอเดียเก็บสต๊อกรองเท้า เวลาจะเอามาขาย ก็เทจากชั้นบนให้ผ่านรางไม้ มาแถวกองกันให้เลือกซื้อเลย ดีนะ แบบไม่ต้องวิ่งขึ้นวิ่งลงเอาของ เนี่ยก็ร้านขายยาวันนั้น เราก็ไปซื้อของกันได้ส่วนหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่จะเดินสำรวจก่อนว่ามีอะไรมัง แล้วค่อยมาซื้ออีกรอบ ระหว่างทางกลับก็ผ่านวัดอีก เป็นวัดที่เป็นที่รู้จักกันดีไปทั่วโลก ที่นี่เค้าจะมีสัญญลักษณ์สีคือ สีเขียว สีทอง สีแดง เค้าจะใช้กับศาสนาเท่านั้น อีกสักหน่อย ระหว่างทางนะ ท้องฟ้า ก็สดใสดีนะแล้วเราก็นั่งแท๊กซี่กลับมาที่โรงแรม ตอนนั้นที่เราไป ขอบอกเลยว่า แท๊กซี่ไม่มีแอร์ค้าวิ่งรับลมตลอดทาง มีทั้งควันดำ ก็เต็มถนนเลย แบบว่ากลับมาถึงโรงแรมเนี่ย หน้าดำเลย ฮ่าๆๆแต่ที่นี่ ดีอย่างคือไม่มีมอเตอร์ไซด์ในเมืองย่างกุ้งเลยเค้าห้ามรถมอเตอร์ไซด์เข้ามือ โห..เป็นอะไรที่เราว่าดีที่สุดเลย สุดยอดเลย นะไว้มาต่อใหม่รูปเยอะแล้วอะนะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สวัสดีค่ะ แวะมาส่งความสุขให้ช่วงวีคเอนค่ะ
The pics are so clear ka.. and I love the boy in the comment box !!!!
ขอให้มีความสุขสุขภาพแข็งแรงนะคะ