BlogGang.com : : sirivinit : จาก“รั้วนนทรี” สู่ “บุรีรัมย์” เปิดเส้นทางเยียวยาหมาป่วย

จาก“รั้วนนทรี” สู่ “บุรีรัมย์” เปิดเส้นทางเยียวยาหมาป่วย

น้ำใจจากนิสิตอาสา

“เตรียมใจไปเหมือนกันว่าสภาพคงจะค่อนข้างแย่ แต่พอเจอจริงๆ แย่กว่าที่คิด ทุกคนที่ไปแว่บแรกช็อค แต่พอตั้งสติได้ ในฐานะสัตวแพทย์ เราไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าถลกแขนเสื้อแล้วโดดลงไปลุยงาน”

ผศ.สพ.ญ.มนชนก วิจารสรณ์ ในฐานะอาจารย์ประจำคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตร (มก.) และผู้อำนวยการโรงพยาบาลสัตว์ (ผอ.รพส.) มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ถ่ายทอดความรู้สึกวินาทีแรก

ที่เหล่าคณาจารย์จากคณะสัตวแพทย์ฯ และบรรดานิสิตปี 6 รวมถึงแพทย์เพิ่มพูนทักษะลงพื้นที่ อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์ เพื่อช่วยเหลือสุนัขจรจัดที่คาดว่า น่าจะถูกนำส่งเพื่อฆ่าเอาเนื้อในพื้นที่แถบอีสาน เพื่อขายในแถบนี้รวมถึงประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงเกือบ 300 ตัว

“เมื่อวันที่ 22 ส.ค.มหาวิทยาลัย ได้รับหนังสือจากปศุสัตว์จังหวัดมหาสารคาม เพื่อขอความช่วยเหลือด้านการรักษาสุนัขจรจัด ที่พบว่ามีอยู่ในจังหวัดมหาสารคามราว 300 ตัว

คาดว่าน่าจะมาจากการสกัดจับกลุ่มผู้ซื้อและขโมยสุนัขขาย เพื่อนำไปเชือดนำเนื้อมาเป็นอาหาร ทำให้คนขับรถหลบหนี และปล่อยหมาที่จับมาให้เพ่นพ่านไปตามถนน โดยปศุสัตว์ได้รับแจ้งว่ามีสุนัขจรจัดไปกัดเป็ดไก่ชาวบ้าน”

ผศ.สพ.ญ.มนชนกเล่าว่า ช่วงที่มีการทำเรื่องขอความช่วยเหลือเข้ามานั้น เป็นช่วงที่ รศ.ดร.วุฒิชัย กปิลกาญจน์ อธิการบดี มก.ติดราชการอยู่ต่างประเทศ ซึ่งพอได้รับทราบเรื่องก็ได้โทรศัพท์ข้ามทวีปมาทันที

โดยมอบหมายภารกิจนี้ให้ ผอ.โรงพยาบาลสัตว์ มก.และ ผอ.โรงพยาบาลสัตว์ มก. กำแพงแสน รับผิดชอบร่วมกัน และกำชับให้ให้ความช่วยเหลือสุนัขที่กำลังป่วยและบาดเจ็บอย่างเต็มที่

“ท่านอธิการมีคำสั่งชัดเจนให้ภารกิจนี้เป็นการทำงาน ระดับการบรรเทาสาธารณภัย ทีมของเรามีอาจารย์หมอของเราราวๆ 10 ท่านที่ทราบข่าวและอาสาไปช่วย แล้วก็มีนิสิตปีสุดท้ายคือปี 6 รวมถึงนิสิตแพทย์เพิ่มพูนทักษะ หรือพวกหมออินเทิร์นที่ไปด้วยอีกกว่า 20 ชีวิต

เราได้รับแจ้งว่ามีทั้งสุนัขป่วยและบาดเจ็บ ก็ได้จัดเตรียมอุปกรณ์การแพทย์สำหรับรักษาสุนัขได้ 400 ชุด ทั้งเฝือก ยาฆ่าเชื้อ หลอดและเข็มฉีดยา น้ำเกลือ หลอดเจาะ

ซึ่งกว่าจะเตรียมของเตรียมคน ทำให้เราเดินทางได้ในบ่ายวันศุกร์ที่ 26ส.ค. พร้อมๆ กับทีมของกำแพงแสน โดยทีมสัตวแพทย์จากกำแพงแสนไปถึงก่อนเรา คือราวๆ 5 ทุ่ม ส่วนทีมของเราไปถึงประมาณตี 3”

การไปถึงของทั้ง 2 ทีมเยียวยายัง อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์ ที่สุนัขจรจัดจากมหาสารคาม ถูกขนย้ายมาพักไว้ด้วยเนื่องจากมหาสารคามไม่มีด่านกักสัตว์ และด่านที่ใกล้ที่สุดคือที่บุรีรัมย์

ทำให้ต้องขอความร่วมมือจากปศุสัตว์บุรีรัมย์ ในการขอใช้พื้นที่ด่านกักสัตว์ที่ อ.ปะคำ ซึ่งเดิมใช้เป็นด่านกักวัว ใช้กักสุนัขกลุ่มนี้อย่างเร่งด่วน นั้น เป็นการไปถึงเมื่อกลางดึก ทำให้มองไม่เห็นสภาพแวดล้อมอะไรชัดเจนนัก

แต่ทันทีวันใหม่มาถึงและฟ้าสว่างดีแล้ว ทีมสัตวแพทย์ มก.จาก 2 วิทยาเขตก็ได้เห็นสภาพสุนัขเกือบ 300 ตัวนั้นอย่างชัดเจน

“ทราบมาก่อนแล้วว่าการขนส่งสุนัขกลุ่มนี้ คือถูกยัดไว้ในกรงเล็กๆ ทีละหลายตัว มีบางตัวกระโดดหนีลงจากรถจนกระดูกหัก ที่เหลือก็ถูกขนส่งแบบตากฝน ทำให้เกือบทั้งหมดอิดโรย บอบช้ำ ติดเชื้อ และปอดบวม

คือทำใจมาระดับหนึ่งว่า สภาพสุนัขจะค่อนข้างแย่ แต่พอมาเจอจริง แย่กว่าที่คิด ทุกคนที่ไปแว่บแรกช็อค แต่พอตั้งสติได้ ในฐานะสัตวแพทย์ เราไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าถลกแขนเสื้อแล้วโดดลงไปลุยงาน” ผอ. รพส.มก.บางเขนอธิบาย

การทำงานเต็มสองวันอย่างทรหด ของคณาจารย์และนิสิตอาสาสมัครทั้ง 2 ทีมนั้นเป็นไปอย่างค่อนข้างทรหด เพราะสภาพอากาศที่มีฝนตกตลอดเวลา พื้นดินเฉอะแฉะ มีเพียงเต๊นท์ชั่วคราวกางกำบังเท่านั้น

ไม่นับสัตว์มีพิษจำพวกตะขาบที่หนีน้ำขึ้นมากันเป็นจำนวนมาก สร้างความลำบากให้คณะทำงานไม่น้อย

“สรุปว่าเรารับดูแลสุนัขจรจัดกลุ่มนี้ที่มีทั้งหมด 279 ตัว การทำงานของเราเริ่มจากตรวจคัดกรอง และประเมินอาการป่วยของสุนัขทั้งหมด แยกตัวที่ป่วยและติดเชื้อออกจากตัวที่ยังแข็งแรง เพื่อไม่ให้เชื้อแพร่ลามไปถึงตัวอื่น

จากนั้นปูพรมให้ยาปฏิชีวนะเพื่อฆ่าเชื้อ ตัวไหนแข็งแรงมากพอก็จะทำหมัน แต่ไม่ค่อยมี ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดติดเชื้อ ตัวไหนเป็นแผลก็จะดูแลเรื่องแผล อาการบาดเจ็บ บางตัวต้องเข้าเฝือก แล้วก็มีหลายตัวเหมือนกันที่ขาหัก คาดว่าจะมาจากกระโดดหนีจากรถ

ส่วนเรื่องที่อยู่ อย่างที่เรียนให้ทราบว่าเดิมด่านกักสัตว์ อ.ปะคำเป็นด่านกักวัว แต่พวกเราก็ปรับพื้นที่แบบเฉพาะหน้าอย่างรีบด่วน แล้วลงน้ำยาฆ่าเชื้อภายในคอก เพื่อให้สุนัขเหล่านี้ได้อยู่อาศัยเป็นการชั่วคราว โดยแบ่งโซนแข็งแรง โซนป่วย และโซนป่วยหนัก ตามอาการของแต่ละตัว”

ผศ.สพ.ญ.มนชนก บอกเล่าสิ่งที่คณะทำงานทั้งหมด รู้สึกสะเทือนใจไม่ต่างกันก็คือ สุนัขจำนวนไม่น้อยยังอยู่ในวัยลูกสุนัข อายุไม่เกิน 4-5 เดือนเท่านั้น ซึ่งเป็นวัยที่อยู่ในความนิยมของ “คนกินหมา” ที่เชื่อว่าสุนัขวัยที่ยังไม่โตเต็มที่ ให้เนื้ออร่อยที่สุด

“เราเจอสุนัขพันธุ์ดีๆ จนแทบไม่เชื่อว่าจะเอามาขายเพื่อแลกเงินเพียงหนึ่งพันบาท อย่างลูกสุนัขพันธุ์บีเกิล หรือพันธุ์เทอร์เรีย ก็อยู่ในกลุ่มที่เราไปช่วย

เท่าที่สังเกตมีไม่น้อยเลยที่น่าจะเป็นสุนัขบ้าน เพราะกิริยามารยาทเหมือนฝึกมาแล้ว พวกแสบๆ แบบจรจัดกลางถนนมีค่อนข้างน้อย อาการเข้าไปจับแล้วพร้อมจะแฮ่หรือกัดมีไม่มาก

ส่วนใหญ่จะกลัวแบบสุนัขเลี้ยงในบ้าน ส่วนใหญ่กินอาหารเม็ดได้ บางตัวไม่ยอมถ่ายมูลในคอก จะวิ่งออกไปถ่ายข้างนอกแล้วกลับมานอน แสนรู้มาก บางตัวพอเข้าไปใกล้ ถึงกับกระโดดขอเล่นด้วย เอาขาหน้าเกาะมือเราไม่ปล่อยก็มี น่ารักมาก”

สุนัขส่วนใหญ่นิสิตบอกว่าเรียบร้อยเหมือนสุนัขบ้าน แต่ก็ต้องผูกปากเพื่อความปลอดภัยระหว่างการรักษา

ที่เศร้าที่สุดที่ ผอ.รพส.มก.ย้อนภาพอันน่าหดหู่ให้ฟังคือ เช้าวันอาทิตย์ หลังจากผ่านการลุยรักษาพยาบาลเบื้องต้น อย่างเต็มที่แล้วของชาวคณะสัตวแพทย์ ปรากฎว่ามีสุนัขบางตัวที่ป่วย บาดเจ็บ และร่างกายอ่อนแอจนสู้ไม่ไหว ทยอยล้มตายลงจำนวนหนึ่ง

“มีอยู่คู่หนึ่ง อยู่กันสองตัว คาดว่าน่าจะมาจากบ้านเดียวกัน เช้าวันอาทิตย์เราออกไปพบตัวหนึ่งนอนตาย อีกตัวหนึ่งเขาคอยเลียศพเพื่อนไม่ห่าง เห็นแล้วจุก เศร้า น้ำตาจะร่วง น่าจะมาจากบ้านเดียวกัน เป็นเพื่อนหรือพี่น้องกัน”

และก่อนจะจบบทสนทนาการตีแผ่สภาพสุนัข ที่กำลังได้รับความเดือดร้อนกลุ่มใหญ่กลุ่มนี้ ผศ.สพ.ญ.มนชนก ทิ้งท้ายไว้อย่างน่าคิดต่อในหลายๆ ประเด็นของสุนัขจรจัด ที่กำลังจะกลายเป็นเนื้ออันโอชะบนจานของผู้นิยมบริโภค ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติว่า

สังคมไทยของเราจะทำอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น และแนวโน้มความนิยมในการบริโภคเนื้อสุนัขของคนไทย และประเทศเพื่อนบ้านจะเป็นไปในทิศทางใด เพราะคำตอบที่ได้มาจากการตั้งคำถามนี้ ควรที่จะถูกแปรเปลี่ยนไปเป็นมาตรการการจัดการที่ต่อเนื่องและได้มาตรฐาน

“ในฐานะสัตวแพทย์ เราทำได้เพียงเผชิญหน้า กับความเจ็บป่วยของสัตว์และช่วยเหลือรักษา หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นนั้น สังคมไทยต้องเป็นคนตอบแทนพวกเรา จะเอาอย่างไรกับการบริโภคเนื้อสุนัข

เราจะกลายเป็นอีกหนึ่งประเทศ ที่กินเนื้อสุนัขอย่างเป็นล่ำเป็นสันเหมือนหลายประเทศเพื่อนบ้านของเราไหม เราจะมีฟาร์มหมาเนื้อ เหมือนที่เรามีโคขุนหรือเปล่า

เราจะกลายเป็นประเทศส่งออกเนื้อสุนัข ในฐานะสัตว์เศรษฐกิจใหม่ๆ อย่างฟาร์มนกกระจอกเทศไหม แล้วคดีความของสุนัขจรจัดกลุ่มใหญ่ที่นครพนมจะจบลงอย่างไร

ส่วนกลุ่ม 279 ตัวนี่ถือเป็นของกลางหรือเปล่า จะทำอย่างไรกับมัน หากคดีจบลงจะต้องส่งคืนไปยังผู้ประกอบการ เพื่อนำไปเชือดส่งขายไหม ถ้าไม่คืนเราจะมีหน่วยงานใดเข้ามาเยียวยาช่วยเหลือ แล้วจะส่งต่อพวกมันไปไหน เราต้องหาความชัดเจน”

ผอ.รพส.มก.กล่าวอย่างหนักแน่นว่า ขนาดนักโทษคดีอุกฉกรรจ์ต้องโทษประหารชีวิต ยังไม่ถูกทรมานก่อนนำไปประหาร เนื้อสัตว์อื่นๆ ก่อนจะถูกนำไปฆ่า เพื่อนำมาเป็นอาหารยังต้องมีมาตรฐานในการเลี้ยงดู การขนส่ง รวมถึงมาตรฐานในการฆ่าตามหลักมนุษยธรรม

หากสังคมไทยจะก้าวไปสู่การเปิดกว้าง ของการเลี้ยงสุนัขเพื่อเป็นอุตสาหกรรมกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราวแล้วละก็ จำเป็นจะต้องมีมาตรฐานเหล่านี้เฉกเช่นสัตว์อาหารอื่นๆ

ฐานะสัตวแพทย์ เราทำได้แค่ถกแขนเสื้อแล้วลุยงานด้านการรักษา
ถ้ามันพูดได้ มันอาจจะพูดว่า “คนจ๋า อย่ากินหนูเลย”

“จะเอายังไงก็เอา หากสังคมไทยรับเรื่องนี้ได้เปิดกว้าง ก็อยากให้มีมาตรฐาน ก่อนตายให้เขาได้กินอิ่ม ได้อยู่ในที่ที่ปลอดโปร่ง ไม่ถูกทรมาน มีน้ำสะอาดให้กินบ้าง ละลายวิตามินให้หน่อยจะได้ไม่เครียด

การขนส่งเป็นระบบไม่ใช่ยัดกรงเดียวสิบตัว ขนาดสัตว์ใหญ่ๆ อย่างวัว อย่างหมู เรายังต้องมีหลักมนุษยธรรมในการเลี้ยงเพื่อนำไปเป็นอาหาร”

และบทสนทนาช่วงสุดท้ายในช่วงพลบค่ำ ในห้องทำงาน ผศ.สพ.ญ.มนชนก ภายใน รพส.มก.เขตบางเขต ความอิดโรยจากการลุยงานหนักในภารกิจช่วยสุนัขที่ อ.ปะคำยังคงหลงเหลือให้เห็นบ้าง

แต่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลสัตว์สุดอึดรายนี้ ก็ยังต้องสานต่อโครงการต่างๆ มากมายและยังต้องทำอย่างอื่นอีกหลายอย่างจนแทบไม่มีเวลาให้รู้สึกเหนื่อย

"เราทำงานกันแบบหดหู่ ไม่มีใครหัวเราะ ฮาไม่ออก สภาพมันเศร้ามากจริงๆ”

“งานที่ปะคำจะสำเร็จไม่ได้เลย หากขาดอาจารย์หมอและนิสิตอาสาสมัครกลุ่มที่ไปด้วย อันนี้อยากเอ่ยถึงและขอบคุณคณะทำงานทุกท่านจริงๆ รวมถึงหน่วยงานภาคีทั้งรัฐและเอกชนที่สนับสนุน

และสุดท้ายที่อยากขอความกรุณาที่สุด คือสุนัขกลุ่ม 279 ตัวที่ยังอยู่ที่บุรีรัมย์ ยังไม่จบการรักษา เราต้องลงไปให้วัคซีนอีก เพราะตอนนั้นมันอ่อนแอมากจนให้วัคซีนไม่ได้

คือมีบางกลุ่มอยากจะย้ายสุนัข 279 ตัวนี้ไปนครพนมเพื่อรวมกับกลุ่มใหญ่ อยากขอร้องว่าอย่าเพิ่งย้ายไปเพราะมันยังไม่แข็งแรง และจำนวนมากติดเชื้อ ถ้าขนส่งไปต่ออาจจะมีล้มตายกันอีกมาก สภาพร่างกายเขาไม่ไหว

แล้วที่สำคัญหากขนส่งผ่านจุดไหน เป็นไปได้ว่าเชื้อต่างๆ ที่สุนัขพวกนี้ติดเชื้ออยู่ อาจจะไปติดสุนัขในท้องถิ่นอื่นๆ ด้วย ขอให้รอให้มันแข็งแรงอีกสักนิดเถอะค่ะ” ผศ.สพ.ญ.มนชนกกล่าว

ขอขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์

สิริสวัสดิ์วุธวาร สิริมานรมณีย์นะคะ

Create Date : 07 กันยายน 2554

Last Update : 7 กันยายน 2554 12:30:50 น.

0 comments

Counter : 1338 Pageviews.