BlogGang.com : : sirivinit : บั้นปลายพระชนม์ชีพพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2

บั้นปลายพระชนม์ชีพพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2

เหรียญครึ่งคราวน์สมัยพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2
ค.ศ.1683 มีคำจารึก “CAROLUS II DEI GRATIA”
พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 โดยพระพรจากพระเจ้า

บั้นปลาย

ปัญหาใหญ่ทางการเมืองต่อมาของพระเจ้าชาร์ลส์คือปัญหาเรื่องรัชทายาท แอนโทนี แอชลีย์ คูเปอร์ เอิร์ลแห่งชาฟส์บรี เป็นปฏิปักษ์อย่างรุนแรงต่อการมีพระเจ้าเจ้าแผ่นดินที่เป็นโรมันคาทอลิก (ก่อนหน้านั้นบารอนแอชลีย์เป็นสมาชิกองคมนตรีคาบาล ที่สลายตัวลงในปี ค.ศ. 1673)

อำนาจของบารอนแอชลีย์ ก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นเมื่อสภาสามัญชนของปี ค.ศ.1679 เสนอร่างพระราชบัญญัติการยกเว้นผู้สืบราชบัลลังก์ ซึ่งเป็นร่างพระราชบัญญัติที่พยายามป้องกันไม่ให้เจมส์ ดยุคแห่งยอร์คขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษ

บางกลุ่มถึงกับสนับสนุนดยุคแห่งมอนม็อธ พระโอรสนอกสมรสองค์โตของพระเจ้าชาร์ลส์ผู้เป็นโปรเตสแตนต์ กลุ่ม “Abhorrers” ผู้ที่เห็นว่าร่างพระราชบัญญัติละเว้นเป็นที่น่าเกลียด (abhorrent) ถูกเรียกว่าทอรี (ตามคำที่ใช้เรียกโจรไอริชโรมันคาทอลิก)

ขณะที่ “Petitioners” ผู้ยื่นคำร้อง (Petitioning campaign) สนับสนุนร่างพระราชบัญญัติ กลายมาเป็นวิก (ตามคำที่ใช้เรียกผู้ก่อความไม่สงบชาวสกอตแลนด์ที่เป็นเพรสไบทีเรียน)

พระเจ้าชาร์ลส์ทรงหวาดกลัวว่า ร่างพระราชบัญญัติการยกเว้นผู้สืบราชบัลลังก์จะได้รับการอนุมัติ และเมื่อทรงเห็นว่ามติมหาชนเริ่มเอนเอียงไปทางการต่อต้านโรมันคาทอลิก ซึ่งเห็นได้จากการปล่อยตัวของผู้ที่กล่าวหาว่ามีส่วนร่วม ในการคบคิดที่จะปลงพระชนม์พระองค์

พระเจ้าชาร์ลส์จึงทรงตัดสินพระทัยยุบรัฐสภา เป็นครั้งที่สองในปีเดียวกันในฤดูร้อนของ ค.ศ.1679 พระเจ้าชาร์ลส์ทรงหวังว่าสภาใหม่จะไม่รุนแรงเหมือนสภาก่อน แต่เหตุการณ์ก็ไม่เป็นไปตามพระราชประสงค์

ภายในเวลาเพียงสองสามเดือนพระองค์ก็ทรงยุบรัฐสภาอีกครั้ง หลังจากที่รัฐสภาพยายามผ่านร่างพระราชบัญญัติละเว้นอีกครั้ง เมื่อรัฐสภาใหม่ประชุมกันที่อ็อกฟอร์ดในเดือนมีนาคม ค.ศ.1681 พระเจ้าชาร์ลส์ก็ทรงยุบอีกเป็นครั้งที่สี่ หลังจากที่ประชุมกันได้เพียงไม่กี่วัน

ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1680 มติมหาชนในการสนับสนุนร่างพระราชบัญญัติก็ลดน้อยลง และพระเจ้าชาร์ลส์ทรงมีความรู้สึกว่าประชาชนมีความจงรักภักดีต่อพระองค์เพิ่มมากขึ้น เพราะมีความเห็นว่ารัฐสภามีความรุนแรงเกินกว่าเหตุ

เอิร์ลแห่งชาฟส์บรี ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏจนต้องหนีไปเนเธอร์แลนด์และไปเสียชีวิตที่นั่น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พระเจ้าชาร์ลส์ก็ทรงปกครองอังกฤษโดยปราศจากรัฐสภา

การคัดค้านร่างพระราชบัญญัติ การยกเว้นผู้สืบราชบัลลังก์ของพระเจ้าชาร์ลส์ ทำความไม่พอใจให้แก่ฝ่ายโปรเตสแตนต์บางส่วน ผู้ก่อการโปรเตสแตนต์วางแผน “การคบคิดไรย์เฮาส์”

ซึ่งเป็นแผนการปลงพระชนม์พระเจ้าชาร์ลส์ และเจมส์ ดยุคแห่งยอร์คขณะที่เสด็จกลับลอนดอนจากการแข่งม้าที่นิวมาร์เค็ต แต่เพลิงไหม้ทำลายที่ประทับของพระเจ้าชาร์ลส์ที่นิวมาร์เค็ต ทำให้ต้องเสด็จกลับลอนดอนก่อนกำหนด จึงทำให้รอดพรองค์จากการถูกปลงพระชนม์

ข่าวแผนการปลงพระชนม์ที่ไม่สำเร็จจึงรั่ว นักการเมืองโปรเตสแตนต์เช่น อาร์เธอ แคเพลล์ เอิร์ลแห่งเอสเซ็กส์ (Arthur Capell, 1st Earl of Essex), อาลเกอร์นอน ซิดนีย์ (Algernon Sydney), ลอร์ดวิลเลียม รัสเซลล์ พี (Lord William Russell) และดยุคแห่งมอนม็อธ ถูกจับในข้อหาว่ามีส่วนร่วมในการวางแผน

เอิร์ลแห่งเอสเซ็กส์ฆ่าตัวตาย ขณะที่ถูกจำขังอยู่ที่หอคอยแห่งลอนดอน ซิดนีย์และลอร์ดวิลเลียม รัสเซลล์ถูกประหารชีวิตในข้อหากบฏต่อแผ่นดินโดยมีหลักฐานเพียงเล็กน้อย ส่วนดยุคแห่งมอนม็อธลี้ภัยไปยังราชสำนักของดยุคแห่งออเร้นจ์

ลอร์ดแดนบีและขุนนางโรมันคาทอลิก ที่ถูกจำขังอยู่ที่หอคอยแห่งลอนดอนถูกปล่อย และพระอนุชาของพระเจ้าชาร์ลส์ดยุคแห่งยอร์คก็มีอำนาจมากขึ้นในราชสำนัก ไททัส โอตส์ถูก convicted (ตัดสินว่ามีความผิด-วินิติ์ศิริ) และจำขังในข้อหา defamation (ทำให้เสื่อมเสีย-วินิติ์ศิริ เนื่องจากดิฉันไม่แน่ใจบทความนี้ จึงจะยังคงความเดิมที่ลงไว้ค่ะ)

พระเจ้าชาร์ลส์ประชวรด้วย apoplectic fit เมื่อเช้าวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1685 และเสด็จสวรรคตเมื่อเวลา 11:45 สี่วันหลังจากนั้นที่พระราชวังไวท์ฮอลล์ เมื่อพระชนมายุได้ 54 พรรษา อาการประชวรคล้ายคลึงกับอาการของ uraemia (ภาวะโลหิตเป็นพิษ เนื่องจากไตบกพร่อง-วินิติ์ศิริ) ซึ่งเป็นอาการที่เกี่ยวกับไตทำงานอย่างไม่ปกติ

ขณะที่ประชวรพระเจ้าชาร์ลส์ตรัสกับดยุคแห่งยอร์คว่า “Let not poor Nell Gwyn starve” และกับข้าราชสำนักว่า “I am sorry, gentlemen, for being such a time a-dying.”

ค่ำวันสุดท้ายก็ทรงได้รับเข้าสู่โรมันคาทอลิก แต่ก็ไม่ทราบว่าทรงมีพระสติดีพอที่จะทราบถึงเหต์การณ์ดังกล่าว หรือทรงรับรู้เท่าใดหรือผู้ใดเป็นผู้จัดการการกระทำครั้งนี้ พระบรมศพถูกฝังไว้ที่แอบบีเวสต์มินสเตอร์ “โดยไม่มีพิธีรีตองอันหรูหรา”

เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ดยุคแห่งยอร์คพระอนุชาขึ้นครองราชย์ต่อมาเป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ไอร์แลนด์ และพระเจ้าเจมส์ที่ 7 แห่งสกอตแลนด์

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สิริสวัสดิ์ภุมวาร สิริมานภิรมย์ปรีดิ์ค่ะ

Create Date : 23 เมษายน 2553

Last Update : 27 เมษายน 2553 0:12:49 น.

0 comments

Counter : 1254 Pageviews.