BlogGang.com : : sirivinit : ฟรันซิสโก โคเซ เด โกยา อี ลูเซียนเตส (Francisco José de Goya y Lucientes)

ฟรันซิสโก โคเซ เด โกยา อี ลูเซียนเตส (Francisco José de Goya y Lucientes)

ดยุคแห่งโอซูน่าที่ 9 กับครอบครัวของเขาที่โอซูน่า จังหวัดของเซบีญ่า (Sevilla)

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 4 แห่งสเปน (Charles IV of Spain) และพระบรมวงศานุวงศ์

ฟรันซิสโก โกยา (Francisco Goya) ชื่อเต็ม ฟรันซิสโก โคเซ เด โกยา อี ลูเซียนเตส (Francisco José de Goya y Lucientes) 30 มีนาคม พ.ศ. 2289 (ค.ศ. 1746) - 16 เมษายน พ.ศ. 2371 (ค.ศ. 1828)

เขาวาดทิวทัศน์งดงามในสไตล์โรโคโคสมบูรณ์ ไม่เหมือนจิตรกรชาวสเปนท่านอื่น เขากระตุ้นศิลปินหลายรุ่นให้ตาม ฟรันซิสโก เด โกยา ผู้สำแดงพลังอารมณ์ (Expressionist) และเหนือจริง (Surrealist) เหมือนกันนับถืองานต่างๆ ของเขา

แม้ว่าเขาไกลจากเวลาของเขา ในวันของเขาถูกพิจารณาอย่างมากว่าเป็นศิลปิน และเป็นจิตรกรราชสำนักคนแรกของพระราชาสเปน แม้มีตำแหน่งของเขา โกยาเป็นคนหนึ่งที่รักษาความห่างไกลจากอำนาจเสมอ

ชีวิตในตอนต้น

เขาเกิดในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ฟูนเดโตดอส (Fuendetodos) ในภูมิประเทศภูเขาขรุขระใกล้ซาราโกซา 300 กิโลเมตรจากมาดริด ซึ่งเดินทางประมาณแปดวันจากมาดริดในตอนนั้น โกยาเป็นหนึ่งในลูกห้าคน ครอบครัวจะชุมนุมรอบเตาไฟในห้องครัวและนั่งเล่น

บิดาเป็นช่างเคลือบไม่มีเงิน มารดาเป็นผู้ดีเก่ายากจน บางทีเป็นเธอที่กระตุ้นลูกชายของเธอถึงความฝันของอาชีพในราชสำนักห่างไกล บ้านมีห้องชั้นล่างอื่นแค่ห้องเดียว และสองห้องนอนเล็กๆ ไม่มีหน้าต่างที่ชั้นบน

จิตรกรอายุน้อยผู้ทะเยอทะยานมามาดริด การเข้าแข่งขันของเขาตอนแรกไม่ประสบความสำเร็จ แต่เขาไม่หมดกำลังใจ เวลานั้นสเปนถูกปกครองโดยพระเจ้าชาร์ลส์ที่สาม พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่ถูกแนะนำโดยความคิดต่างๆ ของแสงสว่าง (Enlightenment)

ในสภาพใจกว้างนี้ เป็นไปได้สำหรับลูกชายของช่างฝีมือที่ไม่ใครรู้จักที่จะรับความชื่นชอบของพระราชา แม้ว่าเขาเรียนศิลปะที่สตูดิโอเล็กๆ ในซาราโกซา ภาพวาดของโกยาถูกครอบงำโดยความสุขในการใช้ชีวิต (joie de vivre) และการมองโลกในแง่ดีของโรโคโค ความเชื่อของศตวรรษที่ 18 ในแสงสว่างและอารมณ์ของเหตุผล

วัยผู้ใหญ่

ในพ.ศ. 2335 (ค.ศ. 1792) โกยาป่วยอย่างร้ายแรง เขาอายุ 46 ปีและเป็นอัมพาตหลายเดือน เขาหูหนวกจนถึงปลายของชีวิตเขา แต่ความพิการนี้ไม่ทำให้ความคิดสร้างสรรค์ของเขาน้อยลง ตรงกันข้าม มันปรับปรุงศักยภาพการมองเห็นของเขาให้ดีขึ้นและลึกขึ้น

เขามีชื่อเสียงจากการเขียนภาพในช่วง พ.ศ. 2336-2337 ซึ่งเป็นช่วงที่เขากำลังป่วยจากอาการสมองอักเสบและเจอกับสภาพสงครามกลางเมืองในสเปน และสภาพเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ทำให้งานของโกยาในช่วงนั้นสะท้อนด้านมืดของสังคม

ในพ.ศ. 2338 โกยาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการการวาดภาพที่ราชสถาบันศิลปะ (Royal Academy of Art) ในมาดริด ขณะเดียวกันเขาเปลี่ยนความสนใจไปที่คนธรรมดาอย่างเพิ่มขึ้น

สเปนอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส จักรพรรดินโปเลียนทรงแต่งตั้งหนึ่งในพระอนุชาของพระองค์เป็นผู้สำเร็จราชการ ชาวฝรั่งเศสครอบครองมาดริดด้วยคน 200,000คน

เราสามารถจินตนาการจิตรกรหูหนวก, สูงวัยกำลังเดินผ่านตรอกต่างๆ ของเมืองหลวง สังเกตชีวิตประจำวันและงานของเพื่อนร่วมชาติเขาภายใต้อำนาจฝรั่งเศส เขามีสัมผัสสายตาของเขาให้พึ่งเท่านั้น และมีประสบการณ์ในการครอบครองบ้านเกิดเขาผ่านสายตาแหลมคมอย่างยิ่ง

พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่เจ็ด พระโอรสของพระเจ้าชาร์ลส์ที่สี่ กลายเป็นพระราชาแห่งสเปน พระองค์ทรงเป็นฝ่ายตรงข้ามที่รุนแรงของแสงสว่าง

ในพ.ศ. 2363 (ค.ศ. 1820) โกยาถอนตัวจากความสันโดษของธรรมชาติ เขาซื้อบ้านบนแม่น้ำมานซานาเรส (Manzanares) เพื่อนบ้านเรียกมันว่า “บ้านของนกพิราบ” (House of Doves) กลางคืนเขาวาดกำแพงของสองห้องใหญ่สุดด้วย “พินตูราส เนกราส” (pinturas negras) หรือภาพดำที่เป็นตำนาน

พ.ศ. 2367 หลังความล้มเหลวของการปฏิวัติ โกยาที่ตอนนั้นเป็นชายชรา ตัดสินใจอพยพไปบอร์โดซ์ในฝรั่งเศส ศูนย์กลางของผู้ถูกเนรเทศชาวสเปน การเดินทางสองครั้งไปมาดริดรับประกันเงินสงเคราะห์แก่เขา และเขากลับไปบอร์โดซ์ถาวร ระหว่างเวลานี้ ดูเหมือนเขาค้นพบความสงบของวันก่อนๆ ใหม่อีกครั้ง

ผลงาน

ภูเขาอาจดูดซึมความกลัวผีและปีศาจต่างๆ ของฟรันซิสโกน้อยแล้ว ปีศาจและสัตว์ประหลาด สายตาของความไม่ได้สติ สิ่งเหล่านี้เป็นหัวข้อของ “กาปรีโกส ” (Caprichos) ในเวลาต่อมาของเขา ชุดตำนานซึ่งเขาควบคุมจินตนาการและความสร้างสรรค์ของเขาอย่างอิสระ

คำขวัญของแผ่นไม่ธรรมดานี้คือ “การหลับของเหตุผลทำให้สัตว์ประหลาดเกิด” การแสดงออกของความหวังอย่างยิ่งว่ายุคแห่งแสงสว่างจะให้โลกที่ดีกว่าซึ่งปกครองโดยเหตุผล

โกยารวมหลายเทคนิค เขาสร้างการแสดงที่ยิ่งใหญ่ด้วยพลังเป็นนัยของความแตกต่างระหว่างดำและขาว กาปรีโกสโฆษณาในหนังสือพิมพ์ต่างๆ และเป็นฉบับแรกที่ขายโดยผู้ขายน้ำหอมใกล้บ้านของโกยาหวังกระตุ้นเหตุผลที่เขาเชื่อว่านอนอยู่ในคนธรรมดา

ภายในเวลาสั้นๆ เขาได้รับทางเข้าไปสู่ชนชั้นสูงและแม้แต่พระอนุชาของพระราชา เขาเพลิดเพลินกับชีวิตที่ราชสำนักและบ้านในชนบทของคนรวยชั้นสูง คฤหาสน์ชนบทของดยุคแห่งโอซูน่าเปิดอย่างถาวรต่อเขา

ดยุคเป็นหนึ่งในผู้อุปถัมภ์รายใหญ่แรกๆ ของเขา โกยาพยายามปรับตัวต่อการใช้ชีวิตแบบนี้แต่รักษาความโดดเดี่ยวภายในไปกับมัน แม้เป็นเช่นนั้น ไม่นานเขากลายเป็นนักวาดภาพที่ถูกแสวงหาอย่างมากโดยสังคมสง่างาม

ภาพวาดครอบครัวของดยุคแห่งโอซูน่า ภาพวาดซึ่งทำให้สเปนรับรู้แสงสว่าง โกยาวาดดยุคเป็นพ่อที่แสดงความรักของครอบครัว และแล้วในพ.ศ. 2329 (ค.ศ. 1786) โกยาได้รับการแต่งตั้งเป็นจิตรกรของพระราชา

ในฐานะจิตรกรราชสำนัก เขาต้องวาดภาพของพระบรมวงศานุวงศ์ มันกลายเป็นหนึ่งในภาพวาดมีชื่อสุดของเขา นี่คือพระเจ้าชาร์ลส์ที่สี่, พระราชินีมาเรีย ลุยซา (Maria Luisa), เจ้าชายเฟอร์ดินานด์รัชทายาท และพระราชชนนี (Queen Mother)

ในเงาด้านหลังคือโกยาเอง เจ้าชายพระองค์เล็กเท่านั้นทอดพระเนตรพวกเราโดยตรง และพระองค์กลัวสิ่งที่พระองค์ทอดพระเนตร ภาพวาดนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นงานชิ้นสุดท้าย ของสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในยุคที่การปฏิวัติฝรั่งเศสตามมา

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ศุกรวารสิริวิสุทธิ์ มานอวลบุษปคันธาลดามาศค่ะ

Create Date : 26 มีนาคม 2553

Last Update : 26 มีนาคม 2553 20:12:41 น.

0 comments

Counter : 5456 Pageviews.