BlogGang.com : : sirivinit : สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England)

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England)

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England) (29 พฤษภาคม ค.ศ.1630 – 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1685) ทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดินแห่งราชวงศ์สจ๊วตของราชอาณาจักรอังกฤษ ราชอาณาจักรสกอตแลนด์ และ ราชอาณาจักรไอร์แลนด์ ระหว่างปี ค.ศ.1660 ถึงปี ค.ศ.1685

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ทรงพระราชสมภพเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1630 ที่พระราชวังเซนต์เจมส์ในกรุงลอนดอน ทรงเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ และ สมเด็จพระราชินีเฮนเรียตตา มาเรีย ทรงเสกสมรสกับพระราชินีแคทเธอรีน

และครองสกอตแลนด์ระหว่างวันที่ 30 มกราคม ค.ศ.1649 ถึงวันที่ 3 กันยายน ค.ศ.1651 และ อังกฤษ สกอตแลนด์ และ ไอร์แลนด์ ระหว่างวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ.1660 ถึงวันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1685

สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1685 ที่พระราชวังไวท์ฮอลในกรุงลอนดอน

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ตามกฎหมายหลังจากพระราชบิดาพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ทรงถูกประหารชีวิตที่พระราชวังไวท์ฮอลเมื่อวันที่ 30 มกราคม ค.ศ.1649 แต่รัฐสภาอังกฤษมิได้ประกาศแต่งตั้งให้พระองค์เป็นพระเจ้าแผ่นดิน และผ่านบัญญัติว่าเป็นการดำรงตำแหน่งของพระองค์เป็นการผิดกฎหมาย

อังกฤษจึงเข้าสู่สมัยไร้กษัตริย์ (English Interregnum) แต่ทางรัฐสภาสกอตแลนด์ประกาศให้พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ของชาวสกอตเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1649 ที่เอดินบะระห์ และทรงทำพิธีบรมราชาภิเศกเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ.1651

หลังจากที่พ่ายแพ้ยุทธการวูสเตอร์เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ.1651 พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 เสด็จหนีไปผืนแผ่นดินใหญ่ยุโรปและไปประทับลี้ภัยเป็นเวลา 9 ปีในประเทศฝรั่งเศส และเนเธอร์แลนด์ในส่วนที่เป็นของสเปน

หลังจากที่รัฐบาลสาธารณรัฐภายใต้การนำของริชาร์ด ครอมเวลล์ล่มในปี ค.ศ.1659 นายพลจอร์จ มองค์ก็อัญเชิญชาร์ลส์ให้กลับมาเป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษในสมัยที่เรียกกันว่า “สมัยฟื้นฟูราชวงศ์”

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 เสด็จกลับถึงอังกฤษเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1660 และเสด็จเข้าลอนดอนในวันประสูติครบ 30 พรรษาเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ.1660 และทรงได้รับการราชาภิเศกเป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ และ ไอร์แลนด์เมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ.1660

รัฐสภาภายใต้การนำของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ออกพระราชบัญญัติต่อต้านเพียวริตันที่รู้จักกันในชื่อ “ประมวลกฎหมายแคลเร็นดอน” (Clarendon code) โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อหนุนสถานะของนิกายเชิร์ช ออฟอิงแลนด์

แม้ว่าในทางส่วนพระองค์แล้วพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 จะทรงสนับสนุนนโยบายความมีเสรีภาพในการนับถือศาสนาก็ตาม ส่วนปัญหาใหญ่ในด้านการต่างประเทศในต้นรัชสมัย ก็คือการสงครามอังกฤษ-เนเธอร์แลนด์ครั้งที่สอง

ในปี ค.ศ.1670 พระเจ้าชาร์ลส์ ทรงไปทำสัญญาลับกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ที่เป็นระบุว่าฝรั่งเศสจะช่วยอังกฤษในสงครามอังกฤษ-เนเธอร์แลนด์ครั้งที่สาม และจะถวายเงินบำนาญแก่พระองค์โดยมีข้อแม้

ว่าพระเจ้าชาร์ลส์ต้องสัญญาว่าจะเปลื่ยนจากการนับถือนิกายเชิร์ชออฟ อิงแลนด์ ไปเป็นการนับถือนิกายโรมันคาทอลิก แต่พระเจ้าชาร์ลส์มิได้ทรงระบุเวลาที่แน่นอนในเรื่องการเปลี่ยนนิกาย แต่ในขณะเดียวกันก็ทรงพยายามเพิ่มสิทธิและเสรีภาพให้แก่ผู้นับถือนิกายโรมันคาทอลิกและนิกายโปรเตสแตนต์ต่างๆ มากขึ้น

โดยการออกพระราชประกาศการผ่อนผัน (Royal Declaration of Indulgence) ในปี ค.ศ.1672 แต่รัฐสภาบังคับให้ทรงถอนในปี ค.ศ. 1679

ในปี ค.ศ.1679 ไททัส โอตส์สร้างข่าวลือเรื่อง “การคบคิดพ็อพพิช” ที่เป็นผลให้เกิดวิกฤตกาลยกเว้นต่อมา เมื่อเป็นที่ทราบกันว่าดยุคแห่งยอร์คพระอนุชาของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 และรัชทายาทผู้ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เปลี่ยนไปนับถือโรมันคาทอลิก ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้บ้านเมืองแบ่งเป็นสองฝักสองฝ่าย

ฝ่ายวิกสนับสนุนการยกเว้นไม่ให้ดยุคแห่งยอร์คขึ้นครองราชย์และฝ่ายทอรีต่อต้านการยกเว้น พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ทรงเข้าข้างฝ่ายหลัง หลังจากที่ผู้ก่อการโปรเตสแตนต์วางแผน “การคบคิดรายเฮาส์” (Rye House Plot) ที่จะปลงพระองค์เองและดยุคแห่งยอร์คในปี ค.ศ.1683 ที่ทำให้ผู้นำพรรควิกหลายคนถูกประหารชีวิตหรือถูกเนรเทศ

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 จึงทรงยุบสภาในปี ค.ศ.1679 และทรงครองราชย์โดยไม่มีรัฐสภาจนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1685 ก่อนจะเสด็จสวรรคตพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ก็ทรงเปลี่ยนไปนับถือนิกายโรมันคาทอลิกบนพระแท่นที่ประชวร

พระเจ้าชาร์ลส์ไม่ทรงมีพระราชโอรสธิดา กับพระราชินีแคทเธอรีนแห่งบราแกนซา เพราะพระราชินีแคทเธอรีนทรงเป็นหมัน แต่ทรงยอมรับว่ามีพระโอรสธิดานอกสมรส 12 องค์กับพระสนมหลายคน

พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ทรงเป็นที่รู้จักกันในพระนาม “ราชาเจ้าสำราญ” (Merrie Monarch) ซึ่งหมายถึงการใช้ชีวิตในราชสำนักของพระองค์ที่เต็มไปด้วยความสนุกสำราญ ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการที่ถูกเก็บกดมาเป็นเวลานาน ภายใต้การปกครองของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์และกลุ่มเพียวริตัน

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สวัสดิ์สิริธีววาร กมลมานปรีดิ์ปราโมทย์ค่ะ

Create Date : 22 เมษายน 2553

Last Update : 22 เมษายน 2553 23:48:23 น.

0 comments

Counter : 2309 Pageviews.