นี่หรือ (ว่าที่) ครูของนักเรียน ???

วันนี้ หลังจากขายของที่สหกรณ์เสร็จ

ก็เดินกลับมาเพื่อไปเตรียมตัวสอนชั่วโมงที่ 4 (12.30 - 13.30)

นึกขึ้นได้ว่า วันนี้ครูเค้าประชุมกันอยู่ ยังขึ้นไปเอาของไม่ได้ เลยคิดว่าจะไปนั่งเล่นแถวนั้นก่อน

แต่พอดี ได้เวลาเด็กแปรงฟัน เตรียมเรียนตอนบ่ายพอดี จึงไม่ได้ขึ้นไปเอาของ

พอดูเด็กแปรงฟันเสร็จ เด็กก็ไปนั่งเข้าแถวหน้าห้อง ตรวจเล็บ ทาแป้ง

เราก็เลยไปคุมเด็กทั้ง 4 ห้อง (ป. 1 สองห้อง และ ป.2 สองห้อง)เพราะว่ายังไม่มีครูลงมาซักคน

เดินดูเด็กไป ก็ตะโกนแหกปากไป เพราะเด็กน้อยพอไม่มีครูคุม ก็เป็นลิงหลุดเชือกเลย

จนได้เวลาสอน ก็ปล่อยเด็กเข้าห้อง แต่เราจะเวียนดูป. 2 ทั้งสองห้อง

ป. 2.2 เป็นวิชาสังคมศึกษา ซึ่งเป็นของเรา เราก็บอกให้เตรียมหนังสือขึ้นมา

แล้วก็เดินไปสั่งงาน ป.2.1 ซึ่งเป็นวิชาภาษาอังกฤษ เราเลยให้คัดตัว a - z มาส่ง ((สิ้นคิดได้อีก)) 

ระหว่างสอนสังคม ก็ต้องคอยเดินไปปรามอีกห้องไม่ให้ดัง เอาสิ .. ขาขวิดเลย ลิงเกือบห้าสิบตัว สองห้อง

จนสักพัก พอห้องที่ได้งานเริ่มเงียบ เราเลยกลับมาลุยสอนของเรา เพราะเลยเวลาไปเยอะแล้ว

สอนไป ก็บ่นไป สอนไปก็ตีไป เพราะไม่เคยนิ่งเลย

อะไรกันก็ไม่รู้ จนเสียงสู้ไม่ไหว รู้สึกวันนี้เหนื่อยมาก โดยเฉพาะกับห้องนี้

ทั้งเหนื่อยทั้งท้อกับห้องนี้ เพราะเป็นห้องเดียวที่ไม่เคยปรับตัวเอง

พูดแทรก วิ่งเล่น ตบหัว ดึงผม คุย ฯลฯ

อีกสามห้องที่สอน จากแรกๆก็ยังไม่ดี แต่ตอนนี้ เราคุมได้แล้ว เหลือแต่ห้องนี้ห้องเดียว

นิสัยที่แก้ไม่หายคือ การพูดแทรก การพูดออกนอกเรื่อง การเล่นกัน โอ๊ย เกือบทุกอย่างที่ห้องอื่นไม่เป็น

สอนไป ก็ตีกันไป ด่ากันไปอย่างว่า

แล้วก็มีอยู่คนนึง ที่จะต้องมีปัญหาตลอด เดี๋ยวก็เอากบเหลาดินสอบมาเล่น (เราบอกให้เก็บตั้งแต่ต้นชม.)

พอเก็บกบเหลา ก็หันไปทะเลาะกับเพื่อน (แล้วยังมีหน้ามาฟ้องครูด้วย)

พอฟ้องเสร็จ นึกว่าจะจบ ยังกล้าครวญเพลงส่งทำนองหลอนๆมากวนประสาทอีก

เท่านั้นไม่พอ...ยังเอากบเหลาดินสอมาปั่นๆๆๆๆแล้วยิ้มล่อหน้าล่อตาเราอีก

อารมณ์นั้น.... เหมือนมันไม่มีอะไรที่จะหยุดได้แล้ว

เดินเข้าไปหา แล้วจับหนังสือเรียนสองเล่มที่วางอยู่ข้างหน้าเด็กคนนั้น ขว้างไปมุมห้องทันที

ไม่รู้ว่าทำได้ไง..แต่ถ้าถามว่าเสียใจมั๊ยที่ทำ

เราไม่เสียใจที่ทำกับเด็ก

(ออกแนวใจร้าย ไม่เหมาะที่จะเป็นครู แต่อารมณ์นั้น ไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ใช่หนังสือ เด็กคนนั้นอาจจะโดนมากกว่าไม้เรียวแน่ๆ เรามั่นใจ)

แต่เราเสียใจที่เราเขวี้ยงหนังสือทิ้ง เราไม่คิดว่าเราจะแสดงกริยาที่น่าเกลียดมากขนาดนี้ต่อหน้าเด็กๆ

ดูเด็กหลายคนตกใจกับการกระทำของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "ครู"

เพราะว่าเราอย่างมาที่สุดก็แค่ ตี บ่น ด่า ไม่เคยแสดงอารมณ์รุนแรงเท่าวันนี้เลย

ถ้าถามว่าสิ่งที่ทำมันผิดไหม

สำหรับเรา มันก็ผิดนะ

แต่ก็บอกกับตัวเองไม่ได้ว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีก

แต่เราคิดว่าเราจะพยายามควบคุมตัวเองให้มากกว่านี้

แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหนเหมือนกัน

เราว่า..เราคงไม่เหมาะกับการเป็นครูจริงๆ

แต่ในเมื่อเรียนมาขนาดนี้แล้ว

ก็จะพยายามถึบตัวเองไปให้ถึงจุดหมาย

จะไม่ทิ้งกลางคันแน่นอน

จะพยายาม

กับทุกเรื่อง

ทุกสิ่ง

จะพยายาม

ปัจฉิมลิขิต:

เ ห นื่ อ ย แ ล ะ ท้ อ จ ริ ง ๆ เ ล ย

วันนี้ตอนสอนวิชาสังคมศึกษา ชั้นป.2.2

((ห้องที่เป็นห้องปราบเซียนแล้วสำหรับครูฝึกสอนอย่างเรา))

ชั่วโมงที่ 4 (12.30 - 13.30 น.)หลังจากที่เด็กแปรงฟันเสร็จ ก็จะมานั่งตรวจเล็บ ทาแป้งกันหอมฟุ้ง

แต่พอดี ตอนเที่ยงวันนี้ ครูเค้าประชุมกันหมด แล้วเราก็เพิ่งกลับมา

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2553		0 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2553 19:39:01 น.
Counter : 397 Pageviews.
Share Tweet