กลับมาแว้วววววววว .. เหนื่อยแต่หนุกมั่ก ๆ เลย

โอ้ เวลาเดินไม่เคยมองใครเลยจ้า แบบว่ากลับบ้านตอนทุ่มกว่าๆ อะนะ ขนาดไม่มองใครยังมีคนเดินมาขอตังค์เลย บอกว่าไม่มีค่ารถกลับบ้านอะ

ปกติไม่ค่อยได้ไปเดินข้างทางที่ไหน

เพราะนั่งจุ้มปุ๊กอยู่แต่ในรถ คอยเป็นสารถี

ให้บรรดาคนรอบข้างที่สั่งเป็น แต่ขับไม่เป็นทั้งหลาย

เลยไม่มีโอกาสใส่ใจใครข้างทางเลยอ่ะ อิอิ

กลัวเจอเหมือน Summer Flower ด้วย

เพราะเดี๋ยวนี้คนตกรถไม่มีตังค์กลับบ้าน

ดูเยอะแยะไปหมด เอะอะก็แบมือ แบมือ

พอให้ไป ป๊าดพ...แวะกรึ๊บเสี่ยงชุนเฉยเลยอ่ะ ฮึ

คนบ้านนอกนะคนบ้านนอก

มาหลอกคนกรุงเตบได้ ช้ำ ช้ำ ช้ำ

เอ๊ยๆๆๆๆ
คนข้างบนนี่น่ะ
เม้นต์เกรงจาย คนอัพเรื่องบ้างดิ๊
เล่นเม้นต์ซ๊ายาวกว่าเนื้อเรื่องเค้าอีกง่ะ เอิ๊กกกกกกกก

แวะมารายงานว่า
สังขารยังโอเชคร๊าบบบ
เดี๋ยวเดี๊ยงอีกรอบจะมาบอก
แหม๋ ก้อหมอไม่ให้เล่นคอมฯนี่นา
ก้อต้องหาเรื่องออกนอกบ้านจะได้ลดการเล่นคอมฯไงจ๊ะ
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงนะเนี่ย รู้ป่ะๆๆๆๆ

รักแท้นั้นคืออะไร..ตับไตไส้พุง
หรือรักกางเกงที่นุ่งว่าดูสวยดี
รักที่นามสกุล
รักยี่ห้อรถยนต์.......ล๊า ลา

ตะวันมาร้อเพลงให้ฟัง
วันนี้เหนื่อยจนเพี้ยนเล็กๆ ฝนฟ้าก็ตกแต่จิตยังไม่ตก
แวะมาเติมแรงกายแรงใจแถวนี้ สบายๆ แล้วสู้ต่อไปค่า

ตกลง

โอเคฮะ .. (ลอกคนข้างบนมา)


ปล. ดอกเฟื่องฟ้าสวยดี :)

ทั้งหมด ทานไปวันเดียวค่ะ

หันซ้าย หันขวา หาคนข้างกายมาใส่ใจทันที

...

เวลาเราก้าวเดิน

เราจะก้าวตามเส้นทางของความรู้สึก....

..
คนที่ไม่รู้สึกอะไรเท่านั้น

ถึงจะก้าวเดินโดยที่ไม่ใส่ใจ และไม่อยู่ที่ใครต่อใคร

...
...

..
ถ้าฝนทางนี้ตกหนักกว่าทางโน้น

เราจะดูแลกันเพียงแค่ส่งตัวหนังสือเดินทาง

ได้หรือปล่าว...........


..
ว่าถึงแม้จะเปียกปอนก็ขอให้แข็งแรง