ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมคุณบัว นานมาก

วันนี้ถือโอกาส แวะมาทักทายเลยแล้วกันนะจ๊ะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

ดีใจด้วยนะจ้ะน้องสาวที่ผ่านมาได้ด้วยดี

นี่แค่ฝึกงานนะ ถ้าทำงานจริง ยิ่งกว่านี่อีกอะ เฮ้ย สู้ๆ เจอคนดีก็ดีไปเนอะ

เก็บประสบการณ์เหล่านี้ไว้ใช้ตอนทำงาน นะ

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ

แบบนี้เรียกได้ว่าโชคดีกว่าคนอื่น ที่ได้ที่ฝึกงานดี ๆ

ฝึกงานแล้ว ได้อะไรๆ เต็มเลยนะคะนี่
ได้เพื่อน ได้ประสบการณ์
ซึ่งทุกอย่างล้วน ดี

"...งานก็ยาก กลัวมาก กลัวทำงานเสีย
แล้วจะโดนด่าถึงมหาวิทยาลัย..."

"...งานบัญชี ไม่ใช่แค่บัญชี ไม่ใช่แค่ตัวเลข
แต่มันยังรวมถึง ความรอบคอบ ความขยัน
ความมานะพยายาม และอีกหลาย ๆ อย่าง
ที่ตอนเรียนมา บางครั้งนึกไม่ถึง..."

"...แต่สิ่งที่เราได้กลับมานี่สิ มันซื้อหาไม่ได้
มันมีค่า พี่สอนให้ทุกอย่าง..."

ดีใจจังเลยครับ ที่ได้เห็นคนที่มีมุมมองดีๆ กับการฝึกงาน แบบว่า.. ไม่ค่อยเจอบ่อย เห็นมีแต่พวก บ่น บ่น บ่น แล้วเวลาดูสมุดบันทึก ก็แทบจะหาสาระอะไรไม่ได้ ทั้งนี้เพราะ พวกเขาเหล่านั้น จะมองในมุมตรงกันข้ามกับหนูบัว คือมองว่า การฝึกงานเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ

ขอให้หนูบัวประสบความสำเร็จ ในการทำงานจริง ในอนาคตครับ

ขอบคุณน้องบัวนะคะที่เข้าไปอวยพรในบล็อกพี่
ขอส่งแรงใจช่วยน้องบัวเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในครั้งนี้ให้เต็มที่คะ

คิดถึงจัง
เม้นท์ไปตั้งยาวทำไมหายไปไหนเนี่ย
ตอนเราฝึกงาน
ก็ได้วิชาถ่ายเอกสารกับวิชาเขียนจดหมายธุกิจ
ดีนะไม่มีวิชาชงกาแฟ
จนเป็นดาวในการถ่ายเอกสารยอดเยี่ยมเร็วและครบ
อิอิอิ
แวะมาให้กำลังใจจ้า

สู้ๆนะครับ ตอนปลายเทียนเรียนไม่เคยได้ฝึกงานเลย

พี่รันไม่ได้ดีใจหรือ เสียใจหรอกค่ะ
น้องบัว แค่โกธร มันแค่นั้นเองค่ะ

ต่อไปเมื่อทำงาน หน้าที่รับผิดชอบมากขี้น
ถือเป็นการผ่านด่านแรกเท่านั้นนะค่ะ
ต่อไป งานที่ได้รับมอบหมาย เพื่อนร่วมงาน
เจ้านาย เหล่านี้ล้วน ต้องฝึกอีกครั้งเป็นครั้งใหญ่
ในชีวิตด้วยค่ะ คงต้องใช้เวลานานกว่านี้แน่นอน
ถึงจะอยู่ตัว
สู้ๆๆ ค่ะ
ฝันดีเช่นกันค่ะ

ยินดีด้วยจ้า ผ่านประสบการณ์ช่วงหนึ่งของชีวิตมาได้แล้ว

นี่บัว

เราไปคุยกับกามูส์ด้วยกันไหม

และขอแสดงความยินดีด้วยนะจร้า

ไม่ได้เจอหนูบัวนานมาก หายไปฝึกงานนี่เอง

นี่แค่การฝึกอย่าเพิ่งท้อค่ะ แต่ของจริงความรับผิดชอบ

สูงกว่านี้มากมายนะคะ เป็นกำลังใจให้หนูบัวจ้ะ

สวัสดีครับน้องบัว

ถ้าตั้งใจฝึกงานอย่างตั้งใจ
พี่ก๋ารับรอง
มันจะส่งผลในอนาคตข้างหน้าแน่นอน




อ่านดูจากที่น้องบัวเขียนไว้
พี่ก๋าว่าน้องบัวตั้งใจเต็มที่แน่นอน

ยินดีด้วยอย่างยิ่งนะจ๊ะหนูบัว กับประสบการณ์ที่หายากแสนยาก มันหยิบยื่นให้กันไม่ได้จริง ๆ ค่ะ

ขอให้อุปสรรคทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะจ๊ะ

สู้ต่อไปนะ

แน่ใจนะบัว ว่าจะไม่อยากไปคุยกับกามูส์

มันเป็นประสพการณ์ที่ยากจะลืมเลยน้า

หวัดดีค้าคุณบัว..กลับมาแล้วเนอะ

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



ความคิดถึงที่มีในวันนั้น
ยังคงมีให้ไม่น้อยลง
มีแต่จะคิดถึงมากขึ้น
แม้จะอยู่ไกลกันแต่ก็ยังรับรู้ได้
ถึงความรู้สึกที่ส่งให้กันและกัน
ความรู้สึกที่มีทั้งหมดในใจ
คงไม่มีคำใดบรรยายได้เท่ากับ
คำว่า ห่วงใย เธอ ได้อีกแล้ว

** Wish you have a happy day na ja **


ไม่เจอคุณบัวนานมากเลยอะเนี่ย
ดีใจที่เห็นคุณบัวไปทักทายที่บล็อกจังเลย
เรื่องการฝึกงานเนี่ยมันเป็นอะไรที่คุ้มค่านะ นัทว่าอะ ..

เรียนจบบัญชีมาเหมือนกันค่ะ แต่ไม่คิดจะทำงานทางด้านนี้เลย

ตอนเรียนก็ปวดหัวน่าดูเลย

ทำงานไม่รู้ว่าจะปวดหัวมาแค่ไหน ไหนจะเพื่อนร่วมงาน ไหนจะหัวหน้า ที่ทำให้ปวดหัวเพิ่มเข้าไปอีก

รักษาสุขภาพ มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ

สวยจัง