การเป็นนักรักที่ดีย่อมหมายถึง
ความใส่ใจทะนุถนอม รู้จุดรู้ใจ ช่วยประคับประคองให้ฝ่ายหญิงมีความสุข
ได้รับความพึงพอใจสูงสุดทุกครั้งเมื่อจะต้องมีกิจกรรมรัก
การเป็นนักรักที่ดีของผู้ชายจะต้องใส่ใจในคู่ครองหรือคนรักอย่าง
สม่ำเสมอ เมื่อคิดจะเริ่มกิจกรรมแห่งความสุข
ก็ยิ่งต้องเฝ้าดูอารมณ์ความรู้สึกของคนที่เรารักอีกด้วย และเมื่อเวลา
สถานที่ และโอกาสอำนวยให้ แต่เธอยังเงียบงัน อาจเป็นเพราะความอายประสาหญิง
นั่นเป็นสิ่งที่คุณจะต้องช่วยสร้างอารมณ์ให้ด้วย
ก่อนที่จะก้าวเดินไปพร้อมกัน และถ้าจะให้ดีเยี่ยมไปกว่านั้น
คุณควรจะต้องส่งให้เธอเดินทางไปถึงความสุขสมก่อนได้ก็จะยิ่งดี
เพราะหญิงสาวบางคนสามารถปีติสุขได้หลายครั้ง
แน่นอน การเป็นนักรักคงจะวัดกันที่สถิติการทำรักที่มากครั้ง
กระทั่งความสามารถในการทำรักได้ยาวนานไม่ได้หรอก
เพราะสถิติเหล่านั้นหากไม่เกี่ยวข้องสอดคล้องกับคู่รักของคุณก็ป่วยการ
เป็นแค่ความหลงผิดส่วนตัวของคุณเองเท่านั้น
เพราะคุณไม่ใช่นักรัก แต่เป็นแค่เครื่องจักรสำหรับสร้างสถิติเท่านั้นเอง !
การเป็นนักรักชั้นดีจะต้องนึกถึงแต่คู่ของตัว
แม้ว่าเป้าหมายก็คือความปีติสุขสูงสุดของคุณเองด้วย ที่จริง
การเป็นนักรักชั้นดี
คุณจะต้องใฝ่ใจใคร่รู้เรื่องเพศให้ลึกซึ้งและกว้างขวางมากไปกว่าการใช้ชีวิต
ครองเรือนปกติทั่วไปที่ขาดความรู้เรื่องเพศที่ดีพอ
มุ่งเพียงสืบพันธุ์รักษาเผ่าพันธุ์ของตัวเอาไว้
แต่ชีวิตผู้คนในยุคปัจจุบัน ใช่ว่า
การศึกษาและใส่ใจที่จะเป็นนักรักผู้เชี่ยวชาญด้านเพศจะเกิดขึ้นได้อย่างง่าย
ดาย มันคงไม่ง่ายถึงเพียงนั้นหรอก
อย่างน้อย คุณจะต้องเริ่มจากการมีจิตใจที่ละเอียดอ่อน ไม่ใช่จิตใจประเภท ‘กระเหี้ยนกระหือรือ’ ที่จะแสดงพลังรักที่สักแต่ให้ผ่านๆ ไป หรือกระทั่งการสร้างสถิติ
หวงอี้-นักเขียนนวนิยายกำลังภายในจีน เขียนเอาไว้ใน
‘เทพมารสะท้านภพ’ ซึ่งเรียบเรียงโดย น.นพรัตน์ ตอนหนึ่งว่า
...ผู้คนทั่วไปที่มีชีวิตอยู่ในโลก
เป้าหมายชีวิตเพียงอยู่เพื่อมีอาหารอิ่มท้อง ตบแต่งภรรยา กำเนิดบุตร
ผู้ที่มักใหญ่ใฝ่สูงคิดเสพสุขวาสนา ส่วนผู้ปกครองแผ่นดิน
ถือว่าเป้าหมายสูงสุดของชีวิตคือสำเร็จกิจการใหญ่...เช่นเดียวกับคนที่พอถือ
กำเนิดมา ก็ไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำงานทำการประกอบธุรกิจ
จวบจนตายค่อยเลิกรา...
ชีวิตผู้คนล้วนเป็นเช่นนี้
การเป็นนักรักจึงดูเหมือนอยู่ห่างไกลจากความใฝ่รู้ของคนส่วนใหญ่ในโลก
เพราะภารกิจทั้งธุรกิจการงานและครอบครัวอันมากมายตลอดชั่วชีวิตไม่ยอมให้
ว่างเว้น
ใครจะไปนึกว่า การเป็นนักรักจะยากเย็นแสนเข็ญปานนั้น
ที่จริงการจะริเริ่มการเป็นนักรักที่ดีที่ง่ายที่สุด แต่ไม่ค่อยมีใครยอมทำ
ก็คือจะต้องเริ่มต้นจากการเอาใจใส่อย่างลึกซึ้งต่อคนรัก
ทั้งในยามที่จะเสพสุขและในยามอื่นๆ
เพื่อให้ความเป็นไปของชีวิตมีความหวานชื่นอยู่ตลอดเวลา
แต่ชีวิตคู่ของผู้คนก็เป็นเช่นนั้นเอง
คือเดี๋ยวรักเดี๋ยวก็ร้างรา
การเปลี่ยนคู่รักจึงเกิดขึ้นได้อยู่เสมอนี่เป็นปัญหาท้าทายนักรักชั้นดีอยู่
ในตัว
เพราะนักรักชั้นดีจริงนั้นสามารถประคับประคองคนรักไปได้นานเท่านานกว่าคนที่
หลงเพ้อในประสิทธิภาพของตัวเองด้วยการหากิ๊กเพิ่ม
เป็นการสร้างปัญหาให้ครอบครัวในที่สุด
มันอยู่ที่คุณนั่นล่ะ พร้อมที่จะเป็นนักรักชั้นดีไหม ?
แหล่งที่มา GM