วันอาทิตย์ วันหยุดสุดสัปดาห์นี้
ได้มีโอกาสเห็นดอกไม้ชนิดหนึ่ง ที่เราอาจพบเห็นได้เป็นปกติ
ดอกไม้ ที่หลายคนอาจรู้จักในนามวัชพืชชนิดหนึ่ง ที่ลอยน้ำเหมารวมเรียกว่า สวะ
ดอกไม้ในคำจำกัดความของผม ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเป็นต้นอะไร ประเภทไหน
มีคุณประโยชน์หรือโทษอย่างไร หากแต่เป็นดอกของต้นไม้ทุกสรรพ
ผมถือว่ามันคือ...ดอกไม้ทั้งสิ้น
เธอมีนามว่า ...ผักตบชวา
ผักตบชวา..เหล่านี้ ขึ้นอยู่ในสวนผมเองครับ
มันอาจดูรกไป แต่ก็เป็นประโยชน์สำหรับกุ้ง หอย ปู ปลา
ให้หลบภัยจากความร้อนของแสงแดด
ที่แผ่ลงมาปกคลุมพื้นน้ำในยามกลางวันอันร้อนระอุ
หลังจากที่ผมปฏิบัติภาระกิจงานสวนเสร็จก่อนแสงแดดยามเช้าจะสิ้นสุดลง
ดอกเจ้าผักตบชวา ที่หลับไหลก็ตื่นจากนิทราเบ่งบานสวยงาม
ผมรีบล้างเนื้อล้างตัวให้สิ้นเหงือไคลจากการทำงาน
เดินขึ้นบ้านเช็ดเนื้อตัวพอแห้งหมาด
เดินไปหยิบกล้องคู่กายและมุ่งตรงไปยังร่องสวนทันที
ผมบรรจงถ่ายภาพเจ้าดอกผักตบชวา
ภาพแล้วภาพเล่า ที่ผมเห็นว่าสวยงาม อย่างเพลิดเพลินและมีความสุขยิ่ง
อยู่ อยู่ ก็มีความคิดหนึ่ง วูบผ่านระบบสมอง สั่งการให้คิด และคิด
การได้เห็น ได้ยิน สรรพสิ่งรอบกายผมนั้น
ผมโชคดีหรือไม่ ?
หากการได้เห็นและการได้ยิน นำพามาซึ่งความสุข
ก็อาจไม่ผิดอะไร ที่เราจะเหมารวมเรียกได้ว่า โชคดียิ่ง
มีคนจำนวนไม่น้อยเลย ที่พลาดโอกาสการได้เห็น การได้ยิน
เรียกได้ว่าไม่โชคดีเหมือนผม
เขาเหล่านั้นจะรับรู้ได้ไหม ด้วยวิธีการอันใด
ว่าเจ้าดอกเจ้าผักตบชวา ที่เบ่งบานอยู่ตรงหน้าผมนี้
งดงามเพียงใด ?
เขาเหล่านั้นต้องใช้ความพยายามมากเพียงใดกัน
หลายครั้งที่คนตาดี หูดี อย่างผมได้รับรู้ เรื่องราวต่าง ๆ
จากสื่อต่าง ๆ เกี่ยวกับความสามารถ ของผู้บกพร่องทางการมองเห็นและได้ยิน
ว่ามีความสามารถที่คนโชคดีอย่างผมนั้นยังทำไม่ได้
เขาทำได้อย่างไรกันนะ
หรือวิธีการมองเห็นและการได้ยิน ที่ผมรู้จักนั้น มันคือการตีกรอบ
ทำให้เห็นและได้ยิน เพียงในสิ่งที่อยู่ในกรอบเท่านั้น
หาใช่ของจริงไม่
การที่เราได้เห็น ทำให้เรารู้สึกว่ามันเป็นปกติ และรู้จักการมองเห็นเพียงแค่ได้เห็น
การที่เราได้ยิน มันคือสิ่งที่สามัญ
เราจึงหาได้ใส่ใจในความเพียรพยายามที่จะมองเห็นได้อย่างถูกต้อง
และรับฟังทุกสรรพเสียงอย่างมีจุดหมาย
การมองเห็นและการได้ยินของเรา
จึงเป็นเสมือนเครื่องนำความทุกข์มาให้เราอีกทางหนึ่งเช่นกัน
ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่า การได้มองเห็นทุกสรรพสิ่งด้วยตา
หรือการรับรู้สรรพเสียงด้วยโสตประสาท
มันคือหนทางเดียวที่จะทำให้สามารถรับรู้ความเป็นไปในด้านต่าง ๆของโลกใบนี้
โดยเฉพาะความงดงามและความไพเราะ
และถ่ายทอดความไพเราะงดงามนั้นออกมา
จากเพียงการมองเห็นและการได้ยิน
หรือการรับรู้ด้วยกลวิธีอื่น ๆ
หั ว ใ จ ที่ ล ะเ อี ย ด อ่ อ น ไร้ตัวตน... คือกลไกสำคัญที่สุด
ที่จะนำพาให้เราแปลสิ่งที่มองเห็น และเสียงที่ได้ยิน
หรือจากประสาทสัมผัสด้านอื่น ๆ
ออกมาเป็นความหมายที่ถูกต้อง ด้วยความรู้สึกที่งดงาม
ผมเชื่อเช่นนั้น
ณ เวลานี้
ผมขอใช้ความโชคดีทางการมองเห็นและได้ยิน กว่าใครอีกหลาย ๆคน
ถ่ายทอดความงดงามที่ผมได้เห็น ได้สัมผัส
ที่ผมไม่ได้ใช้เพียงสายตาหรือกล้องถ่ายภาพชั้นเลิศใดใด
หากแต่ผมถ่ายภาพเหล่านี้ ... ด้วยหัวใจ
ขอบคุณ ทุกการมองเห็น
ขอบคุณหัวใจที่ยิ่งใหญ่ทุกดวง
ที่แวะมาเยี่ยมเยือนทักทายคนบ้านน้อยหลังนี้
ที่ไม่ค่อยจะทักทายใคร ๆ
อยากบอกว่าทุกการเยี่ยมเยือนจากหัวใจทุกดวงนี้ได้
ส ร้ า ง พ ลั งให้คนในบ้านน้อยหลังนี้ ...
มี พ ลั งที่จะสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ตามความสามารถแห่งตน
ขอบคุณมากครับ